Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Ο καθεδρικός του Christchurch

Στις 22/2/2011 όπως ίσως θα θυμάστε, ένας μετασεισμός μεγέθους 6,3 ρίχτερ, ισοπέδωσε το εμπορικό κέντρο της πόλης και άφησε πίσω του 185 νεκρούς...Οι φωτό που ακολουθούν είναι από παλαιότερη επίσκεψή μας στο καμπαναριού του καθεδρικού, το οποίο στην διάρκεια του συγκεκριμένου σεισμού κατέρρευσε και ο ίδιος ο ναός έπαθε μεγάλες ζημιές, και πρόκειται σύντομα να κατεδαφιστεί, καθώς μετά από τόσους μήνες έντονης σεισμικής δραστηριότητας, έχει μετατραπεί σε ερείπιο...
Από τα κτίρια περιμετρικά της πλατείας, δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα: η πόλη θα χρειαστεί τουλάχιστον μία 20ετία για να ανοικοδομηθεί, και πλέον δεν είναι αναγνωρίσιμη...Ας είναι τουλάχιστον ασφαλέστερη, με τα νέα κτίρια που αναμένεται να χτιστούν στις περιοχές που εγκρίθηκαν ως κατάληλλες...

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Άτιτλο


Άτιτλο

...Χαμογελάει μ' αμηχανία
-αυτό είναι το σενάριο του προγράμματος-
φοράει και μια κόκκινη μύτη, ψηλό καπέλο
-μανσέτες χωρίς μανίκια-,
κι όλα συμβαίνουν σχεδόν χωρίς να συμμετέχει,
επιβιώνει απ΄ τις απανωτές ατυχίες του-
ενώ όλοι οι άλλοι χασκογελάνε.
Κάτω από το βαμμένο πρόσωπο
-τα στρώματα των ψιμυθίων-
μια ψυχή και ένα κορμί σπαράζουν ελπίζοντας
-σκαρφαλωμένα πάνω σε ξυλοπόδαρα-
να κερδίσουν μια θέση στη χώρα των σαλτιμπάγκων
-μια χώρα σπαρμένη με κατσαρά γέλια παιδιών-
όπου τα τσιγγούνικα κέρματα θα αντηχούν αδιάκοπα
και θ' αποκτούν τη δύναμη να γεμίζουν κάπου-κάπου τις τσέπες του
-αντίθετα από τη χώρα του ποτέ και πουθενά των ποιητών-
που απομένουν να μουρμουρίζουν αλλοπαρμένοι κι ολομόναχοι
-άεργοι άγγελοι-
και να μετρούν τις χάντρες της ανίας τους
-κάθε καινούρια μέρα που έρχεται-
στα κατώφλια της σιωπής
των μεγάλων...
                                                      
Δέσποινα Τσαφετοπούλου
(φωτό από το νετ)

Το ποίημα αυτό ήταν ένα από τα τρία ποιήματα με τα οποία συμμετείχα στην εκδήλωση «Όταν η Ποίηση συναντά … τη Ζωγραφική», που έλαβε χώρα τον περασμένο Δεκέμβριο στο Πολιτιστικό κέντρο της Νέας Ιωνίας Βόλου, και θα περιλαμβάνεται στην αναμνηστική έκδοση που πρόκειται να εκδοθεί λίαν συντόμως...

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την εκδήλωση
http://despoina-poemsjewelsphotos.blogspot.com/2011/12/2162010.html

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Adrián González Da Costa


VIII

Ηδη ξέρεις πως εγώ, αφού δεν διαβάζω
εφημερίδες ούτε ακούω άγρυπνες
ομιλίες στο ράδιο, συνηθίζω
να πιστεύω ακριβώς όσα
αφηγούνται τα μάτια σου στο μπαρ Indias.
Ο καφές σ' αυτό το μπαρ δεν είναι καφές,
είναι άλλη εντολή -δική σου και δική μου-.
Μια πράξη στην οποία ο Θεός μερικές φορές
ντύνεται παιδικά και μας ρωτά
αν θα θέλαμε κάτι, οτιδήποτε,
ζάχαρι, για παράδειγμα.
Ερώτημα αυτό
στο οποίο μαζί, γελώντας, απαντάμε
πως δε θέλουμε τίποτα προς το παρόν,
πως η ζωή μας είναι γλυκιά, γλυκιά, γλυκιά.


Adrián González da Costa

Φωτό από την ταινία: 'Χιροσίμα αγάπη μου'