21.6.2010 (θερινό ηλιοστάσιο)

21.6.2010 (θερινό ηλιοστάσιο)

Verra il giorno che il giovane dio sara un uomo,

senza pena, col morto sorriso dell’ uomo

che ha compreso.

(Θα’ ρθει η μέρα που ο νεαρός θεός θα γίνει άντρας,

Χωρίς πόνο,με το νεκρό χαμόγελο του άντρα

που κατάλαβε)

Cesare Pavese, απόσπασμα από το ποίημα Mito (Μύθος)

Ανήμερα του θερινού ηλιοστασίου
Μέσα στην πυράδα του καταμεσήμερου
Κρυμμένη πίσω από τη φυλλωσιά του δέντρου με τις μοβ ταξιανθίες
Εκαιγες τα γράμματα της αγάπης μου

Ασάλευτος σκέφτηκα να σ' αγγίξω
Ομως άλλαξα το δρόμο μου
Κόβοντας ολόισια μέσα στη σκιά
Κάτω από το κοίλο του αμφιθεάτρου

Περνώντας σχεδόν δίπλα σου
Κοντοστάθηκα ακονίζοντας τους κυνόδοντες μου
Ο,τι ήθελα
Ηταν απλά να σου καταφέρω ένα δήγμα
Λίγο πιο κάτω από το δέρμα
Να δαγκώσω τη φλέβα στη σφαγή, στον τράχηλο
Ή τη σταφυλή εκείνη
Που μόνο εγώ ξέρω
Πόσο πολύ σε συγκινεί

Και νομίζω πως ψιθύρισα:
«Ελα πιο κοντά, κοντά μου»
Ψιθύρισα όμως;
Μάλλον όχι...
Αφού δεν μ' άκουσες ποτέ

Η αλήθεια είναι:
Πως μια ζωή σε φοβόμουν
Κι αν κάποτε σε διεκδίκησα
Και σε κέρδισα
Ηταν που απλά σηκώθηκε το χέρι μου
Βρυχήθηκε σαν το κύμα που γλύφει την ακτή
Τύλιξε τη γυμνή σου πλάτη
Και αιωρήθηκε
Ατενίζοντας τη μεγάλη πεδιάδα του παραδείσου σου
Που έμοιαζε με σκουρόχρωμη ερημιά
Κι ετούτη η πρόθεση έγινε
Γιατί τα μάτια μου είχαν ξεχειλίσει
Κι συ έψαχνες έναν μαύρο ουρανό έτοιμο να βρέξει
Να κρυφτείς στο μελάνι της βροχής
Και έτσι
Για πολύ καιρό να ζήσεις τη διαγραφή σου

Τότε νομίζω πως ψιθύρισα:
«Ελα πιο κοντά, κοντά μου»
Και συ άκουσες
Τον πνιχτό λυγμό
Της ελάχιστης ζωής μου

Η αλήθεια είναι:
Πως ήθελα να σε φιλήσω
Και νόμισα πως θα μ' άφηνες
«Θα σε αφήσω», μου είπες σκύβοντας από πάνω μου
Κι άκουσα στο αντηχείο του αυτιού μου:
«Σ' αγαπάω αγαπημένε μου»

Και πήρα θάρρος
Σου άνοιξα τα πόδια με δύναμη
Να βογκήξεις ήθελα
Να μου πεις...
Ενα σωρό ήθελα
Ολα τα ήθελα
Βαστώντας στα χέρια μου το στερέωμα
Ενα σώμα κατάστικτο αστερισμούς
Με ήλιους αμέτρητους
Γαλαξίες και νεφέλες

Χώθηκα μέσα σου βαθιά
Μήπως και γεννηθεί ο λόγος
Κι ο ψίθυρος γίνει η φωνή μου
Ν' ακουστεί η αναθεματισμένη μου η πρόταση:
«Ελα πιο κοντά, κοντά μου
Σ' αγαπάω και εγώ αγαπημένη μου».


Γιάννης Αντιόχου
Ποιήματα για έναν δύσκολο έρωτα