Μικρό νυχτερινό
Ως τα μύχια των κυττάρων
φθάνουν οι απαλοί αφορισμοί
σιγανεύουν οι ψυχές
στο πιο γλυκό σκοτάδι.
Δυο παχιές κουρτίνες μας χωρίζουν
απ' τον κόσμο
και το ιδρωμένο δέρμα
τον έναν απ' τον άλλον.
Μα πότε αλήθεια έφτασε ώς εδώ,
στο τέρμα της αγάπης
ο έρωτας νεογέννητος
μ' αλμύρα στις άκρες των χειλιών.
Δυο ναυαγούς, δυο ξένους
που η θάλασσα έφερε μαζί
σε απρόσμενο ταξίδι.
Ποιητής: Ιούλιος Ευλάμπιος
πηγή: http://www.e-poema.eu/index_gr.php
Φωτό: deviantart
1 σχόλιο:
warmth and stirring in my heart!
Δημοσίευση σχολίου