Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Βιογραφικό σημείωμα


Όταν επικοινώνησα με τις εκδόσεις Σίλφιο για να τους στείλω τα ποιήματα που συμπεριελήφθηκαν στην Ανθολογία Νέων Ποιητών, μου ζήτησαν και ένα βιογραφικό...
Το σκέφτηκα αρκετά καλά, στο νού μου ήλθαν τα βιογραφικά που φτιάχνουμε όταν θέλουμε να κάνουμε αίτηση για δουλειά, σε έναν οργανισμό, μια εταιρεία, μετά σκέφτηκα τα άλλα βιογραφικά ορισμένων καλλιτεχνών, και γράφουν μέσα τα μύρια όσα άχρηστα -εκτός από τους τίτλους σπουδών, και που μόνον το αγαπημένο τους χρώμα, ή το αγαπημένο φαγητό, λείπει...
Είχα ξεκινήσει κάποτε να γράφω ένα ποίημα στο οποίο έδινα όλες τις απαραίτητες συστάσεις σχετικά με το άτομό μου, αλλά ταυτόχρονα αυτοσατυριζόμουν κιόλας, με τον τίτλο "Μικρό βιογραφικό σε τρίτο πρόσωπο". Το είχα στείλει τελικά, ως συνοδευτικό με τα ποιήματα με τα οποία συμμετείχα σε έναν διαγωνισμό, πριν από έναν χρόνο περίπου, στα Γιάννενα...
Τελικά δεν έμαθα τί έγινε και πώς πήγε, δεν με ειδοποίησαν ποτέ, δεν έμαθα τίποτα...Προσβλήθηκαν από το ποίημα και απέσυραν τη συμμετοχή; Έχασα; Κέρδισα; Δεν παρέλαβαν την συμμετοχή μου ποτέ; Άγνωστο...
Προσπάθησα να μάθω, αλλά προφανώς κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να με ενημερώσει ή να διαβάσει το αίτημά μου που στάλθηκε με μέηλ ενώ τα ποιήματα με το κανονικό ταχυδρομείο, 3 εβδομάδες πριν από τη λήξη της προθεσμίας...
Κράτησα λοιπόν τον τίτλο, και άλλαξα το περιεχόμενο και έγραψα:
"Η Δέσποινα Τσαφετοπούλου γεννήθηκε στο Βόλο. Ασχολείται με την ποίηση και τη συγγραφή από νεαρή ηλικία, ενώ επαγγελματικά σταδιοδρομεί ως σχεδιάστρια και κατασκευάστρια χειροποίητου κοσμήματος. Ζει με την οικογένειά της στο Christchurch της Νέας Ζηλανδίας".
Και το έστειλα με μέηλ, στο Σίλφιο, μαζί με τα ποιήματα...
Πριν από 2 μέρες, μίλησα με φιλικό μου άτομο στο Βόλο, που παρέλαβε το βιβλίο από την μητέρα μου (εγώ δεν το έχω δει ακόμα), και μου περιέγραψε την έκδοση, και επίσης μου διάβασε κάποια από τα βιογραφικά και μου φάνηκε πώς δεν ταίριαζα εγώ με όλους αυτούς τους ποιητές καριέρας, και πώς το βήμα να εκδώσω κάποια από τα κομμάτια μου, ίσως ήταν υπερβολικά μεγάλο, τελικά...Δεν εννοώ οτι θεωρώ τον εαυτό μου κατώτερο από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες στην προσπάθεια, αλλά εγώ, δεν μπορώ να δηλώσω σε καμία περίπτωση οτι είμαι "ποιήτρια" (αλλά διασκεδάζω με τον φίλο μου τον Πέτρο, που μου είπε οτι είμαι "ποιήτρια κοσμημάτων και ποιημάτων" :)
Μου φαίνεται απίθανο πώς και τα 3 ποιήματα που έστειλα, μπήκαν στο τυπογραφείο, ενώ το στυλ μου δεν είναι μοντέρνο, αλλά ούτε και χρησιμοποιώ ρίμα: αν και η έκδοση της ΕΚΠΟΛ  Μαγνησίας πριν από 2 χρόνια, περιλάμβανε μόνον το  κομμάτι "Το Πλοίο Φεύγει", τα κομμάτια "Μοναξιά", η "Επιστροφή της Σιωπής" και η "Αυτοαναίρεση", παρά το οτι αφηγούνται αυτοτελείς ιστορίες, κτελικά, μπορούν να λειτουργήσουν και  σαν ένα μόνο ποίημα σε συνέχειες...
(Στο επόμενο ποστ, το πρώτο από τα ποιήματα)

Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια: