Η κρυψώνα του κόσμου
Αν κρυώνει κάπου ένα παιδί
κανείς δεν ήτανε καλός πατέρας
καμία μάνα δεν θα ήταν στοργική
Αν πεινάει κάπου ένα παιδί
θα είναι που οι σακούλες σκουπιδιών
χόρτασαν με χτεσινό φαΐ
Κι αν κάπου χάνεται ένα παιδί
θα 'ναι που βρίσκεται ένα άλλο μέσα
στο σπίτι το δικό σου
ή και στου γείτονα
Να σε ζεσταίνει με αγκαλιά μες στον χειμώνα
να σε χορταίνει με αγάπη αυτοσχέδια
κι όταν πεινάει η καρδιά να σου γελά
Να σε μαντεύει στο μεγάλο σου χαμό
όπως αν παίζατε κρυφτό με τη ζωή
κι όποιος μετρούσε ώς το δέκα να 'χε φτάσει
εκεί που κρύβεται ο κόσμος μας καιρό:
Στη μοναξιά του καθενός
και σε ολονών τη χάση.
Αθανασία Γιασουμή
"Μικρές αποδείξεις"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου