Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικες φωτό

Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο,  στημένο μπροστά από το ηρώο, στην πλατεία του καθεδρικού...Φτωχός ο διάκοσμος και φέτος, περιορίστηκε σε μερικά πανώ, ελάχιστα (μικρά) διακοσμητικά τεχνητά δεντράκια, και μεταλικούς φιόγκους και αστέρια, στις κολώνες του δημοτικού φωτισμού, σε κεντρικά σημεία της πόλης...Τουλάχιστον θα έχουμε πολλά βεγγαλικά την παραμονή της πρωτοχρονιάς- άσχετο αλλά σημαντικό: κανείς σοβαρός άνθρωπος, δεν παίρνει την οικογένειά του να κατεβεί στο κέντρο, για να παρακολουθήσει τα βεγγαλικά, εκείνο το βράδυ...Ούτε και 'μείς θα πάμε, είμαστε καλεσμένοι αλλού...
Τα τραμ έχουν την τιμητική τους...Οι οδηγοί μέχρι που είναι ντυμένοι Αη Βασίληδες, ή δίνουν στους επιβάτες στέκες με υφασμάτινα κέρατα ταράνδων, και όλοι περνάνε ωραία την ώρα του τουρ...
Ο τεράστιος Αη Βασίλης πάνω στο κτίριο του bus exchange(σταθμός λεωφορείων), στο κέντρο της πόλης...Περίμενα οτι θα αλλάζανε διακόσμηση φέτος (και πέρσι το ίδιο είχανε) αλλά μάταια...
Τα μικρά τεχνητά δεντράκια που έστησε ο δήμος σε κεντρικά σημεία της πόλης...Πάντα ανα δύο,  νομίζω οτι αυτό που με ξενίζει περισσότερο, είναι οι κόκκινοι σταυροί στην κορυφή τους...Χάθηκε ένα χρυσαφί αστέρι;
Το σπίτι του Αη Βασίλη στο αεροδρόμιο του Chch...Έχει και κυρία Αη βασίλη, ξωτικά, κλπ...Μου έκανε εντυπωση η διακόσμηση, όλο λουλούδια...Ωραία ιδέα...
Το "Χριστουγενιάτικο" δέντρο των ΝΖηλανδών...Το λένε Southern Rata ή  Pōhutukawa, στην πραγματικότητα είναι πολλά διαφορετικά είδη,  του είδους Metrosideros, που ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια της μυρτιάς...Ανθίζει αυτή την εποχή, σε παραλιακά μέρη κυρίως, σε ολόκληρη τη χώρα, και είναι πανέμορφα! Η φωτό τραβήχτηκε στο Sumner, που φιλοξενεί πολλούς κόκκινους και κίτρινους μετροσίδερους...
Στο επόμενο, μια ευχετήρια κάρτα, φτιαγμένη από τα χεράκια μου, για όλους σας...
Καλά να περνάτε!

Φωτό και κείμενα, Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Μπαλάντα στους ναρκαλιευτές άγνωστων ρευμάτων

Μπαλάντα στους ναρκαλιευτές άγνωστων ρευμάτων


Η βροχή τρυπάει την επιφάνεια,
μα όσοι σηκώνουν το κεφάλι υπεροπτικά,
κι οι άλλοι που αποστρέφουν το βλέμμα ταπεινωμένοι
οσμίζονται στον αιθέρα το αδιέξοδο,
και οργανώνουν εναγωνίως πλάνα διαφυγής.
Όπως στα ξεχειλωμένα στόματα των ηθοποιών του δρόμου,
με το χαμόγελό τους απλωμένο με μανταλάκια πλαστικά,
στο θέατρο του εκδιδόμενου παραλόγου με τα μουσαμαδένια όνειρα,
οι ναρκαλιευτές άγνωστων, αλλοπρόσαλλων ρευμάτων
απλώνουν τα χέρια, τα δάχτυλα,
στα σύρματα.


Στα σαπισμένα φύκια των ακτών
τ’ απομεινάρια μιας θρησκείας ξεφτισμένης,
στους αφρισμένους κόλπους των κυμάτων
κομμάτια ναυαγισμένοι γλάροι, καρβουνιασμένα ξύλα, επιπλέοντα.
Αργότερα θα αυτοπυρποληθούν σε ένδειξη διαμαρτυρίας
ή θα σκορπίσουν,
χαρτοβασίλεια αξιών και μύθων.
Οι πόθοι στοιβάζονται σε μικρά μπαούλα σιωπής,
έτσι είναι ο κόσμος μας, σήμερα,
αύριο όλα θ’ αλλάξουν, -λοιπόν-.
Θα ξεχάσεις κι εσύ, κατά λάθος,
τα πλάτη και τα μήκη των θαυμάτων,
τα πράγματα, τα πλάσματα χωρίς ταυτότητα.
Βαθιά μες το σκοτάδι θα κρύψεις το πρόσωπό σου,
να μη σε δω ξανά γυμνό,
στους διαδρόμους του μυαλού να ελίσσεσαι.

Επώδυνος τοκετός θα είναι το ταξίδι πίσω στο φως,
έξω από τη μήτρα όπου μέσα επιπλέεις, ασφαλής, (ως τώρα).
Θα ξεχάσεις κι εσύ, επίτηδες,
την αρχή και το τέλος της ιστορίας,
της θεωρίας που ανεφάρμοστη,
αλλάζει συνεχώς,
όπως εμείς.
Μα όταν τίποτα πια δε θα έχει μείνει
απ’ τις επάλληλες στρώσεις της φαινομενικής
-κατά τα άλλα-
ρεαλιστικής απόδοσης της πραγματικότητας
μόνον αυτοί οι ναρκαλιευτές θα αναμένουν ακόμη,
τις μηλολόνθες του καλοκαιριού,
να τρυγήσουν τις αιμάσσουσες πληγές τους...

Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Δειλινό στη λίμνη Ellesmere

Η λίμνη Ellesmere (Μαορί:Te Waihora) βρίσκεται στα νότια της Βanks Penninsula (χερσόνησος της Ακαρόα) και είναι μια μεγάλη πλατιά και ρηχή λίμνη, η οποία δυστυχώς είναι μια από τις πιο μολυσμένες λίμνες της χώρας...Έχει εμβαδόν 180 τετραγωνικά χιλιόμετρα, και για να να πάμε στην Ακαρόα και τις ακτές γύρω από την χερσόνησο, περνάμε δίπλα από τις ακτές της...Συνήθως επιστρέφουμε την ώρα του δειλινού και αν είμαστε τυχεροί (και δεν έχει πολλά κουνούπια), βγάζουμε καταπληκτικές φωτό (όπως οι παρακάτω...)

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Πέτρες από την οικογένεια του χαλαζία

Φ1: Αμετρίνη κίτρινη
Φ2: Αμετρίνη μωβ
Φ3: Αμετρίνη (τεχνητός χρωματισμός, με χρήση φλόγας)
Φ5: Δενδρίτης αχάτης άριστης ποιότητας από το Bello Horizonte της Βραζιλίας...
Φ6: Αμέθυστος
Φ7: Σιτρίν
Φ8: Καπνίας χαλαζίας
Φ9: Ορεία κρύσταλλος με ακτίνες πράσινου τουρμαλίνη, αρκετά σπάνια σε αυτή την ποιότητα...
Φ10: Ορεία κρύσταλλος με νιφάδες αιματίτη και pyrope, επίσης αρκετά σπάνια
Φ11: Μπλε χαλαζίας
Φ12: Lemon quartz
Φ13: Ορεία κρύσταλλος με ακτίνες ρουτιλίου και μητρικό πέτρωμα...Εξαιρετική ποιότητα..
Φ14: Πράσιος
Φ15: Ροζ χαλαζίας με ανταύγεια...

Όλες οι φωτό είναι δικές μου
Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Ο Οπάλιος

Ο οπάλιος είναι ένα υλικό ασυνήθιστο ως προς τη δομή του. Η ιδιαιτερότητα του οπάλιου, έγκειται στο γεγονός, ότι περιέχει στην μάζα του μία ποσότητα περίπου 10% νερό, To SiO2 με το νερό σχηματίζουν μικρά σφαιρίδια τα οποία διατάσσονται στο χώρο, σχηματίζοντας διάφορα γεωμετρικά σχήματα. Όταν περνάει το φως μέσα από αυτές τις διατάξεις, διαθλάται και διαχέεται κατά τυχαίες διευθύνσεις, με αποτέλεσμα η επιφάνεια του ορυκτού, να εμφανίζει την σπάνια εναλλαγή των διάφορων χρωμάτων που ιριδίζουν.
Ο Πλίνιος στο περίφημο βιβλίο του «Historia Naturalis» περιγράφει πολύ ωραία το πολύτιμο λίθο opalus: «έχει μέσα του μία φωτιά πιο ήπια από του ρουμπινιού, φαίνεται ακόμα το λαμπερό μωβ του αμέθυστου, υπάρχει το γαλαζοπράσινο του σμαραγδιού, και όλα λάμπουν σε μια απίστευτη ενότητα. Κάποιες από τις αστραποβόλες λάμψεις του ανταγωνίζονται όλα τα χρώματα του ζωγράφου, και κάποιες άλλες το χρώμα της φλόγας από το θειάφι που καίγεται, όταν ζωηρεύει από το λάδι.»
Ετυμολογικά η λέξη οπάλιος θεωρείται ότι προέρχεται από την αρχαία Σανσκριτική λέξη upala που σημαίνει λίθος. Στα χρόνια του μεσαίωνα ο οπάλιος είχε την ονομασία ophthalmios (οφθάλμιος) ή lapis ophthalmius. Η ονομασία αυτή δόθηκε διότι οι άνθρωποι τότε είχαν την απίστευτη δοξασία ότι τα χρώματα του οπάλιου προέρχονταν από τις κόρες των οφθαλμών μικρών παιδιών.
Ο οπάλιος έχει σκληρότητα 6 και ειδικό βάρος 2,2.και έχει την ιδιότητα να αφυδατώνεται. Το νερό δηλαδή που υπάρχει στην μάζα του, εξατμίζεται. Η εξάτμιση αυτή γίνεται βέβαια με πολύ αργούς ρυθμούς. Ο αφυδατωμένος οπάλιος, σε πρώτη φάση γίνεται εύθρυπτος, και στη συνέχεια με την παρέλευση πολλών χρόνων χάνει τα χρώματά του. Κάποιος που κατέχει ένα ακριβό κομμάτι οπάλιου και φιλοδοξεί να το κληροδοτήσει στους απογόνους του, πρέπει να το φυλάει μέσα σε κλειστό κουτί με υγρασία...
Η καλή ποιότητα του οπάλιου είναι περιζήτητη και ανέκαθεν χρησιμοποιείτο στην κοσμηματοποιία. Οι Ρωμαίοι εξόρυσσαν οπάλιο από την περιοχή της Τσεχίας, και κατά τον μεσαίωνα λειτουργούσαν ορυχεία οπάλιου στην περιοχή Cernowitz της Ουγγαρίας. Οι Αζτέκοι επίσης τον χρησιμοποιούσαν για στολισμό τους και σε θρησκευτικές τελετές.

Κάποια από τα είδη του οπάλιου είναι:
ΟΠΑΛΙΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ (Fire opal) Έτσι ονομάζεται μία ημιδάφανη ποιότητα οπάλιου, που ιριδίζει σε πορτοκαλί και κόκκινες ανταύγειες. Έχει βρεθει στην Αυστραλία και στην Κεντρική Αμερική. Μπορεί να τον συναντήσουμε και με την ονομασία πυροπάλιος.
CONTRA LUZ OPAL Είναι μία διάφανη ποιότητα οπάλιου που εμφανίζει μία αντανάκλαση μπριγιάν, όταν το φως πέφτει από πλάγια, όχι όμως και στις άλλες διευθύνσεις. ( Contra Luz, θα πει κόντρα στο φως. ) Αυτό το είδος οπάλιου, κόβεται σε έδρες αντίθετα από όλα τα υπόλοιπα που κόβονται καμποσόν.
ΛΕΥΚΟΣ ΟΠΑΛΙΟΣ Ποικιλία οπάλιου σε λευκή γαλακτώδη απόχρωση, που κάτω από το φως ιριδίζει συνήθως με πορτοκαλιές λάμψεις...
OPAL DOUBLET Είναι μία πέτρα που φτιάχνεται αν κολλήσουμε ένα λεπτό στρώμα οπάλιου πάνω σ’ ένα στρώμα όνυχα. Αυτό γίνεται για να αξιοποιούμε πολύ λεπτά κομμάτια οπάλιου, και να τονίζονται οι χρωματισμοί του από το υπόστρωμα του όνυχα.
OPAL TRIPLET Είναι ένα σάντουιτς από τρία στρώματα ορυκτών, όνυχας για υπόστρωμα, οπάλιος στη μέση και διάφανος χαλαζίας πάνω. Ο χαλαζίας προστίθεται για να προστατεύει τον οπάλιο λόγω της σκληρότητάς του.
ΜΑΥΡΟΣ ΟΠΑΛΙΟΣ ( Black opal) Είναι μία σκουρόχρωμη ποιότητα οπάλιου με ένα εντυπωσιακό ιριδισμό στα χρώματα του ουράνιου τόξου...Το βασικό του χρώμα είναι το σκούρο μπλε, και είναι η ακριβότερη ποικιλία οπάλιου της αγοράς...
ΟΙ ΟΠΑΛΙΟΙ MATRIX είναι κυρίως βότσαλα πετρώματος, με πολύ μικρή (συνήθως) περιεκτικότητα σε καθαρό οπάλιο να φαίνονται μέσα από το μητρικό πέτρωμα...Η συγκεκριμένη ποικιλία είναι η πιο κοινή που βρίσκουμε στην αγορά της Ελλάδας, συνήθως σε υπέρογκη τιμή, που δεν δικαιολογεί την χαμηλή ποιότητα των δειγμάτων που υπάρχουν προς πώληση...Ωστόσο έχουν βρεθεί (κυρίως στην Αυστραλία ) καταπληκτικές πέτρες μάτριξ,  που πραγματικά αξίζουν και με το παραπάνω τα χρήματά της τιμής τους...
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από τη Jewelpedia , ενώ όλες οι φωτό προέρχονται από το διαδίκτυο...

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας, Γεώργιος Σουρής


Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας
(συλλεγέντα καὶ ἀναρτηθέντα ἐπὶ τῇ πανηγυρικῇ ἐλεύσει τοῦ ΔΝΤ)


Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;
Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;

* * *
Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.
* * *
Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
* * *
Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.
* * *
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
* * *
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!
* * *
Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.
* * *
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.
* * *
Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.
Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.

* * *
Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
* * *


Γεώργιος Σουρής

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

O Τουρμαλίνης

Το όνομα «τουρμαλίνης» προέρχεται από τη σιναλεζική λέξη tourmali ή touramali, που χαρακτήριζε τους πολύτιμους λίθους (ιδιαίτερα το ζιρκόνιο) που μετέφεραν οι έμποροι από τη Σρι Λάνκα.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, όμως, αποκαλύφθηκε ότι ορισμένα «ζιρκόνια» ήταν, στην πραγματικότητα, άλλο ορυκτό, το οποίο πήρε αυτό το όνομα.
Οι περισσότερες μορφές του χρησιμοποιούνται ως πολύτιμοι ή ημιπολύτιμοι λίθοι. Οι πιο σκούρες (ακατάλληλες για αυτή τη χρήση) σε συσκευές μέτρησης πίεσης, λόγω της πιεζοηλεκτρικής ιδιότητας που εμφανίζει.Οι τουρμαλίνες εμφανίζονται, κυρίως, σε υδροθερμικές φλέβες, ενίοτε και σε πηγματίτες. Εξαλλοιώνονται προς μαρμαρυγίες (κυρίως μοσχοβίτη και βιοτίτη και προς χλωρίτες.
Ανευρίσκονται σε αρκετά μέρη του κόσμου. Κυριότεροι παραγωγοί ημιπολύτιμων και πολύτιμων παραλλαγών είναι η Σρι Λάνκα, η Μαδαγασκάρη, η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδονησία και η Κίνα, οι Αλάσκα, Ουάσιγκτον, Βιρτζίνια και Καλιφόρνια των ΗΠΑ, και η Αυστραλία. (Πληροφορίες αναφέρουν ως χωρα παραγωγής και τη Νέα Ζηλανδία, αλλά ως άμεσα ενδιαφερόμενη δεν έχω εντοπίσει κάτι τέτοιο, στη χώρα). Στην Ελλάδα έχουν ανευρεθεί τουρμαλίνες στη νήσο Σέριφο.
Παρά τις υπερβολικές και αναληθείς ιστορίες και μύθους που ακολουθούν όλες τις πολύτιμες πέτρες και μαζί και τον Τουρμαλίνη, τίποτα απολύτως -πέρα από την πιεζοηλεκτρική του ιδιότητα- δεν ισχύει...Η δύναμη της πέτρας είναι η ομορφιά της και η μοναδικότητά της:
Οι βασικές ποικιλίες του τουρμαλίνη:  ο σορλίτης (σιδηρούχος τουρμαλίνης) που είναι μαύρος, ο δραβίτης (μαγνησιούχος τουρμαλίνης) που είναι καστανός και ο ελβαΐτης (λιθιούχος τουρμαλίνης) που είναι ανοικτόχρωμος με διάφορες αποχρώσεις όπως ρουβελλίτης (ρόδινος), βερντελίτης (πράσινος), ινδικόλιθος (κυανό). 
Αλλες ποικιλίες είναι ο ουβίτης (σκουρόχρωμος) και ο σπανίως άχρωμος ή λευκός αχροΐτης. Συχνά εμφανίζεται χρωματισμένος κατά ζώνες παράλληλες ή κάθετες στον άξονά του...Στην περίπτωση αυτή τον αναφέρουμε γενικά ως " τουρμαλίνη καρπούζι" και οι αποχρώσεις μπορεί να ποικίλουν ανάλογα με τον τόπο προέλευσης (χημική σύσταση των πετρωμάτων)...

Όλα τα κοσμήματα των φωτό είναι σχεδιασμένα και κατασκευασμένα στο χέρι, στο εργαστήριό μου, και αφορούν αποκλειστικά τον τουρμαλίνη...
Καλά να περνάτε, καλησπέρα από ΝΖ...

Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Φυσικά θαύματα

Το λιμάνι του Lyttelton, βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα έξω από το Christchurch...Είναι το μοναδικό ασφαλές λιμάνι σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων, και ιδρύθηκε μέσα στο διαρρηγμένο Βόρειο κρατήρα του σβησμένου ηφαιστείου της Banks Peninsula...Στο άνοιγμα του Νότιου κρατήρα, είναι χτισμένη η Ακαρόα, η πρώτη και μοναδική αποικία των Γάλλων στη ΝΖ...Στους αρχαίους βράχους γύρω από τις ακτές της  Banks Peninsula, είναι ορατά τα σημάδια του βίαιου γεωλογικού παρελθόντος της περιοχής...
Το μέρος είναι όμορφο και ειρηνικό, και προσφέρεται για περίπατο...Κι όμως, παρόλο που περνάει τόσος κόσμος από το σημείο αυτό, ελάχιστοι μάλλον έχουν προσέξει τις μορφές των βράχων, γεγονός είναι πως δεν υπήρχε ούτε μία φωτό στο panoramio, μέχρι σήμερα το απόγευμα που ανέβασα εγώ 2 από αυτές του ποστ...Τα χρώματα είναι φυσικά και ορισμένοι από τους  σχηματισμούς στους βράχους, μοιάζουν τόσο καλλιτεχνικοί σαν να είναι σκαλισμένοι από ανθρώπινο χέρι, και είναι παρόμοιοι με τους σχηματισμούς στον αυχένα της Onawe peninsula...
Κι έτσι, ενώ το πρωινό ξεκίνησε με πολλή βροχή, χαλάζι και κρύο, εξελίχτηκε σε μια λαμπερή και ηλιόλουστη μέρα που μας αντέμειψε με μια όμορφη βόλτα, στα περίχωρα της πόλης και του λιμανιού της, και μας οδήγησε στην ανακάλυψη αυτού του όμορφου και μοναδικού σημείου :)

Δέσποινα Τσαφετοπούλου