Διπλής όψεως
Με δεδομένη την αλαβάστρινη ποιότητα
το δέρμα σου διεκδικεί μια θέση
στο πάνθεον του αινιγματικού.
Άραγε διάφανο πολύ επιτρέπει
τη διέλευση κάποιου εσωτερικού φωτός;
Ή γυαλιστερό αντανακλά απλώς τον ήλιο το πρωί
και το βράδυ με προβιβάζει έντεχνα σε νάρκισσο;
Θαμπό ή εκθαμβωτικό;
Οι στοιβάδες κρατούν το στόμα τους κλειστό,
η φθορά ολοένα εξισώνει τις πιθανότητες.
Ζαφείρης Νικήτας
"Μέχρι τέλους επίγειοι"
Για την αντιγραφή: http://www.poema.gr/poem.php?id=500&pid=
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου