Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Καλές Γιορτές!

Καλές γιορτές, Χρόνια πολλά και Ευτυχισμένο το νέο Έτος! Φιλιά πολλά σε όλους
Δέσποινα :)

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Αλεξίσφαιρα σκάφανδρα



Νύχτες
-δείχτες της οργής-
άλικες, άδικες, άναστρες
αγανακτισμένες
λασπωμένες  κατηφορίζουν στης μνήμης
            τ’ απόκρημνα πλάγια
ματοβαμμένες πλημμυρίζουν
            τους έρημους δρόμους
σμίγει η απουσία σου με τα ποτάμια σιωπής
            που θολώνουν το μέλλον
στις όχτες τους δεν φυτρώνει παρά μόνο
            ο αγέρας
αυτός που σκορπά  τις κραυγές
            που πνίγει τις τύψεις
……………………………..
άναρθρες ώρες
ελλειπτικές
απελπιστικά ερμητικές
και μόνες
π’ αυτοκτονούν
στον καθρέφτη των ματιών σου
 -αιμομίχτες της αυγής και του σκότους.

Διάλεξα
Αλεξίσφαιρα σκάφανδρα
στολισμένα με το εφηβικό σου αίμα
να ντύσω την ποντισμένη μου ελπίδα
μήπως κι αναδυθεί
ανάμεσα σε φύκια κι αχινούς
το φως του παιδικού μας όνειρου…

Μ. Κ.
Δεκέμβρης 2011

Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

" Όταν η Ποίηση συναντά τη Ζωγραφική"

«Όταν η Ποίηση συναντά … τη Ζωγραφική» - “ When Poetry Meets... Painting “
Monday, December 12, 2011
PRESS RELEASE (for the English text scroll down)

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

" Όταν η Ποίηση συναντά τη Ζωγραφική"

- (διάρκεια της έκθεσης 12/12 έως 26/12)

Ένα πολιτιστικό γεγονός που για πρώτη φορά πραγματοποιείται στην πόλη, στο χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας του Δήμου Βόλου, θα εγκαινιαστεί την Δεύτερα 12 Δεκεμβρίου 2011 στις ώρα 8.00 μ.μ. και διοργανώνεται από τη Διεύθυνση Πολιτισμού του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Δήμου Βόλου. Πρόκειται για ένα εικαστικό αφιέρωμα στη σύγχρονη Λογοτεχνία της πόλης μας, από την πλευρά της ποίησης. Μιας πόλης που έλαμψε και συνεχίζει να λάμπει στο χώρο των τεχνών και των γραμμάτων.

Την τελετή των εγκαινίων θα συμπληρώσει το επόμενο Σάββατο 17 Δεκεμβρίου και ώρα 7.30 μ.μ. η ποιητική βραδιά κατά τη διάρκεια της οποίας ηθοποιοί θα απαγγείλουν ποιήματα από τα οποία οι ζωγράφοι εμπνεύστηκαν για τους πίνακές τους ενώ οι νότες του πιάνου θα δώσουν το δικό τους χρώμα στη βραδιά.

Συμμετέχουν 31 καταξιωμένοι ποιητές του Βόλου με 36 διακεκριμένους ζωγράφους της Θεσσαλονίκης.


Οι ποιητές είναι οι:


ΑΓΟΡΙΤΣΗ – ΚΑΛΟΜΕΡΑ – ΜΕΛΛΟ

ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΦΩΤΟΥΛΑ

ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΑΡΦΕ ΚΑΡΙΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΘΑΝΑΣΗΣ

ΖΑΡΑΡΗ ΑΝΝΑ

ΖΑΡΑΡΗΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ

ΘΑΝΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΚΑΡΑΚΑΤΣΟΠΟΥΛΟΥ – ΧΑΙΔΟΥΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ

ΚΥΤΟΥΔΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΚΩΣΤΑΙΝΑ ΒΙΚΗ

ΚΩΣΤΑΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ

ΛΕΪΜΟΝΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ

ΜΑΒΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ ΣΟΦΙΑ

ΜΠΟΝΤΖΩΡΛΟΥ ΜΑΓΙΑ

ΝΑΝΑ ΝΕΣΤΟΡΟΣ

ΠΑΠΑΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΧΡΥΣΟΥΛΑ

ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΑΓΓΕΛΟΣ

ΣΑΜΑΛΙΔΟΥ ΕΛΛΗ

ΣΚΑΡΛΑΤΟΥ ΒΙΚΤΩΡΙΑ

ΤΣΑΦΕΤΟΠΟΥΛΟΥ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΤΣΕΦΑΛΑ ΕΛΕΝΗ

ΤΣΙΓΚΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΤΣΙΚΡΙΚΩΝΗ - ΚΑΤΣΑΡΟΥ ΑΝΝΑ – ΜΑΡΙΑ

ΦΟΙΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΦΡΑΓΚΟΥ ΧΑΡΟΥΛΑ

ΧΑΣΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΣ

ΨΑΡΑΛΙΔΟΥ ΕΛΕΝΗ

ΨΙΜΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ


και οι ζωγράφοι οι:


ΑΓΡΑΦΙΩΤΗ ΛΙΛΑ

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΟΛΥ

ΒΕΣΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΓΙΟΥΡΚΕΒΙΤΣΙΟΥΤΕ ΑΟΥΣΤΡΑ

ΓΕΡΟΥΚΗ ΖΩΗ

ΓΚΟΒΕΔΑΡΟΥ ΝΑΤΑΣΑ

ΓΕΩΡΓΟΥΛΑΣ ΑΝΤΩΝΗΣ

ΓΙΑΤΡΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΕΦΗΜΙΔΗΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΚΑΓΙΑΣ ΑΛΕΚΟΣ

ΚΑΛΦΑ ΑΓΓΕΛΙΚΗ

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ ΡΟΥΛΑ

ΚΕΧΑΓΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΚΟΥΜΠΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ

ΚΡΑΒΒΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΜΑΙΠΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΜΑΚΡΗ ΒΑΝΗ ΜΑΡΙΑ

ΜΑΝΤΖΙΑΡΗ ΠΗΝΕΛΟΠΗ

ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗ ΕΛΕΝΗ

ΜΟΣΧΑΤΟΥ ΑΓΓΕΛΑ

ΜΠΑΛΑΦΑΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ

ΜΠΟΤΤΑΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΑΓΑΠΗ

ΝΑΛΜΠΑΝΤΗΣ ΣΑΒΒΑΣ

ΝΕΣΤΩΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

ΞΕΝΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΞΥΓΚΑΚΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΡΑΓΚΟΤΗ ΑΓΓΕΛΙΝΑ

ΣΑΡΟΓΛΟΥ ΤΑΝΙΑ

ΣΥΜΕΩΝΙΔΟΥ ΕΦΗ

ΤΑΠΑΚΤΣΟΓΛΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΣ

ΤΣΑΚΗ ΑΝΥ

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ


Μια συνάντηση τεχνών όπου οι στοχασμοί και τα συναισθήματα του κάθε ποιητή γίνονται πηγή έμπνευσης και μετατρέπονται σε « εικαστικά ποιήματα », με τη δημιουργική δύναμη του χρωστήρα.

« Η ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΙΛΟΥΣΑ, Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΣΙΩΠΗΛΗ », αναφέρει το πολύ χαρακτηριστικό γνωμικό – μήνυμα από την αρχαιότητα του ποιητή Σιμωνίδη που εκφράζει την βαθύτερη έννοια για τις δυο αυτές μορφές τέχνης και αποδεικνύει πόσο άμεσα και αρμονικά συνδέονται σαν δίδυμες αδελφές.

Δυο μορφές τέχνης που εκφράζονται με την ίδια γλώσσα, τη γλώσσα της ψυχής και του νου, μόνη αληθινά αυθεντική, η οποία μεταφέρει μηνύματα ενότητας και επικοινωνίας. Γλώσσα διαρκώς επίκαιρη και τόσο πολύτιμη, ειδικά σ’ αυτά τα δύσβατα μονοπάτια του καιρού μας και που συνεχώς υπενθυμίζει το κοινώς αποδεκτό πως τέχνη και επικοινωνία δημιουργούν πολιτισμό.

Στον κατάλογο της έκθεσης ο Πρόεδρος του ΔΟΕΠΑΠ-ΔΗΠΕΘΕ Παύλος Μαβίδης αναφερόμενος σε αυτή « την πρώτη έκθεση δημιουργικής σύμπραξης διακεκριμένων ζωγράφων και ποιητών από τη Θεσσαλονίκη και το Βόλο.» τονίζει πως «…Το γόνιμο συναπάντημα των δύο τεχνών, του χρωστήρα και του λόγου, θα δώσει την ευκαιρία στον επισκέπτη για συνειρμούς και αναζήτηση συγγενικών σχέσεων και συναισθημάτων και στους συμμετέχοντες δημιουργούς ευκαιρία για έμπνευση εκατέρωθεν.

Στην αίθουσα του Πολυχώρου Τεχνών του Πολιτιστικού Κέντρου Νέας Ιωνίας έχουν παρουσιαστεί πολλές αξιόλογες εκθέσεις με την εμπνευσμένη δημιουργικότητα της υπευθύνου των εκθέσεων κ. Έλενας Νικηφόρου.

Οι πρωτοβουλίες αυτές μας εντάσσουν στο πνεύμα της δημιουργικής συνύπαρξης και συλλογικότητας, δίνουν λύσεις σε αδιέξοδα και προτάσεις για ανάταση ψυχική και πνευματική…».


Η διάρκεια της έκθεσης θα είναι από 12/12 έως 26/12.
________________________________________________

PRESS RELEASE:

“ When Poetry Meets... Painting “


(duration of exhibition: 12Dec to 26Dec 2011)


A cultural event, happening for the first time in the city of Volos, at the Cultural Center of Nea Ionia, of Volos Municipality , will be inaugurated on Monday 12th December, 2011 at 8.00 pm. The event is organized by the Department of Culture of DOEPAP-DIPETHE Regional Theater of Volos. This is going to be a pictorial tribute to the modern Literature of our city, from the perspective of poetry ; of a city that shone and still shines in the arts and letters.

The inauguration ceremony will be completed next Saturday, 17th December 2011 at 7.30 pm. with a poetry evening during which actors will recite the poems by which the painters were inspired their paintings, while the notes of the piano will give their own color to the evening.

The participants are 31 distinguished poets of Volos and 36 prominent painters of Thessaloniki.


The poets are:


AGORITSA - KALOMERA - MELLO

ANAGNOSTOU FOTOULA

ANTONIOU ANTONIS

ARFE KARINAKI MARIA

DIAKOGIANNIS DIMITRIS

EFSTATHIOU THANASIS

ZARARI ANNA

ZARARIS LASKARIS

THANOU AGGELIKI

KARAKATSOPOULOU - CHAIDOULI GEORGIA

KYTOUDIS KYRIAKOS

KOSTAINA VICKY

COSTAS THEOFANIS

LEIMONIS DIONISIS

MAVIDIS PAVLOS

MARKOGIANNOPOULOU SOFIA

BONTZORLOU MAYA

NANA NESTOROS

PAPAEVAGGELOU CHRYSOULA

PAPAIOANNOU AGGELOS

SAMALIDOU ELLI

SKARLATOU VICTORIA

TSAFETOPOULOU DESPINA

TSEFALA ELENI

TSIGKRAS IOANNIS

TSIKRIKONI - KATSAROU ANNA - MARIA

FOINIKOPOULOS APOSTOLOS

FRAGKOU HAROULA

CHASIOTIS NIKOS

PSARALIDOU HELENA

PSIMOPOULOS AGGELOS



and the painters:



AGRAFIOTI LILA

ANASTASIOU OLY

VESIS KONSTANTINOS

YIOURKEVITSIOUTE AOUSTRA

YEROUKI ZOI

GOVEDAROU NATASA

GEORGOULAS ANTONIS

YIATRAKIS GEORGIOS

EFIMIDIS KONSTANTINOS

KAYIAS ALEKOS

KALFA AGGELIKI

KARAMANLI APHRODITE

KAFANTARI ROULA

KECHAYIAS CHRISTOS

KOUMPIS VAGGELIS

KRAVVARIS DIMITRIS

KYRIAKIDOU ANASTASIA

MAIPAS KONSTANTINOS

MAKRI VANI MARIA

MANTZIARI PENELOPE

MAYROYIANNI ELENI

MOSCHATOU AGGELA

BALAFAS PERIKLIS

BOTTAS VASILIS

MAVROUDI AGAPI

NALMPANTIS SAVVAS

NESTORA DESPOINA

XENOS IOANNIS

XYGKAKOU ANASTASIA

PANAGIOTOPOULOU MARIA

RAGKOTI AGGELINA

TANIA SAROGLOU

SYMEONIDOU EFI

TAPAKTSOGLOU KONSTANTINOS

TSAKI ANY

CHRISTODOULIDIS HARIS



A meeting of arts, where thoughts and feelings of each poet are turned into inspiration and transformed into "visual poetry" with the creative power of painting.

"Poetry is talking painting, painting is poetry silent" says a characteristic aphorism - message from the ancient years, when poet Simonides was expressing the deeper meaning of these both forms of art, demonstrating how directly and harmoniously they were linked to each other, as twin sisters.

Two forms of art expressed in the same language, the language of the soul and mind, the only truly authentic, carrying messages of unity and communication ; a language that is constantly both timely and valuable, especially in these rough times, and which constantly reminds the commonly accepted fact, that art and communication create culture.

In the exhibition catalog, the President of DOEPAP-DIPETHE Pavlos Mavidis, referring to "this first exhibition of creative partnership of prominent painters and poets from Thessaloniki and Volos", stresses that "... the fruitful encounter between the two arts, Painting and Logos, will provide visitors with the opportunity to come up with associations and look for the relative connections and emotions, and it will also give the participants the chance to get inspired by each other.

In the hall of the Multi-space Arts Cultural Center of Nea Ionia, many valuable exhibitions have been presented by the inspired creativity of the exhibition manager, Mrs. Helena Nikiforou.

These initiatives introduce us to the spirit of creative coexistence and teamwork, providing solutions to dead ends, as well as suggestions for mental and spiritual uplift .... "



The duration of the exhibition will be from 12 Dec to 26 Dec 2011.

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Ο Μοργκανίτης


Ο Μοργκανίτης, γνωστός και ως "ροζ βήρυλος", "τριανταφυλλί beryl", "ροζ σμαράγδι", και "cesian (ή caesian) beryl", είναι ένας σπάνιος ροζ πολύτιμος λίθος από την οικογένεια της βηρύλου. Ο μοργκανίτης επίσης μπορεί να βρεθεί σε κιτρινωπές ή πορτοκαλιές αποχρώσεις ενώ είναι πολύ κοινή και η ποικιλία που παρουσιάσει λωρίδες χρώματος κίτρινου και ροζ.. Με μια ειδική θερμική κατεργασία είναι δυνατόν να απομακρυνθούν τα μπαλώματα του κίτρινου ενώ πολύ συχνά χρησιμοποιήται ακτινοβολία για τη βελτίωση του χρώματος.
Η ροζ βήρυλος ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά σε μια ακτή της Μαδαγασκάρης το 1910. Τον Δεκέμβριο του 1910, η New York Academy of Sciences ονόμασε τη ροζ ποικιλία της βηρύλου "Morganite" προς τιμήν του τραπεζίτη JP Morgan.
Στις 7 Οκτωβρίου του 1989, ένα από τα μεγαλύτερα δείγματα Morganite βρέθηκε στο λατομείο Bennett στο Buckfield, Maine, ΗΠΑ και ονομάστηκε "The Rose του Maine,« . Το κρύσταλλο, αρχικά είχε πορτοκαλιά απόχρωση, είχε διαστάσεις 23cm x 30cm, και ζύγιζε (μαζί με το μητρικό πέτρωμα) 23 κιλά.
Ένα πετράδι προς τιμήν του συλλέκτη
Μέχρι το τέλος του αιώνα ο JP Morgan είχε γίνει ένας από τους σημαντικότερους συλλέκτες πολύτιμων λίθων της Αμερικής και είχε συγκεντρώσει την πιο σημαντική συλλογή πολύτιμων λίθων στις ΗΠΑ(πάνω από 1000 τεμάχια). Με τη βοήθεια του διευθύνοντα γεμολόγου των Tiffany &Co George Frederick Kunz, κατάφερε να συμπληρώσει τη συλλογή του, η οποία εκτέθηκε στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού, το 1889. Η έκθεση κέρδισε δύο χρυσά βραβεία και τράβηξε την προσοχή σημαντικών επιστημόνων, αδαμαντοκοπτών και φυσικά, του ευρύτερου κοινού .
Ο George Frederick Kunz, στη συνέχεια προχώρησε στη δημιουργία μίας δεύτερης, πιο εκλεπτυσμένης συλλογής, η οποία εκτέθηκε στο Παρίσι το 1900. Οι συλλογές έχουν δωρηθεί στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη και είναι γνωστές με τα ονόματα "συλλογή Morgan-Tiffany" και "συλλογή Morgan-Bement" .

Όλες οι πληροφορίες προέρχονται από την wiki, και οι φωτό από το νετ
Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

ΑΚΑΙΡΙΑ


ΑΚΑΙΡΙΑ
Ἀπερήμωση.
Κανεὶς δὲν εἶν᾿ ἐδῶ, οὔτε δῶ, οὔτε κεῖ κάτω;
Κανείς;
κι αὐτὲς οἱ πολυώροφες ἀνθρώπινες σχέσεις
ποιὸς θὰ τὶς κατοικήσει;
Φύγατε ὅλοι, ὅλα; Ἢ ποτὲ δὲ σᾶς εἶχα;
ἀνεπιβεβαίωτα μένουν τὰ δυὸ κυπαρίσσια
στὴν εἴσοδο τῆς καλησπέρας ποὺ ἔλεγες.
Ἔλεγες ἢ ζωγράφιζα φθόγγους καὶ στόματα
στῶν βραδινῶν ὡρῶν τὶς ξώπορτες;
Ποιὲς βραδινὲς ὧρες; Ἔρχονταν; Διθέσιες;
Ἀκαιρία.
Ἠρεμοῦν ἐρημώνοντας ὅλα.
Δὲν κράτησε ἡ διάρκεια τὸ λόγο της,
πέφτουν τῶν παρατάσεων τὰ φύλλα
ἀπὸ τεράστιους κορμοὺς καιρῶν κομμένων
-ὑλοτόμε.
Ἀκαιρία.
Οἱ θάλασσες κουλουριαστήκανε στὰ κάδρα.
Κίτρινο ἀφροδίσιο,
πυώδεις κάμποι ξένου.
Ξένο φθινόπωρο βιάζει
ἐκτάσεις ἱερόδουλες.
Πέφτει μία ξένη βροχὴ
ἀπὸ μία ξένη τάση
καὶ ἡ τάση γιὰ ζωὴ πέφτει.
Ξένα αὐτὰ ἢ τά ῾χω ξαναφοβηθεῖ;
Ἀστράφτει σ' ἕνα ἀπόμακρο φυλάκιο τοῦ οὐρανοῦ,
καίγονται οἱ ἀσφάλειες τοῦ Θεοῦ,
βραχυκυκλώνεται τὸ σῶσον.
τρομάζει μία μικρὴ λιποψυχία στὸ παράθυρο
ἀφήνει ἀργὰ τὸ κουρτινάκι της νὰ πέσει.
Ἀπερήμωση.
Κι αὐτὲς τὶς πολυώροφες ἀνθρώπινες σχέσεις
ποιὸς τὶς γκρέμισε;
κι ἐγὼ πῶς μένω ἐδῶ,
ποῦ μὲ ὁδηγοῦν κλεισμένη
αὐτὲς οἱ ξένες ἀνεξήγητες συνέχειες;
Ξένες ἀνεξήγητες συνέχειες
ἀκίνητες, ἀπὸ παντοῦ κλειστές,
νὰ μὴν μπορεῖς νὰ βγεῖς
κι ἀλλιῶς νὰ συνεχίσεις,
καὶ δὲν μπορῶ νὰ βγῶ
κι ἀκόμα μέσα εἶμαι
μέσα σε αὐτὸ τὸ ξένο μέσα συνεχίζομαι
ἀκόμα καὶ τώρα ποὺ γράφω
αὐτὸ τὸ δικό μου
τὸ μόνο δικό μου
δικό μου ποίημα
κατάδικό μου.
Κατάδικο ποίημα.

Κικὴ Δημουλᾶ - Τὸ Τελευταῖο Σῶμα μου
Ποιητικὴ Συλλογή, ἐκδόσεις Κείμενα 1981, Β´ ἔκδ. Στιγμή, 1989

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Βιογραφικό



ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

                                                                                                    του δίδυμου αδελφού

όλο λέω να φύγω κάποια μέρα
όλο λέω να φύγω
να τρέξω στο ατελέσφορο της προσδοκίας θαύμα
και με καμάρι να αλωνίσω το σκοινί σε σπίτια κρεμασμένων
να αναρριχηθώ ο ανάξιος στο γάργαρο της οικουμένης προσωπείο
με στυλ ανδρός πετυχημένου

όλο λέω να φύγω κάποια μέρα
να νιώσω μια φορά κι εγώ ειρήνη κραταιά
με το δεσμώτη διπλανό μου
να γλεντήσω τη γλώσσα μου στον ρυθμό της σιωπής του
χωρίς να το στρώνει η χαρά
σαν χιόνι πάνω στο κορμί μου

όλο λέω να φύγω κάποια μέρα
κι όμως τίποτα ποτέ για τώρα και για πάντα
όλο ανόητα μιλώ
κι όλο αποδοτικά δεν πράττω
φαιδρή γιρλάντα αταίριαστη
μιας προπολεμικής γιορτής

ακούραστος κι αχρείαστος συνάμα
αχθοφόρος δακρύων
στης μεσοπρόθεσμης αισιοδοξίας τον δρόμο
ένα ενθύμιο ηδονής
που κάποτε ερήμωσε
προώρως

μισό δεμένος μισό λυτός
στου Οδυσσέα τ' αδέκαστο κατάρτι
κεριά στα αυτιά στάχτη στα μάτια
σώμα χτικιό που έγινε κατάρτι
καυτό τραγούδι που έσβησε
σιωπή

όλο να φύγω θέλω
όλο να φύγω
κουράστηκα με τακτ
ολέθρια να γλιτώνω

αλλοδαπός της ευτυχίας
αδελφέ

όλη μου τη ζωή
αδελφέ μου

Παναγιώτης Αρβανίτης
Ονειρα εικοστού πρώτου
(πηγή, http://www.e-poema.eu/poem.php?id=322)

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Less Than A Pearl


Το αγαπάω αυτό το βίντεο!

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Like painting

Λέω να την ανεβάσω στο Πανοράμιο, σε μεγάλη ανάλυση, φυσικά :)

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Η ισχύς εν τη ενώσει...

Μια ομάδα θηλυκών σπουργιτιών, προσπαθούν να ανοίξουν ένα φακελάκι με μαύρη ζάχαρη, στο παραλιακό καφεστιατόριο Scarborough Fare, στο Sumner...Και τα κατάφεραν :)

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Flute man of Christchurch


Είχα ξεχάσει οτι είχα αυτές τις φωτό...Τις ανακάλυψα εντελώς τυχαία καθώς έψαχνα στους φακέλους φωτογραφιών του 2010...Ο "Φλαουτίστας του Christchurch" (Flute man of Christchurch) έπαιζε μουσική κάθε μέρα, με μια μεγάλη γκάμα πνευστών  που κουβαλούσε μέσα στην κλασική δίχρωμη τσάντα του, εκτός κι αν ο καιρός ήταν πολύ βροχερός...Καθόταν πάντα μπροστά στο κομψό ηρώο δίπλα ακριβώς στον Καθεδρικό ναό της πόλης, σπανίως μιλούσε (έτσι κι αλλιώς δεν του μιλούσαν πολλοί), αλλά αν κάποιος πολύ ευγενικά του έλεγε μια καλημέρα και του έδινε μερικά κέρματα, άκουγε την ψιθυριστή λεπτή φωνή του να τον ευχαριστεί, ντροπαλά...
Είχε κάποια διανοητική καθυστέρηση, αλλά ήταν πάντα καθαρός και φροντισμένος, και ποτέ δεν έβγαζε το πλατύγυρο καπέλο του, ειδικά τις μέρες με πολύ ζέστη και ήλιο...Μαζί με τον Radio man και τον Johnny Walker, αποτελούσαν τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες στην πόλη -ένας ντόπιος καλλιτέχνης τους είχε "αποτυπώσει" πάνω σε τοίχους της οδού Manchester (αμφιβάλλω αυτοί οι τοίχοι να στέκονται ακόμα...)
Ελπίζω να μην είχε κατέβει στις 22/2 στο κέντρο...Ο καιρός ήταν μουντός και σχεδόν βροχερός, και ο σεισμός έγινε στις 12.50 το μεσημέρι...Ο καθεδρικός έχασε το καμπαναριό και σκοτώθηκαν 181 άτομα, τα 40 από αυτά, μέσα στο κέντρο της πόλης, από κτίρια που κατέρρευσαν...Ελπίζω να τον είχαν κρατήσει στο σπίτι εκείνη την ημέρα...Κι αν βρισκόταν στο κέντρο, ελπίζω να τον βοήθησαν να απομακρυνθεί και να είναι καλά...

Δέσποινα Τσαφετοπούλου 8/9/2011


Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Χειροποίητα (2ο μέρος)

Update: Για τη μέθοδο κατασκευής των λουλουδιών αυτών, επισκεφτείτε την ανάρτηση-λινκ
http://despoina-poemsjewelsphotos.blogspot.co.nz/2012/08/tutorial.html
..................................................
(ακολουθεί το κανονικό ποστ
Χειροτεχνίες 2ο μέρος: )
Τα κορίτσια κάνουν χειροτεχνίες στο σχολείο τους (ξυλουργική και ραπτική) και ειδικά για το δεύτερο, τους αγοράσαμε μια ωραιότατη και πολύ μοντέρνα ραπτομηχανή...Η μαμά τους όμως δεν θέλει να χειριστεί την ραπτομηχανή -τη βαριέμαι (αν και για να ράψω τα "γεμιστά" ζωάκια-κλειδοθήκες που θέλω να φτιάξω, πρέπει να την χρησιμοποιήσω ...Θα κερδίσω χρόνο!)
Λαστιχάκι για τα μαλλιά της Ε, από λεοπάρ ύφασμα και κουμπιά...
Λαστιχάκι για τα μαλλιά της Σ, από δυο διαφορετικά υφάσματα (το ένα φλοραλ) και κουμπιά...
(οι φωτό από τα λαστιχάκια τραβήχτηκαν πάνω στον πάγκο εργασίας μου...Είναι λίγο ταλαιπωρημένος, αλλά έτσι είναι οι χειροποίητες κατασκευές: βρωμίζουν και σημαδεύουν τους πάγκους εργασίας!)
Κι αυτή είναι η 100% χειροποίητη τζιν τσάντα μου, φτιαγμένη με βελόνι και κλωστή :)
Φόδρα από λουλουδάτο βαμβακερό ύφασμα σε μπλε σκούρο/πορτοκαλί και κίτρινο, με 2 τσεπάκια (για κινητό & κλειδιά...
Το λουρί και τα μεταλλικά στοιχεία που το κρατάνε πάνω στην τσάντα
Τα διακοσμητικά κουμπιά από paua (abalone- halliotis iris), αγορασμένα από την υπαίθρια αγορά του Arts center...
Και ο πολύ χρηστικός φιόγκος, που ολοκληρώνει το σχήμα πουγκιού της τσαντούλας :)

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Βοτανικοί κήποι

ΟΙ ανοιξιάτικες εργασίες στον ροδώνα των Βοτανικών κήπων του Christchurch, άρχισαν...Όλες οι φωτό είναι δικές μου, φυσικά :)

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Τώρα



Τώρα

τώρα ήσυχα περνάμε τον καιρό μας
γράφουμε νόστιμα ποιήματα
κρυβόμαστε σε γυάλινα καταφύγια
περιφέρουμε θορυβώδη χαμόγελα στα πλήθη
φωταγωγημένες χαρές στις επετείους
ρητορικά γεωτρύπανα στις διαβουλεύσεις
λογοκριμένα δάκρυα στις φυλακές

τώρα ήσυχα περνάμε τον καιρό μας
συμμαχούμε με συμφεροντολόγες Συμπληγάδες
συνθηκολογούμε με το αυτονόητο
βάζουμε νερό στο κρασί μας
δίνουμε τόπο στην οργή
κοιτάμε τη δουλειά μας
επιβιώνουμε

στο μεταξύ πολιτείες καταποντίζονται
θάλασσες μεταναστεύουν σπίτια καίγονται
μνήμες βαλσαμώνονται αλήθειες φιμώνονται
παιδιά πυρπολούνται άνθρωποι εξημερώνονται
ελευθερίες απελαύνονται ελπίδες συνταξιοδοτούνται
ηγεσίες χειροκροτούν

οργισμένοι πρέπει
οργισμένοι γράφουμε ποιήματα

Παναγιώτης Αρβανίτης
Ονειρα εικοστού πρώτου


φωτό από το νετ

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Άγιος ο έρωτας...


Άγιος ο έρωτας...

Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό
το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου
με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.
Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου;

Ανάμεσα στα όνειρα σπαράζει η ζωή μας,
ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας.

Aγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.

Πάνω από την θάλασσα, στη μεριά του ανέμου
στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι
σηκώνεις τα άστρα σε χορό
και το κορμί μου σ’ άγριο ποτάμι.

Aγιος ο Έρωτας, άγιος καημός
δικός μου και ο Αύγουστος
με τις μεγάλες μνήμες.
λέω μάτια μου κι αστράφτει κεραυνός
θέλω θάλασσα κι ανοίγει ουρανός.


Στίχοι: Διονύσης Καρατζάς
Μουσική (και πρώτη εκτέλεση): Γιώργος Ανδρέου
..............................................................................

Φωτό (δική μου): Το μπρούτζινο άγαλμα του Έρωτα, στο πάρκο της Mona Vale στο Christchurch...

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

3 καρφίτσες και μια τσάντα

Ο χειμώνας φέτος στη ΝΖ, χαρακτηρίζεται από δύο βασικά χρώματα: το "λερωμένο" ροζ (dusky pink) και το μπορντώ...Επίσης χαρακτηρίζεται από την παρουσία του οποιουδήποτε φιογκολούλουδου, πάνω σε οτιδήποτε: ρούχα, παπούτσια, και κυρίως τσάντες...Πρώτη η Prada παρουσίασε δερμάτινες τσάντες με ενσωματωμένα λουλούδια, και μετά ακολούθησαν όλες οι άλλες εταιρείες, δυστυχώς φτάνοντας στα όρια της υπερβολής...Εγώ αποφάσισα μιας και το μπορντώ είναι ένα από τα χρώματα που μου αρέσουν, αγοράζοντας μια απλή μεσαίου μεγέθους τσάντα, να την διακοσμήσω με χειροποίητες καρφίτσες, που μπορούν εύκολα να αφαιρεθούν :)
Παρακάτω ακολουθούν οι φωτό από τις χειροποίητες καρφίτσες, μαζί με κάποιες επεξηγηματικές λεπτομέρειες:
Λουλούδι από κορδέλα grosgrain, ροζ κορδόνι παπουτσιών, πέρλες μουράνο, ύφασμα φλις και μεταλλική καρφίτσα...
Χειροποίητο πλεχτό λουλούδι, με περλέ κουμπί, μπορντώ κρυστάλλινες χάντρες, ύφασμα φλις και μεταλλική καρφίτσα...
Λουλούδι από φερμουάρ (πίσω όψη) σε μπορντώ χρώμα, με ύφασμα φλις και μεταλλική καρφίτσα...
Η πίσω πλευρά του λουλουδιού grosgrain, και το ροζ κορδόνι παπουτσιών που χρησιμοποιήθηκε ανάμεσα στις στροφές της κορδέλας για να δώσει περισσότερο όγκο...
Το λουλούδι crochet,  με την βάση από ύφασμα φλις και τη μεταλλική καρφίτσα ραμμένη στην τελική της θέση...
Το λουλούδι από φερμουαρ έτοιμο, τοποθετημένο πάνω στην τσαντούλα μου...
Το σύμπλεγμα των τριών καρφιτσών-λουλουδιών από διαφορετικά υλικά :)

Σάββατο 2 Ιουλίου 2011

Τελευταίος Σταθμός



Τελευταίος Σταθμός


Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσαν.
Τ' αλφαβητάρι των άστρων που συλλαβίζεις
όπως το φέρνει ο κόπος της τελειωμένης μέρας
και βγάζεις άλλα νοήματα και άλλες ελπίδες,
πιο καθαρά μπορείς να το διαβάσεις.
Τώρα που κάθομαι άνεργος και λογαριάζω
λίγα φεγγάρια απόμειναν στην μνήμη,
νησιά, χρώμα θλιμμένης Παναγιάς, αργά στην χάση
ή φεγγαρόφωτα σε πολιτείες του βοριά ρίχνοντας κάποτε
σε ταραγμένους δρόμους ποταμούς και μέλη ανθρώπων
βαριά μια νάρκη.
Κι όμως χτές βράδυ εδώ, σε τούτη τη στερνή μας σκάλα
όπου προσμένουμε την ώρα της επιστροφής μας να χαράξει
σαν ένα χρέος παλιό, μονέδα που έμεινε για χρόνια
στην κάσα ενός φιλάργυρου, και τέλος
ήρθε η στιγμή της πλερωμής κι ακούγονται
νομίσματα να πέφτουν στο τραπέζι,
σε τούτο το τυρρηνικό χωριό, πίσω από τη θάλασσα του Σαλέρνο
πίσω από τα λιμάνια του γυρισμού, στην άκρη
μιάς φθινοπωρινής μπόρας, το φεγγάρι
ξεπέρασε τα σύννεφα, και γίναν
τα σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο.
Σιωπές αγαπημένες της σελήνης.
Είναι και αυτός ένας ειρμός της σκέψης, ένας τρόπος
ν' αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς
δύσκολα, σε ώρες που δεν βαστάς, σε φίλο
που ξέφυγε κρυφά και φέρνει
μαντάτα από το σπίτι κι από τους συντρόφους,
και βιάζεσαι ν' ανοίξεις τη καρδιά σου
μη σε προλάβει η ξενιτιά και τον αλλάξει.
Ερχόμαστε απ' την Αραπιά, την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη
τη Συρία,
το κρατίδιο
της Κομμαγηνής πού' σβησε σαν το μικρό λυχνάρι
πολλές φορές γυρίζει στο μυαλό μας,
και πολιτείες μεγάλες που έζησαν χιλιάδες χρόνια
κι' έπειτα απόμειναν τόπος βοσκής για τις γκαμούζες
χωράφια για ζαχαροκάλαμα και καλαμπόκια.
Ερχόμαστε απ' την άμμο της έρημος απ΄ τις θάλασσες του Πρωτέα,
ψυχές μαραγκιασμένες από δημόσιες αμαρτίες,
καθένας κι ένα αξίωμα σαν το πουλί μες το κλουβί του.
Το βροχερό φθινόπωρο σ' αυτή τη γούβα
κακοφορμίζει την πληγή του καθενός μας
ή αυτό που θά' λεγες αλλιώς, νέμεση μοίρα
ή μονάχα κακές συνήθειες, δόλο και απάτη,
ή ακόμα ιδιοτέλεια να καρπωθείς το αίμα των άλλων.
Εύκολα τρίβεται ο άνθρωπος μες τους πολέμους,
ο άνθρωπος είναι μαλακός, ένα δεμάτι χόρτο,
χείλια και δάχτυλα που λαχταρούν ένα άσπρο στήθος
μάτια που μισοκλείνουν στο λαμπύρισμα της μέρας
και πόδια που θα τρέχανε στο παραμικρό σφύριγμα του κέρδους.
Ο άνθρωπος είναι μαλακός και διψασμένος σαν το χόρτο,
άπληστος σαν το χόρτο, ρίζες τα νεύρα του κι απλώνουν,
σαν έρθει ο θέρος
άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό
άλλοι μπερδεύονται μες στ' άγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν.
Αλλά τα ξόρκια τα' αγαθά τις ρητορείες,
σαν είναι οι ζωντανοί μακριά, τι θα τα κάνεις;
Μήπως ο άνθρωπος είναι άλλο πράγμα;
Μην είναι αυτό που μεταδίνει ζωή;
Καιρός του σπείρειν, καιρός του θερίζειν.

Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα μου πεις, φίλε.
Όμως τη σκέψη του πρόσφυγα τη σκέψη του αιχμαλώτου
τη σκέψη
του ανθρώπου σαν κατάντησε κι αυτός πραμάτεια
δοκίμασε να την αλλάξεις, δεν μπορείς.
Ίσως και να' θελε να μείνει βασιλιάς ανθρωποφάγων
ξοδεύοντας δυνάμεις που κανείς δεν αγοράζει,
να σεργιανά μέσα σε κάμπους αγαπάνθων
ν' ακούει τα τουμπελέκια κάτω απ' το δέντρο του μπαμπού,
καθώς χορεύουν οι αυλικοί με τερατώδεις προσωπίδες.
Όμως ο τόπος που τον πελεκούν και που τον καίνε σαν
το πεύκο, και τον βλέπεις
είτε στο σκοτεινό βαγόνι, χωρίς νερό, σπασμένα τζάμια,
νύχτες και νύχτες
είτε στο πυρωμένο πλοίο που θα βουλιάξει καθώς το δείχνουν
οι στατιστικές,
ετούτα ρίζωσαν μες το μυαλό και δεν αλλάζουν
ετούτα φύτεψαν εικόνες ίδιες με τα δέντρα εκείνα
που ρίχνουν τα κλωνάρια τους μες στα παρθένα δάση
κι αυτά καρφώνουνται στο χώμα και ξαναφυτρώνουν δρασκελώντας λεύγες και λεύγες,
ένα παρθένο δάσος σκοτωμένων φίλων το μυαλό μας,
κι α σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα, κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει,
στάζει τη μέρα, στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος.
Να μιλήσω για ήρωες να μιλήσω για ήρωες : ο Μιχάλης
που έφυγε μ' ανοιχτές πληγές απ' το νοσοκομείο
ίσως μιλούσε για ήρωες όταν, τη νύχτα εκείνη
που έσερνε το ποδάρι του μες στη συσκοτισμένη πολιτεία,
ούρλιαζε ψηλαφώντας τον πόνο μας, " Στα σκοτεινά πηγαίνουμε, στα σκοτεινά προχωρούμε..."
Οι ήρωες προχωρούν στα σκοτεινά.
Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσουν.

Γιώργος Σεφέρης, Cava del Tirreni, 5 Οκτωβρίου ΄44

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Serendipity

Είναι καιρός τώρα, που σκεφτόμουν να ανοίξω ακόμα ένα μπλογκ, αποκλειστικά φωτογραφικό...Ένα αρχείο με χαρούμενα και μοναδικά στιγμιότυπα, από αυτά που μένουν στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή και δεν χρησιμοποιούνται ποτέ, πουθενά! Χωρίς πολλά λόγια, μόνον με βασική περιγραφή, θα αναρτώνται στο "διπλανό" μπλογκ, το Serendipity, κι ελπίζω να σας αρέσουν όσο αρέσουν και σε μένα:)

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Μικρό νυχτερινό


Μικρό νυχτερινό

Ως τα μύχια των κυττάρων
φθάνουν οι απαλοί αφορισμοί
σιγανεύουν οι ψυχές
στο πιο γλυκό σκοτάδι.
Δυο παχιές κουρτίνες μας χωρίζουν
απ' τον κόσμο
και το ιδρωμένο δέρμα
τον έναν απ' τον άλλον.
Μα πότε αλήθεια έφτασε ώς εδώ,
στο τέρμα της αγάπης
ο έρωτας νεογέννητος
μ' αλμύρα στις άκρες των χειλιών.
Δυο ναυαγούς, δυο ξένους
που η θάλασσα έφερε μαζί
σε απρόσμενο ταξίδι.


Ποιητής: Ιούλιος Ευλάμπιος

πηγή: http://www.e-poema.eu/index_gr.php
Φωτό: deviantart

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Amaury Vassili - Sognu



Amaury Vassili - Sognu Lyrics

Sognu di ste labbre
Di sta voce chjara è pura
U ricordu mai spentu in mè
Quella notte cui cun tè

Sognu, mi lamentu
U moi core,ùn hà primura
Di a vita c’aspetta(mè)dumane
Invinuchjatu,guardu u mare!

Spart’u mondu cun tè
Ma tu,ti ne vogli’andà!
Sognu d’una vittoria
Pensu sempre che,luntanu da tè
Sei intornu a mè,sognu di tè,

Canteraghju, canteraghju a tè, a canzona(di) “l’OIMÈ”

Piengu è so(gu) male
Pregu u celu fin’a more
Cui dai monti,sto(gu)di frontu a tè
Per svegliammi da stu sognu

Sè tu mori, eu dinò !!!


http://lyricstranslations.com/eurovision-lyrics/eurovision-2011-france-amaury-vassili-sognu

Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Φθινόπωρο και Πάσχα

Το φθινόπωρο είναι ήδη εδώ: στους Κήπους, τα πάρκα, τις αυλές, τα κίτρινα και κόκκινα φύλλα γεμίζουν τα κλαδιά, ξεραίνονται και πέφτουν και μας προετοιμάζουν σιγά-σιγά για την έλευση του χειμώνα...
Η ομορφιά δεν κρύβεται, και παρά την απαγόρευση εισόδου στο κέντρο της πόλης, όπου οι κατεδαφίσεις συνεχίζονται εντατικά, υπάρχουν ακόμα όμορφες και ανέγγιχτες -φαινομενικά- γωνιές, που ακόμα και τις βροχερές μέρες, ενδείκνυνται για επίσκεψη, όπως οι Βοτανικοί κήποι...
Σημύδες, οξιές και κερασιές, σφενδάμια, φτελιές και κόκκινες βελανιδιές, είναι μερικά από τα είδη που δίνουν τα υπέροχα φθινοπωρινά χρώματα των φωτό...Τα περισσότερα από αυτά τα δέντρα εισήχθησαν στη ΝΖ, από τους πρώτους αποίκους, και ορισμένα είναι 200 χρόνων...
Τις ημέρες όμως με καλό καιρό, οι μακρινές βόλτες είναι ότι πρέπει, ειδικά σε μακρινές παραλίες που επισκεπτόμαστε για πρώτη φορά...
Υπέροχες ακτές, διάσπαρτες με κοχύλια (και στην περίπτωση της Motunau και με απολιθώματα), θαλασσόξυλα...
Όπου το νερό είναι τόσο καθαρό που τα ζώα της θάλασσας διακρίνονται καθαρά στον ρηχό αμμώδη βυθό...
Και η ρυτιδιαμένη άμμος και οι λιμνούλες θαλασσινού νερού της παραλίας αντανακλούν τον ήλιο, και θυμίζουν το καλοκαίρι που πέρασε...

Και επειδή σε μερικές μέρες έχουμε το Πάσχα, καλή Ανάσταση και καλά να περάσουμε όλοι!

Όλες οι φωτό (εκτός από την τελευταία) είναι δικές μου
Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Ο Λευκάδιος Χερν


"I am an individual,— an individual soul! Nay, I am a population,— a population unthinkable for multitude, even by groups of a thousand millions! Generations of generations I am, eons of eons! Countless times the concourse now making me has been scattered, and mixed with other scattering. Of what concern, then, the next disintegration? Perhaps, after trillions of ages of burning in different dynasties of suns, the very best of me may come together again."

Lafcadio Hearn (Yakumo Koizumi)


Furu-dera ya:
Kané mono iwazu;
Sakura chiru.

(Old temple: bell voiceless; cherry-flowers fall)


Hiatari no
Doté ya hinémosu
Tombô tobu.

(Over the sunlit bank, all day long,
the dragonflies flit to and from)


Τον "δικό μας" Λευκάδιο Χερν, εθνικό ποιητή της Ιαπωνίας με το υιοθετημένο όνομα Yakumo Koizumi (小泉八雲), όλοι τον έχουμε ακουστά, αλλά στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ελάχιστα το έργο του, που του έδωσε αυτή την υψηλή τιμητική θέση...Κι όμως το διαδίκτυο είναι γεμάτο από τα εξαίρετα δείγματα της δουλειάς του...
Είτε ήταν απλές μεταφράσεις παλαιότερων Ιαπωνικών λογοτεχνικών έργων και ποιημάτων haiku, για καταγραφή παραμυθιών, ιστοριών και θρύλων, για δοκίμια και αναλύσεις περί Ιαπωνικής λογοτεχνίας ή για δικά του κείμενα και ποιήματα, ο Χερν άφησε πίσω του ένα τεράστιο έργο που πέτυχε ένα βασικό σκοπό: Να παρουσιάσει τις διαφορετικές πτυχές της Ιαπωνικής κουλτούρας , στη Δύση...
Η φετινή άνοιξη έφερε ένα τεράστιο πλήγμα στην Ιαπωνία, ένα σεισμό σε συνδυασμό με τσουνάμι, ένα πυρηνικό ατύχημα, χιλιάδες νεκρούς και αγνοούμενους και μια Δύση σαστισμένη, και ανίκανη να αντιληφθεί την πηγή της Ιαπωνικής στωικότητας, μπροστά στην καταστροφή...Αυτή η στωικότητα τους βοήθησε να επιβιώσουν μετά από τεράστιες καταστροφές και πολέμους, και να δημιουργήσουν την σύγχρονη Ιαπωνία...
Για σήμερα, Παγκόσμια Μέρα της Ποίησης, ας γνωρίσουμε τη ζωή και  το έργο ενός "άλλου" Ελληνικής καταγωγής ποιητή...Ας ξεφύγουμε από τα τετριμμένα κι ας πάρουμε μια γεύση από την Άπω Ανατολή, όπως την ανακάλυψε, την κατέγραψε και την παρουσίασε ο Λευκάδιος Χερν...

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ζωή του και το έργο του μπορείτε να πατήσετε τα παρακάτω Αγγλόφωνα και Ελληνόφωνα λινκ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Lafcadio_Hearn
http://www.rassias.gr/7LF.html
http://www.trussel.com/f_hearn.htm
http://www.readbookonline.net/readOnLine/44101/
http://www.readbookonline.net/books/Hearn/574/
http://www.trussel.com/hearn/pulvers.htm
http://www.modernhaiku.org/essays/hearnandhaiku.html
http://lafcadiohearn.jp/articles/BitsOfPoetry.html
http://www.yakumokai.org/wp-content/uploads/20101010artexhibition_proposal_en.pdf
http://www.scribd.com/doc/3205867/-
http://www.translatum.gr/etexts/lefcadio-hearn-oshidori-greek.htm

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Αποτελέσματα του διαγωνισμού στη μνήμη του Πάνου Χαλδέζου


Η Εστία Νέας Σμύρνης πραγματοποίησε διαγωνισμό στη μνήμη Πάνου Χαλδέζου, για την βράβευση βιβλίων Μικρασιατκού, Θρακικού , Κων/λίτικου και Ποντιακού περιεχομένου, που εκδόθηκαν τα έτη 2007-2008—2009.
Απονέμονται τα παρακάτω βραβεία και έπαινοι:
Α΄Βραβείο στον κ. Δημήτρη Κωνσταντάρα – Σταθαρά για το βιβλίο του με τίτλο: «Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Μαγνησία: Βόλος – Νέα Ιωνία, Πήλιο, Αλμυρός, Βελεστίνο, Σκιάθος, Σκόπελος – Αλόννησος».
Β’ Βραβείο στον κ. Κωνσταντίνο Ν. Νικολαΐδη για το βιβλίο του με τίτλο: «Άγιοι και μάρτυρες του Πόντου».
Γ΄ Βραβείο στον κ. Λάζαρο Κ. Ασίκογλου για το βιβλίο του με τίτλο: «Κηλαμάν: Μνήμες ενός Μικρασιάτη».
Α' Έπαινο στην κ. Γεωργία Καρακατσοπούλου – Χαϊδούλη για το βιβλίο της με τίτλο:
«Καλλιπόλεως 29».

Β΄ Έπαινο στον κ. Ανδρέα Β. Μπούτσικα για το βιβλίο του με τίτλο: «Θύμησες και νοσταλγία από τη Σμύρνη: ο αδελφός μου ο Ισμαήλ».
Γ’ Έπαινο στην Βέρα Η. Κλαρέβα για το βιβλίο της με τίτλο: «Αλησμόνητες πατρίδες: ποιήματα και πεζά».
Η Τελετή απονομής των βραβείων θα γίνει την Δευτέρα 28/3/2011, ώρα 19.00, στην αίθουσα εκδηλώσεων της Εστίας Νέας Σμύρνης «Πάνος Χαλδέζος».
Ν. Σμύρνη 25/2/2011

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΟΓΕΙΤΟΝΑΣ

Η ΕΦΟΡΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΙΤΣΑΔΙΩΤΗ