Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Πέτρες από την οικογένεια του χαλαζία

Φ1: Αμετρίνη κίτρινη
Φ2: Αμετρίνη μωβ
Φ3: Αμετρίνη (τεχνητός χρωματισμός, με χρήση φλόγας)
Φ5: Δενδρίτης αχάτης άριστης ποιότητας από το Bello Horizonte της Βραζιλίας...
Φ6: Αμέθυστος
Φ7: Σιτρίν
Φ8: Καπνίας χαλαζίας
Φ9: Ορεία κρύσταλλος με ακτίνες πράσινου τουρμαλίνη, αρκετά σπάνια σε αυτή την ποιότητα...
Φ10: Ορεία κρύσταλλος με νιφάδες αιματίτη και pyrope, επίσης αρκετά σπάνια
Φ11: Μπλε χαλαζίας
Φ12: Lemon quartz
Φ13: Ορεία κρύσταλλος με ακτίνες ρουτιλίου και μητρικό πέτρωμα...Εξαιρετική ποιότητα..
Φ14: Πράσιος
Φ15: Ροζ χαλαζίας με ανταύγεια...

Όλες οι φωτό είναι δικές μου
Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Ο Οπάλιος

Ο οπάλιος είναι ένα υλικό ασυνήθιστο ως προς τη δομή του. Η ιδιαιτερότητα του οπάλιου, έγκειται στο γεγονός, ότι περιέχει στην μάζα του μία ποσότητα περίπου 10% νερό, To SiO2 με το νερό σχηματίζουν μικρά σφαιρίδια τα οποία διατάσσονται στο χώρο, σχηματίζοντας διάφορα γεωμετρικά σχήματα. Όταν περνάει το φως μέσα από αυτές τις διατάξεις, διαθλάται και διαχέεται κατά τυχαίες διευθύνσεις, με αποτέλεσμα η επιφάνεια του ορυκτού, να εμφανίζει την σπάνια εναλλαγή των διάφορων χρωμάτων που ιριδίζουν.
Ο Πλίνιος στο περίφημο βιβλίο του «Historia Naturalis» περιγράφει πολύ ωραία το πολύτιμο λίθο opalus: «έχει μέσα του μία φωτιά πιο ήπια από του ρουμπινιού, φαίνεται ακόμα το λαμπερό μωβ του αμέθυστου, υπάρχει το γαλαζοπράσινο του σμαραγδιού, και όλα λάμπουν σε μια απίστευτη ενότητα. Κάποιες από τις αστραποβόλες λάμψεις του ανταγωνίζονται όλα τα χρώματα του ζωγράφου, και κάποιες άλλες το χρώμα της φλόγας από το θειάφι που καίγεται, όταν ζωηρεύει από το λάδι.»
Ετυμολογικά η λέξη οπάλιος θεωρείται ότι προέρχεται από την αρχαία Σανσκριτική λέξη upala που σημαίνει λίθος. Στα χρόνια του μεσαίωνα ο οπάλιος είχε την ονομασία ophthalmios (οφθάλμιος) ή lapis ophthalmius. Η ονομασία αυτή δόθηκε διότι οι άνθρωποι τότε είχαν την απίστευτη δοξασία ότι τα χρώματα του οπάλιου προέρχονταν από τις κόρες των οφθαλμών μικρών παιδιών.
Ο οπάλιος έχει σκληρότητα 6 και ειδικό βάρος 2,2.και έχει την ιδιότητα να αφυδατώνεται. Το νερό δηλαδή που υπάρχει στην μάζα του, εξατμίζεται. Η εξάτμιση αυτή γίνεται βέβαια με πολύ αργούς ρυθμούς. Ο αφυδατωμένος οπάλιος, σε πρώτη φάση γίνεται εύθρυπτος, και στη συνέχεια με την παρέλευση πολλών χρόνων χάνει τα χρώματά του. Κάποιος που κατέχει ένα ακριβό κομμάτι οπάλιου και φιλοδοξεί να το κληροδοτήσει στους απογόνους του, πρέπει να το φυλάει μέσα σε κλειστό κουτί με υγρασία...
Η καλή ποιότητα του οπάλιου είναι περιζήτητη και ανέκαθεν χρησιμοποιείτο στην κοσμηματοποιία. Οι Ρωμαίοι εξόρυσσαν οπάλιο από την περιοχή της Τσεχίας, και κατά τον μεσαίωνα λειτουργούσαν ορυχεία οπάλιου στην περιοχή Cernowitz της Ουγγαρίας. Οι Αζτέκοι επίσης τον χρησιμοποιούσαν για στολισμό τους και σε θρησκευτικές τελετές.

Κάποια από τα είδη του οπάλιου είναι:
ΟΠΑΛΙΟΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ (Fire opal) Έτσι ονομάζεται μία ημιδάφανη ποιότητα οπάλιου, που ιριδίζει σε πορτοκαλί και κόκκινες ανταύγειες. Έχει βρεθει στην Αυστραλία και στην Κεντρική Αμερική. Μπορεί να τον συναντήσουμε και με την ονομασία πυροπάλιος.
CONTRA LUZ OPAL Είναι μία διάφανη ποιότητα οπάλιου που εμφανίζει μία αντανάκλαση μπριγιάν, όταν το φως πέφτει από πλάγια, όχι όμως και στις άλλες διευθύνσεις. ( Contra Luz, θα πει κόντρα στο φως. ) Αυτό το είδος οπάλιου, κόβεται σε έδρες αντίθετα από όλα τα υπόλοιπα που κόβονται καμποσόν.
ΛΕΥΚΟΣ ΟΠΑΛΙΟΣ Ποικιλία οπάλιου σε λευκή γαλακτώδη απόχρωση, που κάτω από το φως ιριδίζει συνήθως με πορτοκαλιές λάμψεις...
OPAL DOUBLET Είναι μία πέτρα που φτιάχνεται αν κολλήσουμε ένα λεπτό στρώμα οπάλιου πάνω σ’ ένα στρώμα όνυχα. Αυτό γίνεται για να αξιοποιούμε πολύ λεπτά κομμάτια οπάλιου, και να τονίζονται οι χρωματισμοί του από το υπόστρωμα του όνυχα.
OPAL TRIPLET Είναι ένα σάντουιτς από τρία στρώματα ορυκτών, όνυχας για υπόστρωμα, οπάλιος στη μέση και διάφανος χαλαζίας πάνω. Ο χαλαζίας προστίθεται για να προστατεύει τον οπάλιο λόγω της σκληρότητάς του.
ΜΑΥΡΟΣ ΟΠΑΛΙΟΣ ( Black opal) Είναι μία σκουρόχρωμη ποιότητα οπάλιου με ένα εντυπωσιακό ιριδισμό στα χρώματα του ουράνιου τόξου...Το βασικό του χρώμα είναι το σκούρο μπλε, και είναι η ακριβότερη ποικιλία οπάλιου της αγοράς...
ΟΙ ΟΠΑΛΙΟΙ MATRIX είναι κυρίως βότσαλα πετρώματος, με πολύ μικρή (συνήθως) περιεκτικότητα σε καθαρό οπάλιο να φαίνονται μέσα από το μητρικό πέτρωμα...Η συγκεκριμένη ποικιλία είναι η πιο κοινή που βρίσκουμε στην αγορά της Ελλάδας, συνήθως σε υπέρογκη τιμή, που δεν δικαιολογεί την χαμηλή ποιότητα των δειγμάτων που υπάρχουν προς πώληση...Ωστόσο έχουν βρεθεί (κυρίως στην Αυστραλία ) καταπληκτικές πέτρες μάτριξ,  που πραγματικά αξίζουν και με το παραπάνω τα χρήματά της τιμής τους...
Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από τη Jewelpedia , ενώ όλες οι φωτό προέρχονται από το διαδίκτυο...

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας, Γεώργιος Σουρής


Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας
(συλλεγέντα καὶ ἀναρτηθέντα ἐπὶ τῇ πανηγυρικῇ ἐλεύσει τοῦ ΔΝΤ)


Ποιὸς εἶδε κράτος λιγοστὸ
σ᾿ ὅλη τὴ γῆ μοναδικό,
ἑκατὸ νὰ ἐξοδεύῃ
καὶ πενήντα νὰ μαζεύῃ;
Νὰ τρέφῃ ὅλους τοὺς ἀργούς,
νἄχῃ ἑπτὰ Πρωθυπουργούς,
ταμεῖο δίχως χρήματα
καὶ δόξης τόσα μνήματα;

Νἄχῃ κλητῆρες γιὰ φρουρὰ
καὶ νὰ σὲ κλέβουν φανερά,
κι ἐνῷ αὐτοὶ σὲ κλέβουνε
τὸν κλέφτη νὰ γυρεύουνε;

* * *
Κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,
κλέφτες χωρὶς μία πῆχυ γῆ καὶ κλέφτες μὲ παλάτια,
ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμὶ
ὁ ἄλλος τὸ ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.
* * *
Ὅλα σ᾿ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν
ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί,
οἱ μοῦρες μας μουτσοῦνες ἐγινῆκαν
δὲν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
* * *
Ὁ Ἕλληνας δυὸ δίκαια ἀσκεῖ πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε καὶ οὐρεῖν εἰς ὅποιο θέλει μέρος.
* * *
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
* * *
Γι᾿ αὐτὸ τὸ κράτος, ποὺ τιμᾶ τὰ ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτὶρ στὰ χρόνια τὰ παλιά, σικτὶρ καὶ στὰ καινούργια!
* * *
Καὶ τῶν σοφῶν οἱ λόγοι θαρρῶ πὼς εἶναι ψώρα,
πιστὸς εἰς ὅ,τι λέγει κανένας δὲν ἐφάνη...
αὐτὸς ὁ πλάνος κόσμος καὶ πάντοτε καὶ τώρα,
δὲν κάνει ὅ,τι λέγει, δὲν λέγει ὅ,τι κάνει.
* * *
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαῖο,
ὕφος τοῦ γόη, ψευτομοιραῖο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθὶ ἀντίληψη, μυαλὸ ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι ὅλα τὰ ξέρει.
Κι ἀπὸ προσπάππου κι ἀπὸ παπποῦ
συγχρόνως μποῦφος καὶ ἀλεποῦ.
* * *
Καὶ ψωμοτύρι καὶ γιὰ καφὲ
τὸ «δὲ βαρυέσαι» κι «ὢχ ἀδερφέ».
Ὡσὰν πολίτης, σκυφτὸς ραγιᾶς
σὰν πιάσει πόστο: δερβεναγᾶς.
Θέλει ἀκόμα -κι αὐτὸ εἶναι ὡραῖο-
νὰ παριστάνει τὸν εὐρωπαῖο.
Στὰ δυὸ φορώντας τὰ πόδια πού ῾χει
στό ῾να λουστρίνι, στ᾿ ἄλλο τσαρούχι.

* * *
Δυστυχία σου Ἑλλάς, μὲ τὰ τέκνα ποὺ γεννᾶς.
Ὦ Ελλάς, ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
* * *


Γεώργιος Σουρής