Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2014

Η Χριστίνα και η Ύαινα (β' μέρος)



(Συνέχεια από το προηγούμενο)
Συνέχισε λοιπόν τις προσπάθειές της ώστε να τον εντυπωσιάσει, για την ακρίβεια, τις ενέτεινε: Καθώς πλησίαζε η ονομαστική της εορτή, συνέλαβε ένα σχέδιο ώστε να του δείξει πόσο καλή νοικοκυρά και πολύφερνη νύφη ήταν, και αποφάσισε να καλέσει τα μέλη του συλλόγου στο σπίτι της, με την υπόσχεση ενός εορταστικού δείπνου που θα ετοίμαζε η ίδια… Καθώς όμως ο σκοπός της ήταν βασικά να εντυπωσιάσει το Στέφανο, πέτυχε να τον δεσμεύσει να πάει στο σπίτι της πριν από τη γιορτή της και το δείπνο, για να τη βοηθήσει με τις ετοιμασίες! Έτσι λοιπόν ενώ ο Στέφανος ήταν σκαρφαλωμένος στην σκάλα και της κρέμαγε τις κουρτίνες ή της κατέβαζε τα βαριά σερβίτσια από την προίκα της, τα οποία άφηνε να εννοηθεί ότι τα φύλαγε μόνον για πολύ σημαντικούς ανθρώπους όπως πχ εκείνον, εκείνη δεν σταμάτησε στιγμή να τον εκθειάζει, για την προθυμία του να τη βοηθήσει, μια γυναίκα μόνη (σαν το λεμόνι), που τόσο πολύ τον συμπαθεί και τον θαυμάζει!
Μόνον που τα πράγματα δεν πήγανε όπως τα είχε σχεδιάσει, η αγαπητή μας Γωγώ: Το βράδυ του δείπνου, πάνω στον μπεζ της καναπέ, στο γιορτινό σαλόνι της, ο Στέφανος τα έφτιαξε με τη Μυρτώ, και από κείνη τη στιγμή δεν χώρισαν ποτέ, και είναι ακόμα μαζί, έως και σήμερα, ενώ και η Γωγώ, σκασμένη από την αποτυχία της, αποχώρησε λίγο καιρό μετά από τον οικολογικό σύλλογο, προφασιζόμενη φόρτο εργασίας και κόπωση…
Ωστόσο δεν τελειώνει εδώ η ιστορία, καθώς την επόμενη ακριβώς χρονιά, η μισητή αντίζηλος -και αφού πρώτα διασταύρωσε την πληροφορία ότι η Γεωργία είχε αποχωρήσει-, εμφανίστηκε στην πόρτα του συλλόγου και ανέλαβε δράση. Χωρίς να αναφέρει ποτέ τίποτα για την πρώην (καθώς δεν θεωρούσε ότι τα προσωπικά της, έπρεπε να ενδιαφέρον τον οποιονδήποτε), μπήκε κανονικά στις καθημερινές βάρδιες, και ο Στέφανος ανέλαβε να την εκπαιδεύσει, όπως αυτός εκπαίδευε όλους τους εθελοντές, μέχρι να είναι έτοιμοι να αναλάβουν τον χώρο μόνοι τους…
Και μια μέρα, ενώ οι δυο τους κάνανε ένα διάλειμμα από τις εργασίες στο χώρο, ο Στέφανος θέλησε να μάθει αν εκείνη, γνώριζε κάποιον από τους άλλους, παλιούς ή νέους εθελοντές, και φυσικά ανάμεσα στα 2-3 ονόματα, αναφέρθηκε και το όνομα της Χριστίνας –αλλά σε καμιά περίπτωση, το όνομα της Γωγώς…
 Τότε λοιπόν, ο Στέφανος ανέφερε με έναν αέρα φιλαρέσκειας, ότι η Χριστίνα πήγαινε στο Κέντρο μόνο για αυτόν, και πως όταν συνειδητοποίησε ότι δεν είχε ελπίδες μαζί του, αποχώρησε! Όμως η φίλη της, ήξερε καλύτερα την υπόθεση και κατάλαβε ότι ο Στέφανος είχε διαμορφώσει αυτή την άποψη εξαιτίας των ψεμάτων της Γεωργίας, και τον ρώτησε ευθέως αν αυτή ήταν η προσωπική του εκτίμηση, ή αν έβγαλε αυτό το συμπέρασμα μετά από την παρέμβαση της Γωγώς, την οποία παραδέχτηκε ότι δυστυχώς, γνώριζε πολύ καλά! Του εξήγησε με κάθε λεπτομέρεια ποια ήταν η αιτία της συμμετοχής της Χριστίνας στην οικολογική οργάνωση καθώς και τους πραγματικούς λόγους της αποχώρησής της, ενώ δεν παρέλειψε να διηγηθεί και την προσωπική της ιστορία, καθώς και τα χρόνια παρενόχλησης και της συστηματικής κατασυκοφάντησης εκείνης και του συζύγου της από την προβληματική πρώην του. 
 Και βεβαίως, ο Στέφανος είχε πολλές πληροφορίες να της δώσει, και παραδέχτηκε ότι όλα όσα νόμιζε μέχρι εκείνη τη στιγμή για τη Χριστίνα, ήταν αποτέλεσμα των σχολίων της Γωγώς, την οποία αντιλήφθηκε μεν ότι τον πολιορκούσε, αλλά δεν διανοούνταν ότι ήταν τόσο ραδιούργα ώστε να στήσει όλη αυτή τη συνομωσία εις βάρος μιας κοπέλας η οποία ήταν αγνά φιλική μαζί του, μόνο και μόνο με την υποψία ότι τον διεκδικούσε ερωτικά! 
Φυσικά, η ιστορία δεν έμεινε εκεί: Ο Στέφανος –την ίδια μέρα κιόλας-, φρόντισε να ενημερώσει σχετικά και τη Μυρτώ, που έσπευσε να συναντηθεί με τη νέα εθελόντρια του Κέντρου, για να ανταλλάξουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Γωγώ, και το ενδιαφέρον της για διάφορους άνδρες (πχ τον Παναγιώτη, τον πάμπλουτο δικηγόρο που είχε βάλει στο μάτι και ζήτησε από τη Μυρτώ να της τον συστήσει –μόνον που μετά από το πρώτο ραντεβού εκείνος την απέφευγε όπως ο διάολος το λιβάνι), ενώ στο τέλος της κουβέντας τους, της έκανε την τελική αποκάλυψη: Καθώς υποπτεύονταν ότι κάτω από την εμετικά συγκαταβατική συμπεριφορά της Γεωργίας κρύβονταν ίδια συμφέροντα, ενώ όλοι στο Κέντρο είχαν παρατσούκλια που αντιστοιχούσαν σε αξιώματα του στρατού, είχαν διαλέξει για εκείνη -και χρησιμοποιούσαν μεταξύ τους, όποτε αναφέρονταν σ' αυτήν-, το όνομα ενός ζώου· την αποκαλούσαν Ύαινα…
Και όντως της ταιριάζει, επειδή αυτό ακριβώς είναι!