Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Η Χριστίνα και η Ύαινα (β' μέρος)



(Συνέχεια από το προηγούμενο)
Συνέχισε λοιπόν τις προσπάθειές της ώστε να τον εντυπωσιάσει, για την ακρίβεια, τις ενέτεινε: Καθώς πλησίαζε η ονομαστική της εορτή, συνέλαβε ένα σχέδιο ώστε να του δείξει πόσο καλή νοικοκυρά και πολύφερνη νύφη ήταν, και αποφάσισε να καλέσει τα μέλη του συλλόγου στο σπίτι της, με την υπόσχεση ενός εορταστικού δείπνου που θα ετοίμαζε η ίδια… Καθώς όμως ο σκοπός της ήταν βασικά να εντυπωσιάσει το Στέφανο, πέτυχε να τον δεσμεύσει να πάει στο σπίτι της πριν από τη γιορτή της και το δείπνο, για να τη βοηθήσει με τις ετοιμασίες! Έτσι λοιπόν ενώ ο Στέφανος ήταν σκαρφαλωμένος στην σκάλα και της κρέμαγε τις κουρτίνες ή της κατέβαζε τα βαριά σερβίτσια από την προίκα της, τα οποία άφηνε να εννοηθεί ότι τα φύλαγε μόνον για πολύ σημαντικούς ανθρώπους όπως πχ εκείνον, εκείνη δεν σταμάτησε στιγμή να τον εκθειάζει, για την προθυμία του να τη βοηθήσει, μια γυναίκα μόνη (σαν το λεμόνι), που τόσο πολύ τον συμπαθεί και τον θαυμάζει!
Μόνον που τα πράγματα δεν πήγανε όπως τα είχε σχεδιάσει, η αγαπητή μας Γωγώ: Το βράδυ του δείπνου, πάνω στον μπεζ της καναπέ, στο γιορτινό σαλόνι της, ο Στέφανος τα έφτιαξε με τη Μυρτώ, και από κείνη τη στιγμή δεν χώρισαν ποτέ, και είναι ακόμα μαζί, έως και σήμερα, ενώ και η Γωγώ, σκασμένη από την αποτυχία της, αποχώρησε λίγο καιρό μετά από τον οικολογικό σύλλογο, προφασιζόμενη φόρτο εργασίας και κόπωση…
Ωστόσο δεν τελειώνει εδώ η ιστορία, καθώς την επόμενη ακριβώς χρονιά, η μισητή αντίζηλος -και αφού πρώτα διασταύρωσε την πληροφορία ότι η Γεωργία είχε αποχωρήσει-, εμφανίστηκε στην πόρτα του συλλόγου και ανέλαβε δράση. Χωρίς να αναφέρει ποτέ τίποτα για την πρώην (καθώς δεν θεωρούσε ότι τα προσωπικά της, έπρεπε να ενδιαφέρον τον οποιονδήποτε), μπήκε κανονικά στις καθημερινές βάρδιες, και ο Στέφανος ανέλαβε να την εκπαιδεύσει, όπως αυτός εκπαίδευε όλους τους εθελοντές, μέχρι να είναι έτοιμοι να αναλάβουν τον χώρο μόνοι τους…
Και μια μέρα, ενώ οι δυο τους κάνανε ένα διάλειμμα από τις εργασίες στο χώρο, ο Στέφανος θέλησε να μάθει αν εκείνη, γνώριζε κάποιον από τους άλλους, παλιούς ή νέους εθελοντές, και φυσικά ανάμεσα στα 2-3 ονόματα, αναφέρθηκε και το όνομα της Χριστίνας –αλλά σε καμιά περίπτωση, το όνομα της Γωγώς…
 Τότε λοιπόν, ο Στέφανος ανέφερε με έναν αέρα φιλαρέσκειας, ότι η Χριστίνα πήγαινε στο Κέντρο μόνο για αυτόν, και πως όταν συνειδητοποίησε ότι δεν είχε ελπίδες μαζί του, αποχώρησε! Όμως η φίλη της, ήξερε καλύτερα την υπόθεση και κατάλαβε ότι ο Στέφανος είχε διαμορφώσει αυτή την άποψη εξαιτίας των ψεμάτων της Γεωργίας, και τον ρώτησε ευθέως αν αυτή ήταν η προσωπική του εκτίμηση, ή αν έβγαλε αυτό το συμπέρασμα μετά από την παρέμβαση της Γωγώς, την οποία παραδέχτηκε ότι δυστυχώς, γνώριζε πολύ καλά! Του εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια ποια ήταν η αιτία της συμμετοχής της Χριστίνας στην οικολογική οργάνωση καθώς και τους πραγματικούς λόγους της αποχώρησής της, ενώ δεν παρέλειψε να διηγηθεί και την προσωπική της ιστορία, καθώς και τα χρόνια παρενόχλησης και της συστηματικής κατασυκοφάντησης εκείνης και του συζύγου της από την προβληματική πρώην του. 
 Και βεβαίως, ο Στέφανος είχε πολλές πληροφορίες να της δώσει, και παραδέχτηκε ότι όλα όσα νόμιζε μέχρι εκείνη τη στιγμή για τη Χριστίνα, ήταν αποτέλεσμα των σχολίων της Γωγώς, την οποία αντιλήφθηκε μεν ότι τον πολιορκούσε, αλλά δεν διανοούνταν ότι ήταν τόσο ραδιούργα ώστε να στήσει όλη αυτή τη συνομωσία εις βάρος μιας κοπέλας η οποία ήταν αγνά φιλική μαζί του, μόνο και μόνο με την υποψία ότι τον διεκδικούσε ερωτικά! 
Φυσικά, η ιστορία δεν έμεινε εκεί: Ο Στέφανος –την ίδια μέρα κιόλας-, φρόντισε να ενημερώσει σχετικά και τη Μυρτώ, που έσπευσε να συναντηθεί με τη νέα εθελόντρια του Κέντρου, για να ανταλλάξουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Γωγώ, και το ενδιαφέρον της για διάφορους άνδρες (πχ τον Παναγιώτη, τον πάμπλουτο δικηγόρο που είχε βάλει στο μάτι και ζήτησε από τη Μυρτώ να της τον συστήσει –μόνον που μετά από το πρώτο ραντεβού εκείνος την απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι), ενώ στο τέλος της κουβέντας τους, της έκανε την τελική αποκάλυψη: Καθώς υποπτεύονταν ότι κάτω από την εμετικά συγκαταβατική συμπεριφορά της Γεωργίας κρύβονταν ίδια συμφέροντα, ενώ όλοι στο Κέντρο είχαν παρατσούκλια που αντιστοιχούσαν σε αξιώματα του στρατού, είχαν διαλέξει για εκείνη -και χρησιμοποιούσαν μεταξύ τους, όποτε αναφέρονταν σ' αυτήν-, το όνομα ενός ζώου· την αποκαλούσαν Ύαινα…
Και όντως της ταιριάζει, επειδή αυτό ακριβώς είναι!

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Η Χριστίνα και η Ύαινα (α' μέρος)



Κάποια εποχή λοιπόν, -ναι, όσο απίστευτο κι αν σας φαίνεται-, η γνωστή μας "φιλενάδα" ενδιαφέρθηκε και για την οικολογία, λόγω μόδας προφανώς... Ήταν περίπου στις αρχές του ’90, όταν ταυτόχρονα τα είχε και με τον Μ., και μαζί ξεκινήσανε να παίρνουνε μέρος σε διάφορες πολιτιστικές και οικολογικές δράσεις, ανάμεσα στις οποίες συμπεριλαμβανόταν και μία κίνηση εθελοντών πολιτών για τη φροντίδα και τη διατήρηση της Ελληνικής φύσης…
 Αφότου χώρισε από το Μ, κι ακολούθησαν χωριστούς δρόμους, ο χώρος του Καταφυγίου και τα κατά καιρούς μέλη του, έγιναν μάρτυρες «του προσωπικού δράματος» της Γωγώς, η οποία φυσικά δεν έχασε την ευκαιρία να διαβάλλει συστηματικά, τον πρώην της και τη σύζυγό του… Έτσι λοιπόν, για την περίοδο που έμεινε στη δράση αυτή η Γιωργίτσα μας, επαναλάμβανε την ίδια δακρύβρεχτη και άκρως πλασματική ιστορία, προκαλώντας τον οίκτο των συντρόφων προς εκείνη, αλλά και το μένος τους προς τον άπιστο αρραβωνιάρη και την αντροχωρίστρα κολλητή της…
 Εκείνη την εποχή, το Καταφύγιο έσφυζε από κίνηση και δράσεις, στις οποίες λάμβαναν μέρος πολλοί άνδρες, δεσμευμένοι και αδέσμευτοι…Καθώς όμως εκείνη έδειχνε προς τα έξω το πρόσωπο της «ατυχησάσσης», έναν ρόλο που είχε μάθει να υποδύεται καλά, και τη βόλευε, κανείς από όλους αυτούς τους άνδρες δεν την είδε ποτέ ερωτικά –ας μην ξεχνάμε ότι δεν είναι το πρότυπο της γυναίκας- τροπαίου-, ενώ στο πλάι της στέκονταν κυρίως οι γυναίκες, (πράγμα που την εξυπηρετούσε κατά την αναζήτηση και τον ανταγωνισμό για την κατάκτηση του κατάλληλου γκόμενου που θα ικανοποιούσε το απωθημένο του ιδεώδους μέλλοντα συζύγου…)
 Έτσι λοιπόν, ενώ συνήθως την έβρισκες να επιζητά την υποστήριξη διαφόρων φιλενάδων και γνωστών, συχνά τύχαινε να έχει στραφεί και εναντίον διαφόρων γυναικών που θεωρούσε ότι θα μπορούσε να παραγκωνίσει εύκολα ή δύσκολα, και μια φορά έτυχε να συναντήσει στο διάβα της, και την καλύτερη φίλη της μισητής αντιζήλου, τη Χριστίνα.
 Η Χριστίνα είναι μια καλόκαρδη καστανή κοπέλα, που σε καιρούς που θεωρούσε ότι είχε κάποιο χρόνο στη διάθεσή της, προθυμοποιήθηκε εντελώς εθελοντικά, να οργανώσει το αρχείο της οικολογικής οργάνωσης στην οποία τότε συμμετείχε και η Γωγώ, αφού κανείς από τους άλλους εθελοντές, δεν είχε το χρόνο αλλά ούτε και τη διάθεση, να βάλει σε τάξη στο τα διάφορα έγγραφα, καθώς και την ογκώδη αλληλογραφία του συλλόγου. 
 Όμως η Χριστίνα πήρε το θάρρος να ασχοληθεί, έχοντας δεχτεί ταυτόχρονα, τη ρητή πρόσκληση του μακροχρόνιου φίλου της και γείτονα, του Στέφανου, που ήταν ένας από τους παλαιότερους εθελοντές στον ίδιο σύλλογο…Ο Στέφανος, ψηλός, αθλητικός, νόστιμος και με 2 πτυχία στις θετικές επιστήμες που μάλιστα συνοδεύονταν και από τιμητικό βραβείο υπογεγραμμένο από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκτός από μοναδικός εργένης της οργάνωσης, και ήταν 8 χρόνια νεότερος της Γωγως, η οποία αν και μεγαλύτερη σε ηλικία εντυπωσιάστηκε από τα προσόντα του και τα πτυχία του, και έβαλε σκοπό να τον κατακτήσει, με τον γνωστό τρόπο της δια της άτοπου απαγωγής, δλδ αφού εκμηδένιζε τον ανταγωνισμό και αποδείκνυε ότι μόνον εκείνη άξιζε για αυτόν! 
Εκείνη την εποχή λοιπόν, εκτός από την Γωγώ στο σύλλογο, υπήρχε επίσης η Βάσω, η οποία είχε μια σοβαρή σχέση που εξελίχθηκε σε γάμο, η Μυρτώ, εκ των βασικών μελών της οργάνωσης, 2-3 μικρές κοπελίτσες του λυκείου, και η Χριστίνα, που λόγω της φιλικής σχέσης με τον Στέφανου, είχε και μια παραπάνω οικειότητα μαζί του, η οποία φυσικά, δεν είχε περάσει απαρατήρητη από τη Γωγώ. Σκέφτηκε λοιπόν, ότι προκειμένου να έχει καλύτερες πιθανότητες με τον Στέφανο, θα έπρεπε πρώτα να διαβάλει εκείνη, ώστε να τον απομακρύνει από κοντά της… 
Το θέμα είναι ότι εκείνη την εποχή, και η Χριστίνα επίσης είχε μια πολύ σοβαρή σχέση με τον Δημήτρη, έναν γεωπόνο με τον οποίο συζητούσαν ακόμα και για γάμο, είχε τη σχολή της στην Αθήνα και μετά από 1 ακόμα χρόνο σπουδών θα έπαιρνε το πτυχίο της που σήμαινε ότι είχε συνεχώς εξεταστικές και έπρεπε να περνάει τα μαθήματά της στην ώρα τους, και ταυτόχρονα είχε την οικογένειά της, τα αδέλφια της και τους γηραιούς γονείς της, και έπρεπε να βρει χρόνο για όλα αυτά… 
Έτσι λίγους μήνες αφότου πήγε στην οικολογική οργάνωση και ασχολήθηκε με το αρχείο, ολοκλήρωσε την ταξινόμηση και την αρχειοθέτηση, τους έδωσε τις κατάλληλες κατευθύνσεις ώστε να συνεχίσουν την ίδια καλή δουλειά, και αποχώρησε από το σύλλογο. Όμως, για τη Γωγώ που δεν γνώριζε το πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις της Χριστίνας και εξέλαβε την αποχώρησή της ως τεράστια προσωπική νίκη, που οφειλόταν στις προσπάθειές να την απομακρύνει από τον Στέφανο, στον οποίον είχε πει ότι η νεαρή κοπέλα είχε πάει στο σύλλογο για να τον κάνει να ενδιαφερθεί για εκείνη, -καθαρή περίπτωση προβολής δηλαδή, της ψυχοπαθολογικής κατάστασης της Γωγώς- που πλέον αισθανόταν παντοδύναμη και σίγουρη για την κατάκτηση… (Συνεχίζεται)

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014

Το Πείραμα


Το Πείραμα
(φιλίες και λυκοφιλίες)

 Το Γενάρη του 2014, και ενώ για λίγο καιρό η Γωγώ είχε μαζευτεί, μάλλον επειδή ήταν απασχολημένη στο κυνήγι του Δημήτρη από χωριό του Νοτίου Πηλίου, ήρθε στο ΦΒ προφιλ της αντιζήλου, το αίτημα φιλίας της Θεοδώρας. Αρκετοί κοινοί γνωστοί- αλλά όχι φίλοι, ένα σκέτο αίτημα φιλίας, από ένα σκέτο άτομο, το οποίο δήλωνε καθηγήτρια στο λύκειο των παιδιών της αντιζήλου. Εκείνη ρώτησε τα παιδιά της αν γνώριζαν την κυρία Θεοδώρα, ώστε να κάνει δεκτό ή όχι το αίτημα φιλίας της εν λόγω καθηγήτριας, αλλά τα παιδιά αρνήθηκαν ότι έστω την είχαν ακουστά, οπότε το άιτημα απορρίφθηκε. 
Την πρώτη αυτή άρνηση, ακολούθησαν πολλές άλλες αρνήσεις, καθώς τα αιτήματα από το ίδιο αυτό άτομο, για άγνωστο λόγο- και πάντα χωρίς να έχει προηγηθεί σύσταση από άλλο χρήστη του ΦΒ , παρά τους υποτιθέμενους κοινούς φίλους - συνέχιζαν να έρχονται, μέχρι που στο τέλος, κατά τον Μάιο μήνα, απλώς αγνοούνταν… 
Την ίδια εποχή, άρχισαν τα προβλήματα σε ένα δημοτικό σχολείο του Βόλου, εξαιτίας των κατηγοριών που εκτοξέυονταν, από τα μέλη του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων προς αλλήλους, και η Πέπη, που τα παιδιά της ήταν μαθητές στο συγκεκριμένο σχολείο, και ήταν φίλη με την αντίζηλο της Γωγώς, συνήθιζε να διαμαρτύρεται για την κατάσταση στο σύλλογο και για τις υποψίες περί κακοδιαχείρισης και κατάχρησης του ταμείο του συλλόγου, και συχνά –πυκνά, ανέφερε τα ονόματα δύο - κατά τα φαινόμενα φιλενάδων της Γωγώς, της Νανάς, και της Τασούλας, που αποτελούσαν το ένα μέτωπο, και όλες τις άλλες κυρίες του προεδρείου να έχουν συνταχτεί εναντίον τους… Το επώνυμο της κας Τασούλας λοιπόν, ταίριαζε με το επώνυμο της κας Θεοδώρας, και βασικά επρόκειτο για την αδελφή της, η οποία όπως είπαμε βομβάρδιζε την αντίζηλο με αιτήματα φιλίας. 
Η ίδια η Πέπη, λίγο καιρό νωρίτερα, την είχε ενημερώσει και για τις αλλαγές στο προφιλ της Γωγώς, μιας και η καλή μας φιλενάδα είχε αντιγράψει το κόνσεπτ των φωτογραφιών προφίλ και φόντου της αντιζήλου της, η οποία λόγω αυτού την είχε μπλοκάρει στο ΦΒ, και σιγά –σιγά μπλοκάριζε και όλες τις φίλες/ φίλους/ γνωστές/ γνωστούς της Γωγώς, καθώς λειτουργούσαν σε διατεταγμένη υπηρεσία σπιούνου, ενόσω εκείνη κυνηγούσε το Δημήτρη, ο οποίος είναι κατά μια δεκαετία νεώτερός της. Αποφάσισε λοιπόν, καθώς το τελευταίο αίτημα φιλίας είχε μείνει μετέωρο, να το δεχτεί, και λίγες μέρες μετά, να ξεκινήσει ένα πείραμα, για να διαπιστώσει κατά πόσο το αίτημα φιλίας ανήκε σε μια προμελετημένη κίνηση κατασκοπίας, από τη Γωγώ και τις φιλενάδες της…
Έτσι λοιπόν, αφού επέτρεψε να περάσει λίγος καιρός από την αποδοχή του αιτήματος φιλίας, επέστρεψε στην κα Θεοδώρα, με σκοπό να ρίξει το δόλωμα και να δει τι ψάρια επρόκειτο να πιάσει: Ανέφερε στη Θεοδώρα ότι την ευχαριστεί για την φιλία της, αλλά και ότι ήταν υποχρεωμένη, λόγω διαφόρων προβλημάτων που της προξενούσαν συγκεκριμένα άτομα του κύκλου της αδελφής της, της Τασούλας, να προβεί σε διαγραφές και μπλοκαρίσματα φίλων και γνωστών, ώστε να προστατευτεί από τις επιθέσεις αυτών των ατόμων. 
Όταν λοιπόν η Θεοδώρα, προφανώς ενοχλημένη αλλά και περίεργη ανταπάντησε στο μήνυμα αναφέροντας το υποτιθέμενο εκπαιδευτικό έλλειμμα που αντιμετώπισε η αδελφή της στο σχολείο των παιδιών της, που την ανάγκασαν να ζητήσει τη μεταγραφή τους, εκείνη εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και ανέφερε ακριβώς τα πραγματικά γεγονότα που έτρεψαν την Τασούλα και την Νανά, σε άτακτη φυγή από το συμβούλιο γονέων και κηδεμόνων, και επεδίωξαν και τις μετεγγραφές των παιδιών τους, σε γειτονικό σχολείο, το οποίο διεύθυνε – ποια άλλη-, η Γωγώ! 
 Ωστόσο, σε μια προμελετημένη κίνηση που φαινομενικά δεν αφορούσε τις δύο αυτές γυναίκες παρά εκτυλίχθηκε σε μονόλογο-κατηγορητήριο «προς την προστασία» της «αθώας» Τασούλας από μελλοντικούς μπελάδες, αναφέρθηκαν όλες οι ανατριχιαστικές λεπτομέρειες της συστηματικής παρενόχλησης του πρώην και της συμβίας του από τη Γωγώ, οι συκοφαντίες, η δυσφήμηση και η στοχοποίησή τους. Και φυσικά δεν παρέλειψε να αναφέρει τα παραδείγματα άλλων κυριών, που αναλόγως έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης από τη καλή μας Γωγούλα, που αφού τις χρησιμοποίησε ως κατασκόπους και φερέφωνα, μετά τις πέταξε στα σκουπίδια σαν άχρηστες στυμένες λεμονόκουπες…
Και ενώ δεν υπήρξε περαιτέρω αναφορά στη Τασούλα ή έστω στη Νανά, τα επόμενα μηνύματα της Θεοδώρας, ήταν εριστικά και ειρωνικά, σε σημείο που πλέον έγινε αντιληπτό, ότι υπήρχε συνεχής συννενόηση με τρίτα άτομα που συμμετείχαν στην διατύπωση των μηνυμάτων, και πλέον ο εκνευρισμός τους ήταν φανερός… Και τότε, με ένα ακόμα σχόλιο, το οποίο ήταν και το τελευταίο που διάβασαν, Θεοδώρα και σία, επήλθε η τελική διαγραφή και μπλοκάρισμα. 
Για μερικές μέρες ακόμα, ήταν αρκετά εκνευρισμένες, και όλες –μα όλες!- ποστάριζαν σπαραξικάρδια στάτους περί αυτοσεβασμού και ανωτερώτητάς (τους), μιας και πάντα, η βασική διαμαρτυρία των Κατίνων είναι ότι τις «αδίκησαν», κοινώς, ξεκατίνιασαν… 
Και μετά, σιγά –σιγά καθώς πέρασε το καλοκαιράκι, σα να καταλάγιασε το θέμα, και μόνον η Θεοδώρα τρέχει πανικόβλητη να εξαφανιστεί, όπου και όποτε «συναντά» τυχαία, την αντίζηλο, που υποτίθεται δεν γνώριζε, η Τασούλα και η Νανά, ξεκατινιάστηκαν με τις άλλες κυρίες –πρώην φίλες τους- και μέλη στο σύλλογο γονέων και κηδεμόνων που παραιτήθηκε σύσσωμο εν μέσω κραυγών και κοσμητικών επιθέτων που ενέπλεκαν και διάφορα πετούμενα και μη (κουρούνες, κάργιες κλπ), ενώ η Γωγώ, εθεάθη στη λαϊκή, με έξαλλο κρεμασμένο μούτρο και ντυμένη με το μωβ νυχτικό της και ξεχειλωμένα πασούμια που έσερνε ενώ περπατούσε… 
Μάλιστα έκανε μια κίνηση να πλησιάσει την αντίζηλο που εκείνη την ώρα ψώνιζε μπροστά σε ένα πάγκο, αλλά μετά θα σκέφτηκε ότι ήταν προτιμότερο να αρπάξει ακόμα μία μπλούζα στο πορτοκαλί της σημαδούρας, που τόσο της αρέσει, μιας και το φοράει και ο Μ, και του πάει, και δεν την πλησίασε. 
Ίσως κιόλας να της πέρασε από το μυαλό, ότι θα γινόταν 2ο και σοβαρότερο ξεκατίνιασμα, εν μέσω εκατοντάδων ανθρώπων, καθώς η αντίζηλος έχει βαρεθεί τις κόνξες μιας 52χρονης μπεμπέκας, που νομίζει ότι έχει το ελεύθερο να κάνει ό,τι γουστάρει. Και δεν παίζουν με αυτά, ενόψει των νέων κρίσεων, για τη θέση που κατέχει (και που θέλει διακαώς να κρατήσει)… 
Αρκετά της σέρνουνε παλιές και νέες συνάδελφοι, ότι πχ δεν είναι ικανή να διευθύνει ούτε μανάβικο, ενώ δεν έχει να επιδείξει κανένα απολύτως έργο και τρέχει τώρα, να δηλώσει συμμετοχή σε Ευρωπαϊκά προγράμματα- που πιστεύει ότι θα την αναδείξουν… Έχει και η μαλακία, τα όριά της, και το ξέρει: δεν είναι ηλίθια, κακιά είναι, πονηρή και θρασύδειλη. Και ακριβώς επειδή δεν είναι χαζή –αλλά νομίζει ότι όλοι οι άλλοι τρώνε κουτόχορτο, θα κάνει πάλι τα ίδια, με τους γνωστούς ύπουλους τρόπους. Όμως η περίοδος χάριτος έχει λήξει.

Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Η πιο καλή σπιούνα


Η πιο καλή σπιούνα
(με συγχωρείτε, «φίλη», ήθελα να πω…)

 Μια φορά κι έναν καιρό, μια δεσποινίς ετών 39, είχε ανακαλύψει έκθαμβη στο πρόσωπο ενός συναδέλφου της, ας τον πούμε Πέτρο, τον ιδανικό σύζυγο που τόσο επιθυμούσε… Εκείνη την εποχή, υπηρετούσαν και οι δυο τους στο ίδιο σχολείο, σε μια κοινότητα έξω από τον Βόλο, όπου ο συγκεκριμένος κύριος, διέθετε και μια μεγάλη αγροτική έκταση, την οποία ήθελε να μετατρέψει σε φάρμα…
Μοναδικό εμπόδιο, η πολυετής σχέση του Πέτρου με την Γιούλα, αλλά καθώς η Γωγώ μας δεν κώλωνε ποτέ μπροστά σε τέτοια μηδαμινά ζητήματα, θεωρώντας ότι θα μπορούσε να κάνει το αντικείμενο του πόθου της να στραφεί προς εκείνη, ακολούθησε την γνωστή και δοκιμασμένη (αλλά συνήθως αποτυχημένη) μέθοδο της παρεμβολής. Μέσω της καθημερινής τριβής στο σχολείο, κατάφερε να προσεγγίσει τον Πέτρου με την δραματική εξιστόρηση της γνωστής δακρύβρεχτης ιστορίας περί της εγκατάλειψής της από τον πρώην αρραβωνιαστικό της, και διακυρήττωντας  την ματαιωμένη ευτυχία της και την ανιαρή της ζωή,  πέτυχε να του προκαλέσει τον οίκτο και να παρεισφρήσει ως μοναχική απατημένη συναδέλφισσα, στις παρέες του.
Γνωρίζοντας ότι τόσο ο Πέτρος, όσο και η τότε αδιόριστη γυμνάστρια αδελφή του, ας την πούμε Φανή, ασχολούνταν με τους παραδοσιακούς χορούς και αποτελούσαν ενεργά μέλη στον πολιτιστικό σύλλογο του χωριού, αποφάσισε να ακολουθήσει το παράδειγμά τους, με απώτερο σκοπό να προσελκύσει το συνάδελφό της, ελπίζοντας ότι θα κατάφερνε να τον τραβήξει από τη σχέση του, ώστε να τον κερδίσει η ίδια… Αφού λοιπόν εγγράφηκε στην χορευτική ομάδα στην οποία ήταν μέλος, προσπάθησε να του δείξει διακριτικά το ενδιαφέρον της, ώστε να μην εκτεθεί, αφού και ο Πέτρος και η αδελφή του, νομίζανε ότι της κάνανε «ψυχικό», με το να τη δεχτούνε στο κύκλο τους.
Ετσι λοιπόν, για 2 χρόνια, (τον ένα χρόνο που υπηρετούσαν στο ίδιο σχολείο υπο τη φίλη της τη Μαρία Δ., αλλά και για έναν ακόμη χρόνο, όπου εκείνη είχε πλέον μπει σε σχολείο του Βόλου), ο Πέτρος και η Φανή, τα δυο αδέλφια, αλλά και η Γιούλα, είχαν την ευκαιρία να συναναστραφούν τη Γωγώ, μόνον που ο απώτερός σκοπός της, δεν ευωδόθηκε:  Είναι γνωστό ότι η Γεωργία φτιάχνει τα σενάρια μέσα στο κεφάλι της όπως τα θέλει, αλλά στην πράξη δεν φέρνουν αποτέλεσμα, το έχει αποπειραθεί πάμπολλες άλλες φορές με διάφορους άλλους, ενώ ο Πέτρος -ο οποίος πιθανών να μην αντιλήφθηκε καν ότι αποτελούσε το αντικέιμενο του ενδιαφέροντος της- παρέμεινε προσηλωμένος στην αγαπημένη του, και λίγο αργότερα τη παντρεύτηκε με δόξα και τιμή και αποχτήσανε το παιδί τους…
Έκτοτε η Γωγώ έχασε το ενδιαφέρον της, και δεν ασχολήθηκε ξανά με τον Πέτρο και την αδελφή του, αλλά στράφηκε προς διάφορους άλλους –διαθέσιμους κατά τη γνώμη της-, όπως έναν άλλον γυμναστή και πολύ νεώτερό της, ας τον πούμε Μάρκο, που θεώρησε ότι θα της έκανε για μελλοντικός σύζυγος, οπότε σταμάτησε να πηγαίνει στην ομάδα της Φανής, και πήγε στην δική του χορευτική ομάδα παραδοσιακών χορών, σε απόσταση μεγαλύτερη από την απόσταση που διένυε πρωτύτερα…
Τελικά ούτε ο Μάρκος ενδιαφέρθηκε να κάνει σχέση μαζί της, και σιγά-σιγά την απομάκρυνε από κοντά του και την έκανε να εγκαταλείψει και την χορευτική ομάδα του, ενώ έλεγε σε φιλικό του πρόσωπο ότι του προκαλούσε ανατριχίλα και μόνον η σκέψη ότι θα πλησίαζε τη Γωγώ, η οποία λίγο καιρό μετά, αναζήτησε την παρηγοριά στον άρτι χωρισμένο συνάδελφό της, Γιώργο Α., ο οποίος όμως, μετά από 2 εφιαλτικά χρόνια σχέσης μαζί της, την χώρισε και παντρεύτηκε αμέσως μια άλλη γυναίκα …
Ας ξαναγυρίσουμε όμως στον Πέτρο, τη συμβία του και κυρίως την αδελφή του, τη Φανή: Όταν ήρθε ο καιρός και η Γωγώ ανακάλυψε το facebook (για να κατασκοπεύει τον Μ. μέσω του προφίλ της μισητής αντιζήλου), η  Φανή την ξετρύπωσε  και θέλησε να της στείλει αίτημα φιλίας, για να την προσθέσει στις επαφές της…Ίσως να μην θεωρούσε δυνατή την νεκρανάστηση της πάλαι ποτέ φιλικής τους σχέσης (η Γωγώ έχει μεγάλη προϊστορία στην διαγραφή φιλενάδων που δεν την εξυπηρέτησαν όσο θα ήθελε), όμως για κακή της τύχη της Φανής, το ενδιαφέρον της Γωγώς για το πρόσωπό της αναζωπυρώθηκε, όταν έμαθε ότι ο Μ., υπηρετούσε στο σχολείο που υπηρετούσε κι εκείνη! Κατά διαβολική σύμπτωση μάλιστα, στο ίδιο σχολείο συνυπηρετούσαν και ο αδελφός της, με την σύζυγό του, οπότε βρήκε την ευκαιρία να τους πλησιάσει εκ νέου και τους τρεις, για δικό της όφελος, βέβαια!
Καθώς όμως ούτε ο Πέτρος, ούτε η γυναίκα του έχουνε χρόνο να ασχοληθούνε με μια 52χρονη μπεμπέκα που ακόμα δεν ξέρει τι θέλει από τη ζωή της, της έχει μείνει μόνη η Φανή, που την κατάφερε να σπιουνεύει κατά παραγγελία της, και να δίνει ραπόρτο για θέματα που αφορούσαν από τα καθημερινά ρούχα του Μ και της συμβίας του, που κατά τύχη κατοικούν στη γειτονιά της, μέχρι και να τη νταντεύει όποτε την επισκέπτεται στο σπίτι της για να της κλαφτεί για κάποιον νέο υποτιθέμενο πόλεμο νεύρων που της κάνουνε/ την συκοφαντούν/την αγνοούν/ κλπ, κλπ.
Και κάθε φορά που επανέρχεται, φροντίζει να φαίνεται και πιο καταβεβλημένη ψυχολογικά, ωστε να προκαλεί τη λύπηση, μέχρι βέβαια να την "ανακαλύψουν" και να την ξεφορτωθούν, αφού πρώτα διασκεδάσουν είς βάρος της...
Έτσι συνέβαινε πάντοτε όμως με τον φιλικό περίγυρο της Γωγώς: Εκείνη νόμιζε ότι είχε δημιουργήσει μια αυλή από πιστές παρατρεχάμενες που μπορούσε να τις χειραγωγεί όπως ήθελε και να τις ξεφορτωθεί όποτε ήθελε, ενώ στην πραγματικότητα επρόκειτο για μια αγέλη υαινών,  που με την πρώτη ευκαιρία, την εξευτέλιζαν και την μεταχειρίζονταν όπως τις μεταχειριζόταν και εκείνη.
Είναι νωρίς όμως ακόμα για να διακρίνουμε πώς θα εξελιχθεί η φιλική της σχέση με τη Φανή, που την υποστηρίζει πλήρως... Η ιστορία θα έχει συνέχεια, και σίγουρα θα υπάρχει και δεύτερο μέρος της ιστορίας της «Σπιούνας». Απλά δεν έχει συμβεί και δεν έχει γραφτεί ακόμα…





Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Η Γωγώ και η άλλη πρώην

Η Γωγώ και η άλλη πρώην
Φιλίες και λυκοφιλίες (α’ μέρος)

Ήταν η απόλυτη γελοιότητα (κατά το «χθες πήγαμε στο Καλπάκι»). Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Μπορεί προς το παρόν η Γωγώ μας να κάνει παρέα με την Άννα, τη Βάσω και άλλες διάφορες πρόσκαιρες φίλες, αλλά καθώς συνηθίζει να αλλάζει τις κολλητές της σαν τα πουκάμισα, κάποτε, προ μπότοξ, είχε διαφορετικές φίλες, τις οποίες στη συνέχεια τις απαρνήθηκε, και πλέον τις αγνοεί επιδεικτικά… Και η 1η ιστορία της σειράς «Φιλίες και Λυκοφιλίες» αναφέρεται σε μια από εκείνες τις παλιές, παραγκωνισμένες φίλες  της Γωγώς…
Τον Ιούνιο λοιπόν του 2007 διοργανώθηκε στο Αργοναυτικό πάρκο στην Άφησσο της Μαγνησίας το παγκόσμιο πρωτάθλημα ιστιοπλοΐας για άτομα με κινητικά προβλήματα, και η μισητή συμβία του Μ., πήγε όπως συνήθιζε, να εργαστεί εθελοντικά στη διοργάνωση του πρωταθλήματος…
Όλα πήγαν καλά με τη διεξαγωγή των αγώνων και όλοι, αθλητές και αντιπροσωπείες, έμειναν απολύτως ικανοποιημένοι, και οι εθελοντές ενημερώθηκαν με τη λήξη των αγώνων, ότι θα γινόταν προς τιμήν τους ένα πάρτυ, με μουσική, φαγητά και ποτά, στο τέλος της τουριστικής σαιζόν, περίπου στα μέσα του Σεπτέμβρη. Όπερ και εγένετο: Στα τέλη του Αυγούστου, και για διάστημα μιας βδομάδας περίπου, καθημερινές δημοσιεύσεις στις τοπικές εφημερίδες του Βόλου καλούσαν τους εθελοντές των αγώνων, στο πάρτυ που θα γινόταν στις εγκαταστάσεις του Αργοναυτικού πάρκου, το οποίο όμως θα ήταν ανοιχτό και στο κοινό, που θα ήθελε να παραβρεθεί στην εκδήλωση…
Αυτή ήταν και η σημαντική λεπτομέρεια που χρησιμοποίησε ως επιχείρημα η αγαπητή μας Γωγώ, για να πείσει μία ακόμα πρόσκαιρη φίλη της, να πάνε παρέα μέχρι την Καλλιφτέρη και να κατασκοπεύσουνε μαζί, τον πρώην της αλλά κυρίως, τη σύζυγό του… Την προηγούμενη σχολική χρονιά, έχοντας μαθητή το γιο της συγκεκριμένης «φίλης» της, φρόντισε να πλησιάσει τη διαζευγμένη γυναίκα, να της συστηθεί και να την ενημερώσει, κλασικά, για τη «δυστυχία της»… Είχε απώτερο σκοπό φυσικά: γνωρίζοντας ότι η συγκεκριμένη «φίλη» ήταν κι αυτή πρώην δεσμός του Μ, θεώρησε καλό εφόσον η τύχη την έφερε στο διάβα της, να εκμεταλλευτεί δεόντως τη γνωριμία τους, ώστε να διαβάλλει τον κοινό τους πρώην και τη σύζυγό του…
Και φυσικά η επίσκεψή τους εκείνο το απόγευμα στην Καλλιφτέρη, με το δικό της το αυτοκίνητο, ήταν προσεκτικά προμελετημένη.
Η φίλη αυτή (ας την πούμε Κέλυ, αντί για το πραγματικό της), είναι μια μάλλον κοντούλα κυρία, με κοντό ξανθό μαλλί, η οποία τα είχε με τον Μ. προ Γωγώς  -φυσικά-, γύρω στο ’85-‘86. Εκείνη την εποχή που τα φτιάξανε, δεν είχε προφανώς κατασταλάξει στα ερωτικά της και τα είχε ταυτοχρόνως και με έναν άλλον νεαρό, που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία, και όταν έγινε γνωστό στον Μ. η παράλληλη σχέση που διατηρούσε, χωρίσανε, με δική του πρωτοβουλία… Η Κέλυ, έκτοτε, ανέλαβε την επιχείρηση του πατέρα της, παντρεύτηκε, απόχτησε το γιό της και χώρισε, και τώρα είναι άγνωστο τι κάνει, δεν συντρέχει λόγος να ασχοληθούμε με την προσωπική της ζωή! Και η ίδια εξάλλου, δεν ξαναενόχλησε ποτέ τον Μ., και συνέχισε τη ζωή της ρίχνοντας όλο το ενδιαφέρον της στη δουλειά της και τα προσωπικά της ζητήματα, όμως αυτό δεν ίσχυε σε καμία περίπτωση και για τη Γωγώ:
Όταν συνέλαβε την ιδέα για το ύπουλο σχέδιό της, αποφάσισε ότι θα έπρεπε να κρατήσει κρυφό το γεγονός ότι ήδη γνώριζε για τη σχέση της Κέλυ με τον Μ., και να είναι όσο το δυνατόν πιο συγκαταβατική μαζί της, σε περίπτωση που η Κέλυ παραδεχόταν το δεσμό αυτό… Με δική της πρωτοβουλία θέλησε να γνωρίσει την Κέλυ και για κάμποσο καιρό της έγινε –διακριτικά- φόρτωμα, μέχρι να καταφέρει να έχει αναπτυχθεί αρκετή οικειότητα ανάμεσά τους, ώστε να της «εκμυστηρευτεί» τον άτυχο αρραβώνα της…
Ως φυσικό,  η Κέλυ ενδιαφέρθηκε αμέσως, η παγίδα ήταν καλοστημένη και ο καθένας θα έπεφτε θύμα μιας δακρύβρεχτης ιστορίας, έστω και απολύτως ψεύτικης…  Όμως, όπως υπολόγιζε και η Γωγώ, δεν της είπε ότι κάποτε τα είχε κι εκείνη με τον Μ, και αφέθηκε να την παρασύρει ακόμα περισσότερο, με το να την πείσει να πάνε μαζί, μέχρι την Άφησσο για να κάνουν μπάνιο (μάλιστα προσφέρθηκε να την μεταφέρει με το δικό της αυτοκίνητο), αλλα και για να της δείξει την αντίζηλό της που υπέθετε πώς θα ήταν εκεί, μιας και θεωρούσε ότι θα μπορούσε να συνδυάσει το τερπνό μετά του ωφελίμου. Έτσι λοιπόν, νωρίς εκείνο το απόγευμα, αριβάρανε και οι δυο με το αμάξι της Γωγώς, και μαζί τους είχανε και το μικρό γιο της Κέλυ, για να κάνει κι εκείνος το μπάνιο του και να παίξει στην παραλία…Και το βραδάκι, πήγανε μέχρι τις υπαίθριες ψησταριές, για να παραγγείλουνε σουβλάκια, και φυσικά η Γωγώ, δεν εκτέθηκε η ίδια, αλλά άφησε τη «φίλη της» να εκτεθεί και να εξευτελιστεί…
Την ώρα λοιπόν που η σύζυγος του Μ, πλήρωνε τη δική της παραγγελία, ήρθε να σταθεί στο πλάι της η Κέλυ, η οποία την κοίταζε με αποδοκιμαστικό βλέμμα, για να γίνει προφανώς περισσότερο αρεστή στη φίλη της… Θα περίμενε ίσως ότι η σύζυγος δεν θα αντιδρούσε –ίσως και να την είχε διαβεβαιώσει η Γωγώ ότι η μισητή άλλη θα έδειχνε ανοχή-, πράγμα που ωστόσο δεν συνέβη, επειδή εκείνη στράφηκε άμεσα προς το μέρος της, και τη ρώτησε ευθέως αν τη γνώριζε, και για ποιο λόγο την κοιτούσε τόσο έντονα, οπότε η Κέλυ απροετοίμαστη μπροστά σε αυτή την κατά μέτωπο αντίδραση, μουρμούρισε μια χαζή δικαιολογία και δεν την ξανακοίταξε πια, και αφού πήρε τι ήθελε να φάνε, φύγανε από την παραλία.
Ήταν λοιπόν η απόλυτη γελοιότητα, μια φαρσοκωμωδία που μόνο η Γωγώ θα μπορούσε να  σχεδιάσει και να εκτελέσει, εκείνο το βράδυ που έφερε στην παραλία την Κέλυ, για να της δείξει την αντροχωρίστρα που της πήρε τον γκόμενο μέσα από τα σκέλια της… Και θα ήταν εύκολο για την ίδια τη σύζυγο του κοινού τους πρώην, να τις αγνοήσει επιδεικτικά και τις δυο τους, και επίσης θα ήταν απείρως βολικότερο για τη Γωγώ να συμβεί αυτό, όμως με την αντίδραση της, έδειξε καθαρά ότι γνώριζε τι συνέβαινε , και φυσικά όποιους άλλους σκοπούς είχανε για εκείνο το βράδυ, κατάφερε να τους τους ματαιώσει…
Ο ίδιος ο Μ. ήταν που τις αναγνώρισε και ενημέρωσε τη σύζυγό του για το περίεργο δίδυμο των πρώην του, επειδή εκείνη ασχολούνταν με τα παιδιά τους όταν έφτασαν, άρα και η Κέλυ σίγουρα θα υποπτεύθηκε ότι κάτι περίεργο συνέβαινε με την ιστορία της Γωγώς, επειδή πολλά από τα λεγόμενά της δεν συμβάδιζαν με την πραγματική εικόνα της οικογένειας που αντίκρυζε… Ένιωσε προδομένη; Θύμωσε; Πάντως πολύ σύντομα έπαψε να είναι φίλη με τη Γωγώ, επειδή κι εκείνη αισθάνθηκε ότι πλέον η Κέλυ την αμφισβητούσε, και άρχισε να την κάνει πέρα…

Είναι όμως κρίμα να συμβαίνει τέτοια εκμετάλλευση  από φίλο…Υποτίθεται  πλησιάζεις φιλικά έναν άνθρωπο επειδή βλέπεις κάτι πάνω του που θα σε καλυτερέψει σαν άτομο, μοιράζεσαι τις στεναχώριες σου και τα βάσανά σου, ζητάς και προσφέρεις υποστήριξη και παρηγοριά…Η Κέλυ όμως εν αγνοία της, έγινε το υποχείριο μιας διαταραγμένης γυναίκας, η οποία την παγίδευσε, την εκμεταλλεύτηκε και την εξευτέλισε,  και μετά, πολύ απλά κι ωραία αλα Gogo style,  την διέγραψε από φίλη και την απέκοψε από τη ζωή της. Έτσι είναι και έτσι θα γίνει, και οι κυρίες του κύκλου  της, θα πρέπει να ξέρουν ότι έχουν μπει σε προδιαγεγραμμένη πορεία, και πώς αφού την εξυπηρετήσουν στους σκοπούς της- είτε επειδή θα το απαιτήσει η ίδια είτε επειδή οι ίδιες θα θεωρήσουν ότι έχουν την υποχρέωση να τη βοηθήσουν-, θα δουν την πόρτα της εξόδου, είναι αναπόφευκτο…

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Ξέρεις ποια είμαι εγώ; Η Γωγώ!


Μέρος 3ο της «τριλογίας του Κελεπουριού»

(συνέχεια από το προηγούμενο)
Εκείνη την εποχή, οι αναταραχές και οι απεργίες του κλάδου ήταν συνεχείς, και φυσικά έβρισκες τη Γωγώ να περιφέρεται στις διαδηλώσεις ανάμεσα στους συναδέλφους, αλλά μόνον μέχρι τις 12 το μεσημέρι: Καθώς ήταν ανέκαθεν αριστοκράτισσα στον ύπνο της, δυσκολευόταν να σηκωθεί νωρίς το πρωί και είχε φροντίσει να πάρει κατ’ αποκλειστικότητα, το τμήμα του ολοήμερου του σχολείου της, προκειμένου και να αποφύγει το μάθημα με  τα πολλά πιτσιρίκια, οπότε μέχρι τις 12 κανόνιζε να την δουν όλοι να συμπαραστέκεται στους αγώνες του κλάδου, και μετά σιγά –σιγά, σε ανύποπτο χρόνο, την «έκανε» από την Ιωάννου Καρτάλη και πήγαινε κανονικά στο σχολείο της…Ούτε μια ώρα απεργία δεν έκανε, αλλά όταν ήταν πχ να πάρουν οι δάσκαλοι τα 123 Ευρώ, ως γνήσια υποκρίτρια και καιροσκόπος, ήταν από τις πρώτες που προσπάθησαν να κατοχυρώσουν τα δικαιώματά τους στα αναδρομικά αυτά, μάλιστα φέρθηκε αγενέστατα στη νεαρή υπάλληλο του συμβολαιογραφείου του Ζούμπου, απλώς και μόνο επειδή η κοπέλα δεν είχε ψιλά να της χαλάσει όταν κατέθεσε την αίτηση για τα χρήματα…
Πάντα, η μοναδική της έγνοια ήταν η αυτοπροβολή της: Θεωρούσε ότι έτσι θα προκαλούσε την προσοχή των ανδρών που την ενδιέφεραν…Κάποτε, την επέλεξαν (;) για ένα ταξίδι- έρευνα (υποτίθεται) στις Βρυξέλλες, επειδή μιλούσε –λέει- καλά Αγγλικά… Το αποτέλεσμα ήταν να πηγαίνει από (Βέλγικο) σχολείο σε σχολείο, με τη συνοδεία άλλων ατόμων που επίσης έπαιρναν μέρος στην έρευνα, και που το μόνο που άκουγε, ήταν τα Βελγάκια που έβριζαν τους Έλληνες στα Γαλλικά, -τα οποία φυσικά δεν μιλούσε-, και μας αποκαλούσαν τεμπέληδες…
Καθώς όμως εκτός από άσχετη είναι και δειλή, δεν προσπάθησε ούτε να ζητήσει εξηγήσεις, αλλά ούτε και να αρθρώσει επιχειρήματα για το αντίθετο, έστω και για την τιμή των όπλων, έστω και στα Αγγλικά, που υποτίθεται μιλούσε (αλλά βέβαια, έχει ξαναχρησιμοποιήσει το
google translate να βρει την μετάφραση των λέξεων που την ενδιαφέρουν να χρησιμοποιήσει σε κείμενα και ηλεκτρονικούς συνδέσμους και έχει εκτεθεί, για αυτό τώρα έχει ξεκινήσει άλλη τακτική: Έχει προσλάβει μια καθηγήτρια αγγλικών, την Χαρά Φ., και μετά δείχνει τα κείμενα ως δικά της τάχα για έλεγχο/διόρθωση, στην δασκάλα των αγγλικών του σχολείου της, την Μαρία Γ... Κι έτσι περνιέται για αγγλομαθής! )
Μόνον αφού επέστρεψε λοιπόν από το ταξίδι της, αποσιωπώντας όλα τα αρνητικά συμπεράσματα που αποκάλυψε η «έρευνα» και την ανύπαρκτη συμμετοχή της σε αυτήν, γυρνούσε από κάθε φίλο και γνωστό της –πέρασε και από τον πρώην, φυσικά- και καυχιόταν ότι «πήγε στις Βρυξέλλες»…Ευτυχώς όμως, υπάρχει το διαδίκτυο και οι καλές της φιλενάδες, που τα λένε καλύτερα από ‘κείνη…
Μια άλλη φορά, τον Οκτώβρη του 2008, όντας στα Γιάννενα όπου αναζήτησε ακαδημαϊκή διέξοδο από τις μισητές διδακτικές αίθουσες, έγραψε ένα άρθρο στην τοπική εφημερίδα, για να γλείψει τον καθηγητή της που είχε προσκληθεί να βγάλει τον πανηγυρικό λόγο στις επετειακές εκδηλώσεις μιας γνωστής μάχης…Το άρθρο, ξεκινούσε με τον απλοϊκό τρόπο της έκθεσης μιας κάτω του μετρίου μαθήτριας της Πέμπτης τάξης του Δημοτικού: «Χθες, πήγαμε στο Καλπάκι…» Το υπόλοιπο κείμενο, μακροσκελές, χωρίς σημεία στίξης, και βαρετό μέχρι θανάτου, διανθισμένο με στομφώδεις λυρικές κορώνες, θύμιζε τα ασυνάρτητα κείμενα που υπέγραφε σε Βολιώτικο φυλλάδιο οικολογικού περιεχομένου, και τα οποία  - επίσης χωρίς σημεία στίξης, ειρμό  και συνοχή- αποτελούσαν τρανταχτή απόδειξη ότι ήταν μία κατά συρροή λογοκλόπος, καθώς αποτελούσαν οικτρή συρραφή τμημάτων κειμένων και άρθρων  διαφόρων επιστημόνων  και ερευνητών…
Μετά βεβαίως, δημιούργησε νέο διανοουμενίστικο προφίλ για τον εαυτό της , και σε γνωστό στέκι του Βόλου, ανάμεσα σε συγγραφείς και ποιητές με έργο στην πλάτη τους, δήλωνε συγγραφέας «λίγο απ’ όλα»…Δεν παρουσίασε δικό της κείμενο ή ποίημα, και ενώ παρακολούθησε ένα μικρό μόνο μέρος της εκδήλωσης, περιμένοντας βασικά, να έρθουν οι φωτογράφοι από τις εφημερίδες και να την απαθανατίσουν... Συνειδητοποιώντας όμως ότι καθόταν στα αριστερά της φωτογράφου και διαπιστώνοντας ότι το προφίλ δεν την κολάκευε ιδιαίτερα –εκτός ότι της έπεφτε η ξεχειλωμένη δεξιά τιράντα από το σουτιέν και διαρκώς πασπάτευε το στήθος της, άλλαξε θέση ώστε να έχει τον φακό ανφάς και κάθισε δίπλα στον Γιώργο Κοντομ., -με τον οποίο έπιασε και τη κλασική ψιλοκουβέντα επί των προσωπικών του, εν μέσω των παρουσιάσεων των παρευρισκομένων-… Έλπιζε -ως είναι το συνήθειό της-, να βγει καλή και στις φωτό της εκδήλωσης ώστε να αναγνωρίζεται πλέον και ως «ιντελεκτιουέλ» τύπος…
Όμως καθώς η δημοσίευση αργούσε, άρχισε να παρενοχλεί τηλεφωνικώς την Κατερίνα, τη διοργανώτρια της εκδήλωσης, προσπαθώντας να μάθει πότε επιτέλους θα έβλεπε τον εαυτό της σε τριχρωμία, στις σελίδες των πολιτιστικών εκδηλώσεων των τοπικών εφημερίδων… Φαντάζεστε την έκπληξη και τον εκνευρισμό της, όταν διαπίστωσε ότι συμπεριλαμβανόταν σε μία μόνο φωτό της πολυαναμενόμενης παρουσίασης, και όπου εμφανιζόταν σε προφίλ, με αποτέλεσμα να προβάλλεται σε όλο της το μεγαλείο, το σήμα κατατεθέν  της, η …σουβλερή μύτη της…
Μια αντίστοιχη φωτογραφία, της είχε βγάλει ο νεαρός συνάδελφός της με Nikos M., στο συνέδριο της ΟΜΕΠ, το 2007 στην Πάτρα (να’ναι καλά το παιδί, που πόσταρε το λινκ στο προφίλ του, όπου και το εντόπισε μία κοινή μας φίλη και μου το έστειλε), μαζί με πολλές άλλες που αποδείκνυαν τον χαρακτήρα της… Όμως αν η χαμογελαστή φάτσα της με τα κλειστά ζαλισμένα μάτια και το γεμάτο ποτήρι με το κόκκινο κρασί στο χέρι, είναι η καλύτερη της φωτό στην ανάρτηση, τότε, το θανατερό συνοφρυωμένο βλέμμα του Νοσφεράτου που έχει κατά τη διάρκεια της αναμονής στο φουαγιέ ανάμεσα στις άλλες κυρίες και με το οποίο κοιτάζει την άγνωστη συνομιλήτρια στα αριστερά της, σημαδεύει το σύνολο των φωτογραφιών του άλμπουμ του Συνεδρίου…Και βέβαια ήταν πολύ αγενής και κακότροπη καθόλη τη διάρκεια των παρουσιάσεων, όπου προσπάθησε να περάσει το στυλάκι της αυθεντίας…Οι φωτό, που ανέβηκαν στη συγκεκριμένη ανάρτηση το αποδεικνύουν και με το παραπάνω, και φυσικά, μπορούμε όλοι να την θαυμάζουμε, όσο θέλουμε…
Και μιλώντας για μπλογκ, είναι γνωστό ότι λίγο αργότερα, το 2008, άρχισε να μαθαίνει κατά τη διάρκεια μιας επιμόρφωσης στους Η/Υ, πώς να στήνει ένα μπλογκ στο σχολικό δίκτυο…Μάθαινε μόνο, επειδή μετά την πρώτη της και μοναδική ανάρτηση, είτε βαρέθηκε την (πανεύκολη) διαδικασία, είτε είχε τα γκομενικά στο μυαλό της, (να μην ξεχνάμε, ήταν η χρονιά που οι τότε φίλες της προσπάθησαν να εκσυγχρονίσουν το στυλ της, και της έκαναν και προξενιό με το θεολόγο)… Υπάρχει και μια 3η υπόθεση, δηλαδή να μην αισθανόταν άνετα με το ότι έκλεψε την ιδέα του ονόματος του μπλογκ της, από μία από τις ετικέτες που χρησιμοποιούσε στις αναρτήσεις της στο δικό της προσωπικό μπλογκ, η μισητή συμβία του πρώην της, αλλά  αυτή η εκδοχή φαντάζει μάλλον απίθανη…
Δύο χρόνια αργότερα, ανακάλυψε ότι με τη χρήση του ΦΒ, θα μπορούσε να μαθαίνει τα νεώτερα του πρώην της, οπότε και άνοιξε προφίλ, στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης, και κατασκόπευε   συστηματικά τα στάτους και τις φωτό της συζύγου του, μιας και ο ίδιος δεν είχε δικό του προφίλ…Δυο χρόνια μετά, ανακάλυψε και το scribd, όπου η σύζυγος του Μ. ανέβαζε τα κείμενά της, και το 2013, έμαθε και το περιβόητο Linked in, στο οποίο η μισητή άλλη, επίσης διατηρούσε επαγγελματικό προφίλ… Η Γωγώ όμως, άνοιξε τρία διαφορετικά, με τα ίδια δεδομένα, μάλλον αποτέλεσμα της αδυναμίας της να καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στο sign up και το log in…Σημασία έχει, ότι με τα 3 αυτά προφίλ, παρακολουθούσε ανελλιπώς και θεωρητικά ανωνύμως, την κατά φαντασίαν ανταγωνίστριά της…Δυστυχώς για τη Γωγώ όμως, το Linked in κατέγραφε τις απανωτές θεάσεις του άλλου προφίλ, και «θεώρησε» ότι τα άτομα αυτά γνωρίζονταν μεταξύ τους, οπότε, μαζί με τις ειδοποιήσεις για αιτήσεις σύνδεσης από συναδέλφους της ανταγωνίστριας, άρχισε να στέλνει  στο μέηλ της και τις ειδοποιήσεις των εισόδων, οπότε το Γωγουλίνι αποκαλύφθηκε και αντιστοίχως εξευτελίστηκε με αποδεικτική φωτό, στο ΦΒ…
Έκτοτε παριστάνει ότι συμμορφώθηκε, και προσπαθεί να κρατά χαμηλούς τόνους, ώστε να μην τραβάει την προσοχή…Όμως η «ανταγωνίστριά» της, η οποία την έχει αναγάγει σε πολύτιμη πηγή έμπνευσής της και Μούσα της, γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα και έχει βαλθεί να την κάνει γνωστή τοις πάσι...
Έτσι είναι αυτά: What goes around, comes around...

(στο επόμενο, «Φιλίες και λυκοφιλίες»)
-Επειδή φίλους κάνουμε όλοι, αλλά σαν τους φίλους της Γωγώς, μόνον εκείνη- ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

Διπλής όψεως



Διπλής όψεως

Με δεδομένη την αλαβάστρινη ποιότητα
το δέρμα σου διεκδικεί μια θέση
στο πάνθεον του αινιγματικού.

Άραγε διάφανο πολύ επιτρέπει
τη διέλευση κάποιου εσωτερικού φωτός;
Ή γυαλιστερό αντανακλά απλώς τον ήλιο το πρωί
και το βράδυ με προβιβάζει έντεχνα σε νάρκισσο;

Θαμπό ή εκθαμβωτικό;

Οι στοιβάδες κρατούν το στόμα τους κλειστό,
η φθορά ολοένα εξισώνει τις πιθανότητες.


Ζαφείρης Νικήτας
"Μέχρι τέλους επίγειοι"


Για την αντιγραφή: http://www.poema.gr/poem.php?id=500&pid=

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Ονειρονήσι

Σε τούτο το νησί
τα καλντερίμια και τα χαμόγελα
τα 'χω ασπρίσει κρυφά με το φως σου
Τα γαλάζια του μάνταλα, τις πόρτες σε ρυθμό ελληνικό
για να σου μοιάζουν
Η θάλασσα μού δάνεισε ένα κοχύλι της -δε σ' το 'πα-
κι έτσι μπορώ να ονειρεύομαι τον οίστρο της φωνής σου
Της έδωσα μια χούφτα υπομονή
μου υποσχέθηκε πως θα σε περιμένει μαζί μου

Σε τούτο το νησί
ο ποντοπόρος έρωτας
γίνεται πιο κοντινός μέρα τη μέρα
Στα χέρια μου έχω κλεμμένη την αφή σου
Τα βράδια την ανάβω στην κάμαρά μου για να 'ρχεσαι
Ενα δαδί αχνόφεγγο μες στο αχανές των άστρων
Κι ακόμα -αγάπη μου- οι άνθρωποι
αναρωτιούνται τι είναι αγάπη.

Θα έχω πάντα κάτι δικό σου
σε τούτο το νησί-
ένα σεντόνι φιλί
και μια σιωπή αγχόνη

Η ομορφιά έπρεπε να 'χει το όνομά σου
Κάθε που της συστήνομαι
ανακαλύπτω τη συγγένεια
που μας δένει.

Σε τούτο το νησί
νεκραναστάσεις σωμάτων
ψυχές λιποτάκτες
Και μόνο αν έρθεις
μπορεί να σωθούμε.

Μέχρι τότε κάνε ησυχία.
Πάνω στις κόγχες των δαχτύλων σου περπάτα.
Τα όνειρα τρομάζουν
όταν τα ζεις .

Αθανασία Γιασουμή
                                                                                                                     athanasiaya@hotmail.com

αντιγραφή: http://www.poema.gr/poem.php?id=491





(Υ.Γ Είναι κάμποσος καιρός τώρα, που απασχολώ το μπλογκ με δικά μου κείμενα, τα οποία θα συνεχίσουν βέβαια, αλλά πρέπει προς το παρόν να κάνω μια μικρή διακοπή στις αναρτήσεις αυτές, ωστε να ανανεωθεί το περιεχόμενο...θα συνεχίσω λοιπόν με μερικές παρουσιάσεις ποιημάτων νέων ποιητών, και προς το τέλος του μήνα θα επανέλθω με το 3ο μέρος του "κελεπουριού")

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Το κελεπούρι (2ο μέρος)



Το κελεπούρι, 2ο μέρος
"50 versions of a breakup"

Ή αλλιώς, οι 50 -και βάλε- εκδοχές ενός χωρισμού

Έφταιγε η άλλη: η φίλη της που της τον πήρε, η ξεβράκωτη φίλη της που της τον πήρε, η σκουληκιάρα φίλη που μπήκε ανάμεσά τους, η αντροχωρίστρα  που τον έβαλε στο βρακί της, την ζήλευε (η φίλη της), της κατάστρεψε την ευτυχία της, ζήλευε τον Μ., έβαλε στο μάτι τον Μ., της έκλεψε τον Μ., η ξεβράκωτη τύλιξε τον Μ.
Η άλλη όμως είναι 8 χρόνια μικρότερη, άρα, το 1992, η άλλη ήταν 21 ετών και η Γωγώ, 29…Και τι κοινό μπορεί να έχουν άραγε, μια 21χρονη και μια 29χρονη; Πώς κατάφεραν να είναι κολλητές φίλες αυτές οι δυο, και η 21χρονη να της πάρει και τον άνδρα μέσα από τα σκέλια; Πού βρισκόταν η 21χρονη την εποχή του χωρισμού της Γωγώς, και πώς ζούσε; Πού βρίσκονταν η Γωγώ και ο Μ.; Εν ολίγοις, πώς έγιναν φίλες 2 γυναίκες που δεν είχαν τίποτα κοινό και που για μια 8ετία τουλάχιστον, όσα και τα χρόνια της διαφοράς τους, η μία τους έλειπε σε μόνιμη βάση, εκτός πόλης;
Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν ούτε κινητά ούτε ίντερνετ, και όσο είναι δυνατό να υφίσταται φιλία ανάμεσα σε μια 13χρονη και μια 22χρονη, άλλο τόσο δεν είναι δυνατό, να υπάρχει φιλία ανάμεσα σε μία 21χρονη και μια 29χρονη, η οποία μάλιστα είναι και επισήμως ζευγαρωμένη…Τα γκομενικά της θα κοιτάζει, ή τις μόλις ενήλικες κοπέλες, που στο κάτω –κάτω δεν έχει καμία σχέση μαζί τους; Εξάλλου η Γωγώ είχε πάντοτε την τάση να μην τη νοιάζει για τις άλλες γυναίκες, εκτός κι αν ήταν πολύ πιο ωραίες από ‘κείνη, και είχαν ωραιότερους γκόμενους …
Το βέβαιο είναι ότι η Γωγώ τα χρειάστηκε στα 29 της, ανακαλύπτοντας ότι για να πιάσει γκόμενο με προοπτική συζύγου ήταν δυσκολότερο από ό,τι υπολόγιζε: Ο σύζυγος έπρεπε να έχει δίπλωμα Πανεπιστημίου, δουλειά στο δημόσιο, αλλά και μια σχετική ομορφιά, δεν μπορούσε να κάτσει στον οποιονδήποτε (όχι ότι της την έπεφτε και κανένας!). Έτσι φρόντιζε να πλησιάζει μόνον άτομα που ανταποκρίνονταν σε αυτές τις προϋποθέσεις, και όταν εντόπιζε τον πιθανό στόχο έκανε τα αδύνατα –δυνατά  να βάλει τον εαυτό της στο κάδρο, να προκαλέσει το ενδιαφέρον στον εν δυνάμει γκόμενο, και να αποδείξει πόσο συγκροτημένη/ καλή/ συγκαταβατική και μοναδική είναι. Πρόσεχε να είναι πάντα διακριτικά διαθέσιμη, να δείχνει καλό χαρακτήρα, διατηρώντας και μια ελαφριά θλίψη στο βλέμμα, επειδή ας μην ξεχνάμε ότι όλοι ξέρανε για το χωρισμό της, κι όσους δεν ξέρανε όμως, φρόντιζε να τους ενημερώσει αμέσως…
Αυτή ήταν η μέθοδός της, βασικά, να τους φέρνει κοντά της, και κάθε φορά ανακάλυπτε νέους τρόπους να κεντρίζει το ενδιαφέρον, όπως πχ τότε που διέδιδε ότι αν δεν ήταν η μισητή νυν στη μέση, τότε εκείνη θα είχε δίδυμα παιδιά με τον Μ., αντί πχ για την άλλη…
Κρίμα όμως, επειδή από μερικά τέτοια σχόλια, καταλάβαινε ο συνομιλητής ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τη Γωγώ…Αν μάλιστα κάποιος είχε μεγαλύτερη οικειότητα μαζί της και την ήξερε λίγο καλύτερα, θα διαπίστωνε ότι όλα όσα έλεγε ήταν ανακόλουθα: φοβόταν το σεξ, και ήταν υποχόνδρια –αλλά από την άλλη, το χρησιμοποιούσε ασυστόλως όταν ήθελε να «τυλίξει» έναν άνδρα-, έτρεμε το ενδεχόμενο μιας εγκυμοσύνης και μισούσε τα παιδιά και τη φασαρία, ενώ ακόμα και ο πιο αδαής γνωρίζει ότι τα γονίδια κληρονομούνται και επειδή η συμβία του Μ. έμεινε φυσιολογικά έγκυος σε δίδυμα, δεν σήμαινε ότι αντιστοίχως θα τα κατάφερνε κι εκείνη –αν ήταν στη θέση της-…
Κάθε άνδρας όμως που πιθανόν να έδειχνε κάποτε ενδιαφέρον για εκείνη, ένιωθε αμέσως ότι έπρεπε να ανταγωνιστεί έναν πρώην, ο οποίος τα είχε όλα –κατά τη Γωγώ-, η οποία δεν σταματούσε ποτέ να αναφέρει τον πόνο του χωρισμού της, και ξεσπούσε κατά της «τρισκατάρατης»…Ένιωθαν λοιπόν  ότι ήταν ανεπαρκείς, επειδή παρά το ενδιαφέρον που τους έδειχνε η Γωγώ, μέσα τους, «γνωρίζοντας» τα αισθήματά της για τον Μ., δίσταζαν να κάνουν το επόμενο βήμα, μιας και εμφανιζόταν ανάμεσα τους το φάσμα του πρώην, τον οποίο εκείνη ανακαλούσε τακτικά, και λειτουργούσε ως μέτρο άνισης σύγκρισης…
Έτσι λοιπόν, μπερδεμένη ανάμεσα στο θυμό της, τις ανασφάλειές της, την αναβλητικότητά της και την αναποφασιστικότητά της, έχανε την μια ευκαιρία μετά την άλλη, και ο καιρός περνούσε, αφήνοντας το αδυσώπητο σημάδι του πάνω της. Μα εκείνη θεωρούσε ότι όλοι οι άλλοι φταίνε, και όχι η ίδια…Και κάθε φορά γινόταν όλο και περισσότερο θρασεία, επειδή πίστευε ότι μόνον εκείνη δικαιούνταν την ευτυχία, και οι άλλοι απλά την σφετερίζονταν… Μετά τους απανωτούς γάμους ενός πρώην δεσμού της, του Γιώργου Αθαν., και ενός «εν δυνάμει μελλοντικού συζύγου», που κυνήγησε επί 2 χρόνια, του Αποστόλη Ναν., -δάσκαλοι και οι δύο-, αλλά και το γάμο του Δημήτρη του γυμναστή που διατεινόταν ότι τα είχε μαζί του τη χρονιά που δεν είχε καταφέρει να πάρει απόσπαση και είχε ξεμείνει στη Σκόπελο (ο οποίος αρρώστησε από καρδιά ο δύστυχος οπότε τον παράτησε κι αυτόν- ευτυχώς όμως είχε φίλους που τον φρόντισαν και αργότερα την "έφτυσε" κι εκείνος), κατέληξε προφανώς στην διαπίστωση ότι δεν υπήρχαν και "τόσοι πολλοί διαθέσιμοι αξιόλογοι άνδρες",  γι’ αυτό στράφηκε προς τους συμβίους –συνήθως ασχημούτσικων- φιλενάδων, συναδέλφων και γνωστών της κυριών, προσέχοντας ώστε η παρείσφρησή της στα σπιτικά των γυναικών αυτών, να μην είναι προφανής …
Το θέμα είναι ότι όλοι αυτοί οι σύζυγοι θα είχαν κάποιους λόγους που επέλεξαν τις συμβίες τους, και σίγουρα δεν ήταν διατεθειμένοι να καταστρέψουν την οικογενειακή τους γαλήνη…Και η Γωγώ όμως από την άλλη, δεν θα μπορούσε να έχει μεγάλη επιρροή στους άνδρες αυτούς, καθώς τις περισσότερες φορές, παρουσιαζόταν ως φίλη που ερχόταν να προγυμνάσει τα παιδιά της οικογένειας, από «προσωπικό ενδιαφέρον για τα παιδιά αυτά»…Η ύπουλη πολιτική αυτή είχε πάντα αρνητικό αποτέλεσμα για τη Γωγώ, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις έγινε αντιληπτή και απομονώθηκε από τη φίλη της, είτε αυτή η περίπτωση αφορούσε την Αλεξία με το εργαστήριο των κοφτών κεντημάτων και τον κούκλο στρατιωτικό σύζυγό της στους οποίους προσκολλήθηκε ως φίλη της κουμπάρας τους, είτε τη Γιολάντα και τον άνδρα της το Στάθη, ή άλλες κυρίες…
Στην αντίθετη περίπτωση, όταν δλδ φίλες και γνωστές της, της γνώριζαν κάποιον έξω από τον κύκλο της, ως ένα είδος υποτυπώδους προξενιού/γνωριμίας –όπως με εκείνον τον θεολόγο, το 2008-, πάντα έκανε η ίδια πίσω, χρησιμοποιώντας τις ίδιες κουραστικές δικαιολογίες, τη διάλυση του αρραβώνα της και την αδυναμία της να ξεχάσει και να προχωρήσει στη ζωή της, μόνον που για να το πετύχει αυτό, έπρεπε να μεταθέτει  τον χωρισμό της με τον Μ., από το 1991 που συνέβη πραγματικά, σε πιο πρόσφατες και βολικές για εκείνη, χρονολογίες…
Μόνον που έτυχε κάποια φορά, τα παιδιά του Μ., να είναι καλεσμένα σε ένα παιδικό πάρτυ εκείνη τη χρονιά, και η συμβία του τα συνόδεψε στο χώρο του bowling club στο Καπακλί…Εκεί, άκουσε την μητέρα της μικρής Παναγιώτας, τη Δήμητρα, να της αφηγείται εμπιστευτικά το «δράμα μιας οικογενειακής φίλης», και της εκμυστηρεύτηκε ότι ο χωρισμός της φίλης αυτής, είχε συμβεί 4 χρόνια νωρίτερα, και ότι κατά διαβολική σύμπτωση, οι ένοχοι της απιστίας είχαν τα ίδια ονόματα με τον Μ. και εκείνη… Απολύτως ψύχραιμη, η σύζυγος του Μ., ξανασυστήθηκε με χειραψία στην άναυδη οικοδέσποινα του πάρτυ, της σύστησε τις 12χρονες κόρες της και ανέφερε τις ακριβείς ημερομηνίες αλλά και τα συμβαντα πίσω από τον χωρισμό της Γωγώς από τον Μ., και την συστηματική παρενόχληση 2 δεκαετιών…
Έκτοτε, η Δήμητρα έγινε αρωγός του ζευγαριού, και συχνά τους αναφέρει τα «νεώτερα από το μέτωπο»… Εξάλλου αυτή η ίδια «η οικογενειακή φίλη», ήταν που αδιαφόρησε εντελώς ένα πρωινό, στη διάρκεια μιας διαδήλωσης του κλάδου, για την μικρή Παναγιώτα, που έκλαιγε αβοήθητη μπροστά της, αναζητώντας τον πατέρα της που τον είχε χάσει μέσα στο πλήθος των συναδέλφων, και για καλή της τύχη βρέθηκε κοντά η μισητή νυν του πρώην που πήρε το παιδάκι από το χέρι, το καθησύχασε και το οδήγησε στον πατέρα του, που προπορευόταν γύρω στα 200 μ, και συνομιλούσε, κατά διαβολική σύμπτωση, με το  Μ….
   (συνεχίζεται)

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Το κελεπούρι



Το κελεπούρι
Ή αλλιώς, όταν η πρώην του νυν (βλέπε Γωγώ), παραμένει ανύπαντρη

κελεπούρι: από το τουρκικό kelepir, σημαίνει «ευκαιρία». Χρησιμοποιείται για αντικείμενα, τα οποία θα μπορούσε κανείς να αγοράσει, αλλά και ανθρώπους τους οποίους μπορεί να σταμπάρει κανείς για διάφορες χρήσεις («κρεβάτι» με όλες τις παραλλαγές του, γαμπρό/νύφη, πατέρα/μητέρα παιδιών και τα τοιαύτα)

Η Γωγώ ήταν όλα όσα θα ήθελε ο οποιοσδήποτε άντρας, ένα θηλυκό με τα όλα του και μάλιστα της συνομοταξίας του κελεπουριού: Νύφη πολύφερνη, με σπίτι, δουλειά στο δημόσιο, καλή μαγείρισσα, καλή νοικοκυρά, και τι άλλο και πιο σημαντικό; «Συγκροτημένο και εγκεφαλικό άτομο», μάλιστα!
Ούτε η νυν αλλά ούτε και καμία άλλη, έπιανε μία μπροστά της, κι όμως τα χρόνια περνούσαν κι εκείνη έμενε αχαΐρευτη και όλοι αναρωτιόντουσαν «μα γιατί», αλλά δεν πολυνοιάζονταν κιόλας, οι περισσότεροι -αν και αναθεματίζανε την «ξεβράκωτη» νυν (με τις ευλογίες της «βρακωμένης» Γωγώς) θεωρούσαν οτι «Θα βρει αυτή, είναι κελεπούρι»!
Έλα όμως που δεν! Τι να πήγε στραβά, άραγε; 22 χρόνια πέρασαν και το κελεπούρι παραμένει κελεπούρι, σχετικώς μαραμένο…Ορδές φιλενάδων πέρασαν και έφυγαν, άπειρες γνωριμίες, κάποιες σχέσεις και προξενιά, αλλά τίποτα δεν «έκατσε»…Αντίθετα, κάθε φορά που μια γνωριμία/ σχέση/ προξενιό αποτύγχανε, και έπρεπε να φταίει κάποιος, ο φταίχτης δεν ήταν ποτέ εκείνη, και όλα ήταν ζήτημα ατυχίας ή συμπτώσεων, που όμως πήγαζαν από την εμπειρία ενός διαλυμένου αρραβώνα, από τον οποίο «δεν κατάφερε να συνέλθει ποτέ»…
Είναι αστείο, αλλά η νυν του πρώην  παρόλο που δεν την γνώριζε και δεν είχε τίποτα να μοιράσει μαζί της, εμφανίστηκε στη ζωή του πρώην/νυν 5 μήνες μετά τον χωρισμό τους…Τον χωρισμό που η ίδια η Γωγώ απαίτησε, και τον οποίο θέλησε να ανακαλέσει, 8 μήνες μετά, θεωρώντας ότι εφόσον ήταν εκείνη διαθέσιμη, θα έπρεπε και ο πρώην αρραβωνιαστικός της να την πάρει πίσω…Όταν δεν πέρασε το δικό της και αντιμετώπισε την αδιαφορία του πρώην – ενώ όλοι στον κοινό τους κύκλο, της αναγνώριζαν το δικαίωμα του σφάλματος και τον πίεζαν να χωρίσει τη νέα φίλη του για εκείνη- ξαναφόρεσε τη βέρα της που είχε απαρνηθεί, και περιέφερε τον εαυτό της με τον τίτλο  της απατημένης αρραβωνιαστικιάς, που η κολλητή φίλη-ξεβράκωτη, της τον «έκλεψε»…
Η Γωγώ, δεν επέλεξε να παραμείνει ανύπαντρη: Σίγουρα όταν χώρισε από τον Μ., θα θεωρούσε ότι μπορούσε να έχει όποιον άνδρα ήθελε, στα πόδια της…Η πραγματικότητα όμως, την προσγείωσε απότομα, και την έκανε να αναθεωρήσει… Ενώ ήταν μόλις 28 χρονών σε ηλικία, ήταν αλλοπρόσαλλη, εγωίστρια, μονόχνωτη και στυγνή καιροσκόπος, ενώ σαν αθεράπευτη τεμπέλα που είναι, δεν ήθελε να κοπιάσει για να γνωρίσει τον επόμενο εν δυνάμει αρραβωνιαστικό και σύζυγο… Όταν λοιπόν ανακάλυψε ότι δεν είχε τα φόντα της γυναίκας –τροπαίου όπως ήθελε να πιστεύει, στράφηκε πάλι στον παλιό καλό Μ., τον έναν και μοναδικό άντρα που της πρότεινε γάμο, μόνον και μόνον για να ανακαλύψει ότι ήταν πλέον «πιασμένος»…
Το ενδιαφέρον στην υπόθεση αυτή, και προσπερνώντας το γεγονός ότι ο πρώην ευτύχησε με τη νυν του ενώ για την Γωγώ στάθηκε αδύνατο να βρει έναν άντρα «της προκοπής», διατεθειμένο να την αποκαταστήσει "ενώπιον Θεού και ανθρώπων με δόξα και τιμή", είναι ότι υπάρχουν ακόμα άτομα από τον κοινό επαγγελματικό τους κύκλο που την υποστηρίζουν και της συμπαρίστανται, και αγνοούν τα πραγματικά γεγονότα…Βέβαια, υπάρχει και μία λογική βάση στο ζήτημα: Η αγαπητή Γωγώ, καθώς δεν έχει κάποιο άλλο ενδιαφέρον στη ζωή της να ασχοληθεί, και μιας και έχει αποδείξει ότι είναι ανίκανη να φέρει εις πέρας και το παραμικρό καθήκον, προηγείται στον αγώνα της «ενημέρωσης των αδαών περί της γεροντοκορίασής της», και φροντίζει ακόμα να διαδίδει την δική της εκδοχή που της εξασφαλίζει και τη συμπαράσταση και συμπάθεια που έχει τόσο πολύ ανάγκη για να αισθανθεί ότι είναι σημαντικό άτομο...
Όμως δεν ξέφυγε από την παγίδα την οποία έστησε μεν αλλά τελικά έπεσε μέσα η ίδια: Ακόμα και οι πιο οικτρά απατημένες σύντροφοι, ξέρουν ότι ο αληθινός φταίχτης είναι ο πρώην τους και όχι η γυναίκα που πήρε τη θέση τους, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, γνωρίζοντας ότι είναι η ίδια που καταδίκασε τον εαυτό της χωρίζοντας τον Μ., έστρεψε την οργή της προς την γυναίκα που διάλεξε για να μοιραστεί τη ζωή του, και θα την έστρεφε εναντίον της οποιασδήποτε άλλης, απλά έτυχε να είναι η συγκεκριμένη…
Έτσι λοιπόν την στόλιζε και τη στολίζει με κάθε λογής κοσμητικά επίθετα όπως «αντροχωρίστα», «ξεβράκωτη», «σκουλικιάρα»- για να θυμηθούμε μερικά από αυτά-, ενώ ο πρώην χαρακτηρίζεται κυρίως ως «αφελής», «ανόητος» και «αχάριστος»…
Την χρονιά που υπηρετούσε μάλιστα στις Αλυκές, είχε επηρεάσει τόσο άσχημα τον τότε διευθυντή της, ώστε την επόμενη χρονιά που ο διευθυντής της κατέλαβε την αντίστοιχη θέση στο σχολείο που δίδασκε  ο Μ. , επεφύλαξε στον πρώην μία πολύ ψυχρή αντιμετώπιση, όμως σύντομα ο άνθρωπος αντιλήφθηκε πώς η ιστορία της Γωγώς ήταν εντελώς πλασματική και αβάσιμη, οπότε άλλαξε άρδην συμπεριφορά. Με τη νέα σχολική χρονιά μάλιστα, μαθαίνοντας οτι η Γωγώ προσπαθούσε να πάρει οργανική στο νέο του σχολείο όπου υπηρετούσε και ο Μ., με δικές του ενέργειες φρόντισε ώστε να μην καταφέρει να πιάσει το συγκεκριμένο σχολείο, κι έτσι του εξασφάλισε μια καθαρή δεκαετία χωρίς παρενοχλήσεις από δαύτη…
Το ότι όμως ο ελεεινός χαρακτήρας της παρέμεινε ο ίδιος αποδείχτηκε πάλι πρόσφατα, όταν ο Μ. κλήθηκε να αντικαταστήσει για 2 μέρες, έναν ασθενή συναδέλφο σε συναυλιζόμενο σχολείο με το σχολείο της Γωγώς: Την πρώτη μέρα, η λεγάμενη, εξαφανίστηκε από τον κοινό αύλειο χώρο αλλά επισκέφτηκε όλα τα σχολεία της Μεταμόρφωσης –μαζί και το δικό της- και φρόντισε ώστε όλοι οι περίεργοι συνάδελφοι των σχολείων αυτών, να περάσουν να δουν από κοντά «τον άθλιο πρώην που ματαίωσε την ευτυχία της», ενώ τη 2η μέρα, μετά τις καθιερωμένες βαρετές περιαυτολογίες της και προφανώς ξαναμμένη, τον αγκάλιασε για να τον φιλήσει, ενώπιον όλων των συναδέλφων του άλλου σχολείου, που σίγουρα θα έμειναν με το στόμα ανοιχτό, μπροστά στο θράσος της: Από την μία τον κατηγορεί και από την άλλη του ρίχνεται, και η πρακτική αυτή συνεχίζεται εδώ και μια 20ετία, άρα δεν υπάρχει λόγος να απορούμε πια, για την κατάληξη στο ψηλό ράφι, της άλλοτε πολύφερνης νύφης…
20-τόσα χρόνια μετά, όλοι ξέρουν μέσες -άκρες της ιστορίας, και κυρίως την δακρύβρεχτη εκδοχή της Γωγώς…Ειδικά στον κλάδο τους, που χαρακτηρίζεται από την εμμονή στο κουτσομπολιό, πολλοί είναι οι καλοθελητές που ενημερώνουν περί των προσωπικών των άλλων- και τα δικά της-, οπότε πλέον ακούγονται διάφορες απόψεις, σχετικά με το ζήτημα, που δεν περνάνε απαρατήρητες από τους ενδιαφερόμενους… Μπορεί να θεωρούνε ορισμένες ότι υπάρχει λειψανδρία, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει μόνον ανικανότητα και εγωκεντρισμός, -επειδή σίγουρα υπάρχουν και τα συνειδητοποιημένα άτομα που επέλεξαν την μοναχική ζωή, μόνον που σε αυτά δεν συγκαταλέγεται σε καμία περίπτωση, το κελεπούρι μας… 

(συνεχίζεται...)