Μέρος
3ο της «τριλογίας του
Κελεπουριού»
(συνέχεια
από το προηγούμενο)
Εκείνη
την εποχή, οι αναταραχές και οι απεργίες του κλάδου ήταν συνεχείς, και φυσικά
έβρισκες τη Γωγώ να περιφέρεται στις διαδηλώσεις ανάμεσα στους συναδέλφους,
αλλά μόνον μέχρι τις 12 το μεσημέρι: Καθώς ήταν ανέκαθεν αριστοκράτισσα στον
ύπνο της, δυσκολευόταν να σηκωθεί νωρίς το πρωί και είχε φροντίσει να πάρει κατ’
αποκλειστικότητα, το τμήμα του ολοήμερου του σχολείου της, προκειμένου και να
αποφύγει το μάθημα με τα πολλά
πιτσιρίκια, οπότε μέχρι τις 12 κανόνιζε να την δουν όλοι να συμπαραστέκεται
στους αγώνες του κλάδου, και μετά σιγά –σιγά, σε ανύποπτο χρόνο, την «έκανε»
από την Ιωάννου Καρτάλη και πήγαινε κανονικά στο σχολείο της…Ούτε μια ώρα
απεργία δεν έκανε, αλλά όταν ήταν πχ να πάρουν οι δάσκαλοι τα 123 Ευρώ, ως
γνήσια υποκρίτρια και καιροσκόπος, ήταν από τις πρώτες που προσπάθησαν να
κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους στα αναδρομικά αυτά, μάλιστα φέρθηκε αγενέστατα
στη νεαρή υπάλληλο του συμβολαιογραφείου του Ζούμπου, απλώς και μόνο επειδή η
κοπέλα δεν είχε ψιλά να της χαλάσει όταν κατέθεσε την αίτηση για τα χρήματα…
Πάντα,
η μοναδική της έγνοια ήταν η αυτοπροβολή της: Θεωρούσε ότι έτσι θα προκαλούσε
την προσοχή των ανδρών που την ενδιέφεραν…Κάποτε, την επέλεξαν (;) για ένα
ταξίδι- έρευνα (υποτίθεται) στις Βρυξέλλες, επειδή μιλούσε –λέει- καλά Αγγλικά…
Το αποτέλεσμα ήταν να πηγαίνει από (Βέλγικο) σχολείο σε σχολείο, με τη συνοδεία
άλλων ατόμων που επίσης έπαιρναν μέρος στην έρευνα, και που το μόνο που άκουγε,
ήταν τα Βελγάκια που έβριζαν τους Έλληνες στα Γαλλικά, -τα οποία φυσικά δεν
μιλούσε-, και μας αποκαλούσαν τεμπέληδες…
Καθώς όμως εκτός από άσχετη είναι και δειλή, δεν προσπάθησε ούτε να ζητήσει εξηγήσεις, αλλά ούτε και να αρθρώσει επιχειρήματα για το αντίθετο, έστω και για την τιμή των όπλων, έστω και στα Αγγλικά, που υποτίθεται μιλούσε (αλλά βέβαια, έχει ξαναχρησιμοποιήσει το google translate να βρει την μετάφραση των λέξεων που την ενδιαφέρουν να χρησιμοποιήσει σε κείμενα και ηλεκτρονικούς συνδέσμους και έχει εκτεθεί, για αυτό τώρα έχει ξεκινήσει άλλη τακτική: Έχει προσλάβει μια καθηγήτρια αγγλικών, την Χαρά Φ., και μετά δείχνει τα κείμενα ως δικά της τάχα για έλεγχο/διόρθωση, στην δασκάλα των αγγλικών του σχολείου της, την Μαρία Γ... Κι έτσι περνιέται για αγγλομαθής! )
Καθώς όμως εκτός από άσχετη είναι και δειλή, δεν προσπάθησε ούτε να ζητήσει εξηγήσεις, αλλά ούτε και να αρθρώσει επιχειρήματα για το αντίθετο, έστω και για την τιμή των όπλων, έστω και στα Αγγλικά, που υποτίθεται μιλούσε (αλλά βέβαια, έχει ξαναχρησιμοποιήσει το google translate να βρει την μετάφραση των λέξεων που την ενδιαφέρουν να χρησιμοποιήσει σε κείμενα και ηλεκτρονικούς συνδέσμους και έχει εκτεθεί, για αυτό τώρα έχει ξεκινήσει άλλη τακτική: Έχει προσλάβει μια καθηγήτρια αγγλικών, την Χαρά Φ., και μετά δείχνει τα κείμενα ως δικά της τάχα για έλεγχο/διόρθωση, στην δασκάλα των αγγλικών του σχολείου της, την Μαρία Γ... Κι έτσι περνιέται για αγγλομαθής! )
Μόνον αφού επέστρεψε λοιπόν από το ταξίδι της,
αποσιωπώντας όλα τα αρνητικά συμπεράσματα που αποκάλυψε η «έρευνα» και την
ανύπαρκτη συμμετοχή της σε αυτήν, γυρνούσε από κάθε φίλο και γνωστό της –πέρασε
και από τον πρώην, φυσικά- και καυχιόταν ότι «πήγε στις Βρυξέλλες»…Ευτυχώς
όμως, υπάρχει το διαδίκτυο και οι καλές της φιλενάδες, που τα λένε καλύτερα από
‘κείνη…
Μια
άλλη φορά, τον Οκτώβρη του 2008, όντας στα Γιάννενα όπου αναζήτησε ακαδημαϊκή
διέξοδο από τις μισητές διδακτικές αίθουσες, έγραψε ένα άρθρο στην τοπική
εφημερίδα, για να γλείψει τον καθηγητή της που είχε προσκληθεί να βγάλει τον
πανηγυρικό λόγο στις επετειακές εκδηλώσεις μιας γνωστής μάχης…Το άρθρο,
ξεκινούσε με τον απλοϊκό τρόπο της έκθεσης μιας κάτω του μετρίου μαθήτριας της
Πέμπτης τάξης του Δημοτικού: «Χθες, πήγαμε στο Καλπάκι…» Το υπόλοιπο κείμενο,
μακροσκελές, χωρίς σημεία στίξης, και βαρετό μέχρι θανάτου, διανθισμένο με στομφώδεις
λυρικές κορώνες, θύμιζε τα ασυνάρτητα κείμενα που υπέγραφε σε Βολιώτικο
φυλλάδιο οικολογικού περιεχομένου, και τα οποία
- επίσης χωρίς σημεία στίξης, ειρμό και συνοχή- αποτελούσαν τρανταχτή απόδειξη ότι
ήταν μία κατά συρροή λογοκλόπος, καθώς αποτελούσαν οικτρή συρραφή τμημάτων
κειμένων και άρθρων διαφόρων
επιστημόνων και ερευνητών…
Μετά
βεβαίως, δημιούργησε νέο διανοουμενίστικο προφίλ για τον εαυτό της , και σε
γνωστό στέκι του Βόλου, ανάμεσα σε συγγραφείς και ποιητές με έργο στην πλάτη
τους, δήλωνε συγγραφέας «λίγο απ’ όλα»…Δεν παρουσίασε δικό της κείμενο ή ποίημα, και ενώ παρακολούθησε ένα μικρό μόνο μέρος της εκδήλωσης, περιμένοντας βασικά, να
έρθουν οι φωτογράφοι από τις εφημερίδες και να την απαθανατίσουν... Συνειδητοποιώντας
όμως ότι καθόταν στα αριστερά της φωτογράφου και διαπιστώνοντας ότι το προφίλ
δεν την κολάκευε ιδιαίτερα –εκτός ότι της έπεφτε η ξεχειλωμένη δεξιά τιράντα
από το σουτιέν και διαρκώς πασπάτευε το στήθος της, άλλαξε θέση ώστε να έχει
τον φακό ανφάς και κάθισε δίπλα στον Γιώργο Κοντομ., -με τον οποίο έπιασε και τη κλασική
ψιλοκουβέντα επί των προσωπικών του, εν μέσω των παρουσιάσεων των
παρευρισκομένων-… Έλπιζε -ως είναι το συνήθειό της-, να βγει καλή και στις φωτό της εκδήλωσης ώστε να αναγνωρίζεται πλέον
και ως «ιντελεκτιουέλ» τύπος…
Όμως
καθώς η δημοσίευση αργούσε, άρχισε να παρενοχλεί τηλεφωνικώς την Κατερίνα, τη
διοργανώτρια της εκδήλωσης, προσπαθώντας να μάθει πότε επιτέλους θα έβλεπε τον
εαυτό της σε τριχρωμία, στις σελίδες των πολιτιστικών εκδηλώσεων των τοπικών
εφημερίδων… Φαντάζεστε την έκπληξη και τον εκνευρισμό της, όταν διαπίστωσε ότι συμπεριλαμβανόταν
σε μία μόνο φωτό της πολυαναμενόμενης παρουσίασης, και όπου εμφανιζόταν σε
προφίλ, με αποτέλεσμα να προβάλλεται σε όλο της το μεγαλείο, το σήμα
κατατεθέν της, η …σουβλερή μύτη της…
Μια
αντίστοιχη φωτογραφία, της είχε βγάλει ο νεαρός συνάδελφός της με Nikos M., στο συνέδριο της ΟΜΕΠ, το 2007 στην Πάτρα (να’ναι
καλά το παιδί, που πόσταρε το λινκ στο προφίλ του, όπου και το εντόπισε μία
κοινή μας φίλη και μου το έστειλε), μαζί με πολλές άλλες που αποδείκνυαν τον
χαρακτήρα της… Όμως αν η χαμογελαστή φάτσα της με τα κλειστά ζαλισμένα μάτια
και το γεμάτο ποτήρι με το κόκκινο κρασί στο χέρι, είναι η καλύτερη της φωτό
στην ανάρτηση, τότε, το θανατερό συνοφρυωμένο βλέμμα του Νοσφεράτου που έχει
κατά τη διάρκεια της αναμονής στο φουαγιέ ανάμεσα στις άλλες κυρίες και με το
οποίο κοιτάζει την άγνωστη συνομιλήτρια στα αριστερά της, σημαδεύει το σύνολο
των φωτογραφιών του άλμπουμ του Συνεδρίου…Και βέβαια ήταν πολύ αγενής και
κακότροπη καθόλη τη διάρκεια των παρουσιάσεων, όπου προσπάθησε να περάσει το
στυλάκι της αυθεντίας…Οι φωτό, που ανέβηκαν στη συγκεκριμένη ανάρτηση το
αποδεικνύουν και με το παραπάνω, και φυσικά, μπορούμε όλοι να την θαυμάζουμε,
όσο θέλουμε…
Και
μιλώντας για μπλογκ, είναι γνωστό ότι λίγο αργότερα, το 2008, άρχισε να
μαθαίνει κατά τη διάρκεια μιας επιμόρφωσης στους Η/Υ, πώς να στήνει ένα μπλογκ
στο σχολικό δίκτυο…Μάθαινε μόνο, επειδή μετά την πρώτη της και μοναδική
ανάρτηση, είτε βαρέθηκε την (πανεύκολη) διαδικασία, είτε είχε τα γκομενικά στο
μυαλό της, (να μην ξεχνάμε, ήταν η χρονιά που οι τότε φίλες της προσπάθησαν να
εκσυγχρονίσουν το στυλ της, και της έκαναν και προξενιό με το θεολόγο)… Υπάρχει
και μια 3η υπόθεση, δηλαδή να μην αισθανόταν άνετα με το ότι έκλεψε
την ιδέα του ονόματος του μπλογκ της, από μία από τις ετικέτες που
χρησιμοποιούσε στις αναρτήσεις της στο δικό της προσωπικό μπλογκ, η μισητή
συμβία του πρώην της, αλλά αυτή η εκδοχή
φαντάζει μάλλον απίθανη…
Δύο
χρόνια αργότερα, ανακάλυψε ότι με τη χρήση του ΦΒ, θα μπορούσε να μαθαίνει τα νεώτερα
του πρώην της, οπότε και άνοιξε προφίλ, στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα κοινωνικής
δικτύωσης, και κατασκόπευε συστηματικά τα
στάτους και τις φωτό της συζύγου του, μιας και ο ίδιος δεν είχε δικό του προφίλ…Δυο
χρόνια μετά, ανακάλυψε και το scribd, όπου
η σύζυγος του Μ. ανέβαζε τα κείμενά της, και το 2013, έμαθε και το περιβόητο Linked in, στο οποίο η μισητή άλλη, επίσης διατηρούσε
επαγγελματικό προφίλ… Η Γωγώ όμως, άνοιξε τρία διαφορετικά, με τα ίδια
δεδομένα, μάλλον αποτέλεσμα της αδυναμίας της να καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα
στο sign up και το log in…Σημασία έχει, ότι με τα 3 αυτά προφίλ, παρακολουθούσε
ανελλιπώς και θεωρητικά ανωνύμως, την κατά φαντασίαν ανταγωνίστριά της…Δυστυχώς
για τη Γωγώ όμως, το Linked
in κατέγραφε τις απανωτές θεάσεις του άλλου προφίλ,
και «θεώρησε» ότι τα άτομα αυτά γνωρίζονταν μεταξύ τους, οπότε, μαζί με τις
ειδοποιήσεις για αιτήσεις σύνδεσης από συναδέλφους της ανταγωνίστριας, άρχισε
να στέλνει στο μέηλ της και τις
ειδοποιήσεις των εισόδων, οπότε το Γωγουλίνι αποκαλύφθηκε και αντιστοίχως
εξευτελίστηκε με αποδεικτική φωτό, στο ΦΒ…
Έκτοτε
παριστάνει ότι συμμορφώθηκε, και προσπαθεί να κρατά χαμηλούς τόνους, ώστε να
μην τραβάει την προσοχή…Όμως η «ανταγωνίστριά» της, η οποία την έχει αναγάγει
σε πολύτιμη πηγή έμπνευσής της και Μούσα της, γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και
έχει βαλθεί να την κάνει γνωστή τοις πάσι...
Έτσι είναι αυτά: What goes around, comes around...
(στο επόμενο, «Φιλίες και λυκοφιλίες»)
-Επειδή
φίλους κάνουμε όλοι, αλλά σαν τους φίλους της Γωγώς, μόνον εκείνη- ό,τι κι αν
σημαίνει αυτό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου