Η συμμετοχή μου στις εκδηλώσεις των "100 χιλιάδων ποιητών για την αλλαγή", στον Βόλο...Ο πίνακας ανήκει στη ζωγράφο Νατάσσα Γκοβεδαρου, και έχει τον τίτλο "Icy Sunset" και ο μοναδικός όρος -εκτός από την προθεσμία αποστολής του ποιήματος-, ήταν το ποίημα να είναι εμπνευσμένο από τον πίνακα αυτό.
Βασικά, μου πήρε 4 μέρες να γράψω και να επεξεργαστώ το ποίημα που τελικά έστειλα, (σχετικώς ικανοποιημένη από το τελικό αποτέλεσμα :), το οποίο και διαβάστηκε στην χθεσινή εκδήλωση/παρουσίαση που έγινε στον Πολυχώρο Τέχνης του ωδείου Φουντούλη...
Καλή ανάγνωση :))
Χνώτο σα χνούδι
Θα μετρήσω τις ώρες
μέχρι την αδύνατη στιγμή
μιας χλωμής μέρας
που βαίνει στο τέλος της
σαν θρυαλλίδα έτοιμη να εκραγεί.
Οι αιτίες της θλίψης
θα σφυρηλατήσουν τις τελικές μας αναμνήσεις
- τυχαίες σκέψεις -
που κάνουν κύκλο:
λόγια που δεν άκουσες και που δεν είπα,
γι’ αυτό και λείπεις.
Όσο πιο ζωντανή είναι η καρδιά
τόσο πιο γρήγορα γερνάει
στη σιωπή.
Βυθισμένη στο τελευταίο παγωμένο λυκόφως
αυτής της παρωδίας της ζωής
κάτω από τα γαλήνια χρώματα
και την υφή του αγνού
ουρανού
μόνη πάνω σε ρημαγμένη γη
εκεί που τόσα χρόνια
πέρασαν ανώφελα,
να ξοδεύομαι.
Δεν υπάρχει καταφύγιο τώρα
που το δειλινό ξεχύνεται από παντού
και με υποδουλώνει,
με
θρυμματίζει,
έγινα παλιό λεπτό χαρτί
γράμμα που έσβησε στην άρμη της θάλασσας
παραριγμένο
στη λησμονιά.
Χνώτο σα χνούδι
στον
παγωμένο αέρα
τώρα που έχει λείψει
απ’ τα
χείλη το φιλί
άχρηστη ανάσα,
που δεν μοιράστηκε στα δυο.
Δέσποινα Τσαφετοπούλου
2 σχόλια:
Συγχαρητήηρια Δεσποινα!!!
Beautiful!!!
Δημοσίευση σχολίου