Η Χριστίνα και η Ύαινα (α' μέρος)

Κάποια εποχή λοιπόν, -ναι, όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται-, η γνωστή μας "φιλενάδα" ενδιαφέρθηκε και για την οικολογία, λόγω μόδας προφανώς... Ήταν περίπου στις αρχές του ’90, όταν ταυτόχρονα τα είχε και με τον Μ., και μαζί ξεκινήσανε να παίρνουνε μέρος σε διάφορες πολιτιστικές και οικολογικές δράσεις, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβανόταν και μία κίνηση εθελοντών πολιτών για τη φροντίδα και τη διατήρηση της Ελληνικής φύσης…

 Αφότου χώρισε από το Μ, κι ακολούθησαν χωριστούς δρόμους, ο χώρος του Καταφυγίου και τα κατά καιρούς μέλη του, έγιναν μάρτυρες «του προσωπικού δράματος» της Γωγώς, η οποία φυσικά δεν έχασε την ευκαιρία να διαβάλλει συστηματικά, τον πρώην της και τη σύζυγό του… Έτσι λοιπόν, για την περίοδο που έμεινε στη δράση αυτή η Γιωργίτσα μας, επαναλάμβανε την ίδια δακρύβρεχτη και άκρως πλασματική ιστορία, προκαλώντας τον οίκτο των συντρόφων προς εκείνη, αλλά και το μένος τους προς τον άπιστο αρραβωνιάρη και την αντροχωρίστρα κολλητή της…

 Εκείνη την εποχή, το Καταφύγιο έσφυζε από κίνηση και δράσεις, στις οποίες λάμβαναν μέρος πολλοί άνδρες, δεσμευμένοι και αδέσμευτοι…Καθώς όμως εκείνη έδειχνε προς τα έξω το πρόσωπο της «ατυχησάσσης», έναν ρόλο που είχε μάθει να υποδύεται καλά, και τη βόλευε, κανείς από όλους αυτούς τους άνδρες δεν την είδε ποτέ ερωτικά –ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι το πρότυπο της γυναίκας- τροπαίου-, ενώ στο πλάι της στέκονταν κυρίως οι γυναίκες, (πράγμα που την εξυπηρετούσε κατά την αναζήτηση και τον ανταγωνισμό για την κατάκτηση του κατάλληλου γκόμενου που θα ικανοποιούσε το απωθημένο του ιδεώδους μέλλοντα συζύγου…)

 Έτσι λοιπόν, ενώ συνήθως την έβρισκες να επιζητά την υποστήριξη διαφόρων φιλενάδων και γνωστών, συχνά τύχαινε να έχει στραφεί και εναντίον διαφόρων γυναικών που θεωρούσε ότι θα μπορούσε να παραγκωνίσει εύκολα ή δύσκολα, και μια φορά έτυχε να συναντήσει στο διάβα της, και την καλύτερη φίλη της μισητής αντιζήλου, τη Χριστίνα.

 Η Χριστίνα είναι μια καλόκαρδη καστανή κοπέλα, που σε καιρούς που θεωρούσε ότι είχε κάποιο χρόνο στη διάθεσή της, προθυμοποιήθηκε εντελώς εθελοντικά, να οργανώσει το αρχείο της οικολογικής οργάνωσης στην οποία τότε συμμετείχε και η Γωγώ, αφού κανείς από τους άλλους εθελοντές, δεν είχε το χρόνο αλλά ούτε και τη διάθεση, να βάλει σε τάξη στο τα διάφορα έγγραφα, καθώς και την ογκώδη αλληλογραφία του συλλόγου. 

 Όμως η Χριστίνα πήρε το θάρρος να ασχοληθεί, έχοντας δεχτεί ταυτόχρονα, τη ρητή πρόσκληση του μακροχρόνιου φίλου της και γείτονα, του Στέφανου, που ήταν ένας από τους παλαιότερους εθελοντές στον ίδιο σύλλογο…Ο Στέφανος, ψηλός, αθλητικός, νόστιμος και με 2 πτυχία στις θετικές επιστήμες που μάλιστα συνοδεύονταν και από τιμητικό βραβείο υπογεγραμμένο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκτός από μοναδικός εργένης της οργάνωσης, και ήταν 8 χρόνια νεότερος της Γωγως, η οποία αν και μεγαλύτερη σε ηλικία εντυπωσιάστηκε από τα προσόντα του και τα πτυχία του, και έβαλε σκοπό να τον κατακτήσει, με τον γνωστό τρόπο της δια της άτοπου απαγωγής, δλδ αφού εκμηδένιζε τον ανταγωνισμό και αποδείκνυε ότι μόνον εκείνη άξιζε για αυτόν! 

Εκείνη την εποχή λοιπόν, εκτός από την Γωγώ στο σύλλογο, υπήρχε επίσης η Βάσω, η οποία είχε μια σοβαρή σχέση που εξελίχθηκε σε γάμο, η Μυρτώ, εκ των βασικών μελών της οργάνωσης, 2-3 μικρές κοπελίτσες του λυκείου, και η Χριστίνα, που λόγω της φιλικής σχέσης με τον Στέφανου, είχε και μια παραπάνω οικειότητα μαζί του, η οποία φυσικά, δεν είχε περάσει απαρατήρητη από τη Γωγώ. Σκέφτηκε λοιπόν, ότι προκειμένου να έχει καλύτερες πιθανότητες με τον Στέφανο, θα έπρεπε πρώτα να διαβάλει εκείνη, ώστε να τον απομακρύνει από κοντά της… 

Το θέμα είναι ότι εκείνη την εποχή, και η Χριστίνα επίσης είχε μια πολύ σοβαρή σχέση με τον Δημήτρη, έναν γεωπόνο με τον οποίο συζητούσαν ακόμα και για γάμο, είχε τη σχολή της στην Αθήνα και μετά από 1 ακόμα χρόνο σπουδών θα έπαιρνε το πτυχίο της που σήμαινε ότι είχε συνεχώς εξεταστικές και έπρεπε να περνάει τα μαθήματά της στην ώρα τους, και ταυτόχρονα είχε την οικογένειά της, τα αδέλφια της και τους γηραιούς γονείς της, και έπρεπε να βρει χρόνο για όλα αυτά… 

Έτσι λίγους μήνες αφότου πήγε στην οικολογική οργάνωση και ασχολήθηκε με το αρχείο, ολοκλήρωσε την ταξινόμηση και την αρχειοθέτηση, τους έδωσε τις κατάλληλες κατευθύνσεις ώστε να συνεχίσουν την ίδια καλή δουλειά, και αποχώρησε από το σύλλογο. Όμως, για τη Γωγώ που δεν γνώριζε το πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις της Χριστίνας και εξέλαβε την αποχώρησή της ως τεράστια προσωπική νίκη, που οφειλόταν στις προσπάθειές να την απομακρύνει από τον Στέφανο, στον οποίον είχε πει ότι η νεαρή κοπέλα είχε πάει στο σύλλογο για να τον κάνει να ενδιαφερθεί για εκείνη, -καθαρή περίπτωση προβολής δηλαδή, της ψυχοπαθολογικής κατάστασης της Γωγώς- που πλέον αισθανόταν παντοδύναμη και σίγουρη για την κατάκτηση… (Συνεχίζεται)