Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010
ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗ
ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗ
Ακόμα κι αν θα ήταν μπορετό,
να κολυμπάμε σ’ αυτή τη θάλασσα ευθύνης
χωρίς κίνδυνο,
ακόμα κι αν η θλίψη της σε έβγαζε
σε ένα σύμπαν αντιθέσεων
με το φλοίσβο της
παρηγορητικό ερμητήριο
ανέκφραστα
θα παραμένανε τα αισθήματα
στην απόκρυφη ανελεύθερη δίοδό τους,
ψηλαφιστά
στα ανώνυμα όντα που τα διακυβερνούν.
Από το μηδέν
κάπου στο βάθος του κόσμου,
αναπαριστώνται με χάρη
τα απροσμέτρητα πάθη εκείνων,
που φυτοζωούσαν
μέχρι που ανακάλυψαν με ποιο τρόπο
θα διαφύγουν από το τέλμα της ύπαρξης.
Κάποτε με μια μονοκοντυλιά που θα χαράξουν
θα εγκαταλείψουν
αυτή τη φορά για πάντα,
όλους τους στόχους που είχαν θέσει σε μία στιγμή
που η λογική τους ίσχυε,
και θα ραγίσουν στα δύο,
επιτέλους λησμονώντας,
τον Γολγοθά στον οποίο είχαν ταχθεί
ερήμην τους.-
Δέσποινα Τσαφετοπούλου
(Η φωτό είναι από το deviantart)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Πολύ ωραίο το ποίημά σου αγαπητή μου φίλη Δέσποινα! Μπράβο σου!! Αυτοαναίρεση
Ευχαριστώ πολύ @Φοίβο, για την φιλοξενία και την ενημέρωση, καλό σου βράδυ...Θα περάσω σε λίγο από 'κει...
Σε φιλώ...
Δημοσίευση σχολίου